Young Adult

HOOFDSTUK 33

Bratt Wexler
___                 

De spanning aan tafel was duidelijk te voelen en ik wou het heel graag onderbreken om het meisje dat recht tegenover mij zat, te confronteren. Ik zweerde dat ik haar voor het eerst zag, hoe kon ze dan beweren dat ik de vader van haar ongeboren kind was?

Ik zag het op het nieuws dat beroemdheden onterecht werden beschuldigd voor vaderschap, maar ik stond er niet bij dat het mij ook kon overkomen. Als de media dit te horen kreeg...

Ik zuchtte geërgerd en voelde Mikaila's priemende blik tegen de zijkant van mijn gezicht. Ik keek haar aan en ze had de waarschuwende blik in haar ogen. We mochten niet erover praten, tenminste niet voordat Niara naar bed was gegaan.

En dat zou nog niet gebeuren. Misschien wel als Roger haar met rust liet en niet constant riep om het gekste ding, waardoor het klein meisje enthousiast reageerde en geen teken van slaap vertoonde.

_________

Eindelijk! Eindelijk klaagde Niara dat ze slaap had. Ik vond het een beetje erg, want ze had geen enkele vriendjes of vriendinnetjes op haar feestje gehad en wij die het een beetje leuk voor haar moesten maken hadden geen tijd voor haar.

"Ok, baby. Slaap lekker en rust goed, want morgen gaan we naar het speelpark." Zei Roger tegen Niara en ze begon enthousiast op en neer te springen. Even leek het alsof ze geen slaap meer had, maar ze werd door haar moeder opgepakt.

"Zeg slaap lekker allemaal en dankjewel." Niara legde haar hoofd op Mikaila's schouder en zwaaide vermoeid naar ons.

"Slaap lekkej allemaal en dankewel." Mompelde ze plotseling heel erg slaperig.

"Slaap lekker lief." Zei ik tegen haar.

"Te amo mi amor." Hoorde ik het meisje, Lanisha, zeggen.

Mikaila droeg Niara weg en meteen stond Roger op. Hij liet zich naast Lanisha zakken en bleef haar aan staren. Ze staarde terug en na een poosje pakte Roger haar hand. "Trouw met me, por favor." Zei hij. Lanisha lachtte en ik rolde met mijn ogen om Roger's idiote gedrag.

"Zou ik niet doen. Ze is een buy one get one free." Zei Xiomara. Ze keek met een hatelijke blik naar Lanisha.

Roger trok een wenkbrauw naar haar op en keek toen naar Lanisha. Mikaila kwam de woonkamer binnen lopen en bleef met gekruiste armen in het midden staan.

"Ik wil weten waarom de avand van mijn dochterje naar de maan had moeten gaan." Zei ze, maar ze had het duidelijk meer tegen Lanisha, want ze liet haar blik op haar rusten.

Lanisha zei niks en bleef maar naar de grond staren. "Wat gebeurd er hier?" Vroeg Roger verward.

"Lakisha?" Mikaila keek Lakisha afwachtend aan. Ze leek boos en het was niet echt een pretje om in dezelfde kamer te zijn met een boze Mikaila, maar dat was even niet iets waarover ik mij zorgen maakte.

Lakisha beet op haar onderlip en liet haar ogen langs glijden. Net alsof ze ons in zich opnam.

"Kan je praten, teef?" Vroeg Xiomara en Mikaila draaide zich in een ruk naar haar om. De blik die ze Xiomara gaf liet mijn verloofde meteen zwijgen.

Ik stond kwaad op. "Kijk niet zo naar Xiomara alsof ze iets heeft gedaan. Laat die vriendin van even uitleggen waar the fuck dit over gaat." Ik klemde mijn kaken op elkaar en keek naar Lakisha.

Lakisha stond in een ruk op en kwam vlak voor me staan. Zo dichtbij dat ik haar lichaamswarmte kon voelen. Ze was korter dan ik, maar had geen moeite om oogcontact te houden.

"Dit gaat over mijn leven die jij hebt verpest!" Schreeuwde ze, terwijl met haar vinger tegen mijn borstkas duwde.

Ik sloeg haar vinger weg. "Hoe the fuck heb ik je leven verpest?! Ik ken je niet eens!"