The Zombie Attack

Hospital ( part 1 )

Chapter 26

Umi's Pov

Nandito kami ni Ishajohn sa HQ habang si Ann ay nagmumukmok pa rin at sina Rosie naman ay nasaisang mission kasama sina Jazz, Hayden at Delion.

" Nakakatamad naman " sabi ni Ishajohn habang humihikab at nakahiga dito sa under gound green house.

" Bakit ba kasi hindi ka na lang sumama kina Rosie para maghanap ng mga taong buhay pa sa labas ng HQ." sabi ko sa kanya.

" Taray naman nito, siguro meron ka no?" sabi nya sakin. Inirapan ko sya dahil tinaamad akong kausap sya.

" Umi, Ishajohn, please come  in the main hall. I repeat Ishajohn and Umi please come  in the main hall" boses yun ni Mom ah. tsk, siguro meron kaming mission ngayun. Ano naman kaya ang mission namin?

" Hay sa wakas may magagawa na rin" sabi nitong katabi ko.

 Pagdating namin sa main hall ay nakita kong nagaantay samin doon sina dad.

" Oh dad, bakit nyo kami pinatawag?" tanong ko sa kanya.

" Umi, alam mo naman na dumadami na tayo dito at alam mo rin na wala pa sa kundisyon si Ann para lumabas kaya nga kung ayos lang ay kayong dalawa na lang ni Ishajohn ang lumaba spara kumuha  ng mga gamot at pagkain dyan sa pinakamalapit na botika." sabi sakin ni dad.

Sa pagkakaalam ko ay walking distance lang yun simula dito, hmm ... pede naman kaming maglakad na lang pero mapanganib kasi eh. hmmm... geh gamitin ko na lang ang kotse ko.

" Sige dad, gagamitin na lang namin ang gawa nyong cube saminat siguro maganda rin na gamitin na lang namin ang kotse ko para makapunta doon." sabi ko sa kanya.

" Sige mag-ingat ka anak" sabi sakin ni dad at hinaplos ang buhok ko

Matapos ang sanabi samin ni Dad ay agad akong pumunta sa kwarto ko at nagpalit. Nadanan ko ang kwarto ni Ann at hanggang ngayun ay hindi pa rin syang nalabas sa kanyang kwarto.

Hay, sino ba kasing magaakala sa dami raming   zombies dito sa mundo si Nathan pa ang nakikita nya. Oo alam namin ang history ni Nathan at ni Ann at alam namin kung pano sya nahirapan sa pagmomove on sa kanya. Sa mga panahon na yun muntik nangmabuwag ang aming samahan magkakaibigan  at nakita ko rin kung paano sobrang nakunsyensya doon si Rosie.

Hanggang ngayun hindi ko pa rin mapatawad si NAthan sa ginawa nya at alam ko sa sarili ko na hinding hindi ko sya mapapatwad. Noong panahon na nacoma si Ann sa hospital at kahit isang araw hindi man ang sumipot doon si Nathan para kamustahin si Ann. Noong araw na nagising  si Ann si  Nathan kaagad ang hinanp nya, imiyak sya ng umiyak, hindi ko mapigilan ang sarili ko na maawa sa kanyang. 9 months sya na coma at sa oras naman na gumising sya hinanap nya kaagad ang lalaking naging dahilan kung bakit sya na hospital.

Dahil sa pagkacoma nya tumigil na muna sya sa pagpasok, sa mga panahon na iyon ay hindi namin sya mapaalis sa kanyang kwarto, nagkukulong lang sya noon at minsan minsan lang kumain.

Lahat kami ay nagaalala para sa kanya, ilang beses rin nyang tingankang patayin ang sarili nya pero hopefully naligtas naman sya.  Pero ito ngayun balik na naman sya sa dati, balik na naman sa kung saan sobra syang nasasaktan.