Ron Sen Bittin

231 5 5
                                    

Ben yatıyorum." hızla arkasına dönüp kafasını yastığa gömdü. Arkasındaki kızında pes edip uyumasını

diledi.

"Ben konuşma bitti demeden bitmeyecek Severus."

Severus Snape kulağında duyduğu fısıltıyla neredeyse çığlık atabilirdi. Ama deneyimli biri olarak hızla yatakta doğruldu ve kızın kendini kaybetmiş figürüne baktı.Ne

yapabilirim diye düşünürken kız çoktan onun üzerine çıkmış şimdide geceliğini çıkartıyordu.

"Granger hayır! Bu-" sözcükler öpücüklerle kesilirken kız sadece iç çamaşırlarıyla kalmış bir şekilde karşısında duruyordu. Severus onun açıkta kalmış ince belini sararken

kendini frenlemeye çalıştı. Kız şimdi üzerinden pijama üstünü çıkarıyordu. Severus kollarını kaldırırken kendinden nefret etti ama ikisininde tenleri alev alarak birbirine

değerken boğazından küçük bir inilti çıktı ve Severus Snape bunca yıldır kimseyi bu kadar istemediğini fark etti.

Hermione'nın elleri her yerinde, Severus ise kendini kaybetmekle etmemek arasında kendi kendine fısıldadı. 'Büyüye karşı gelme.' ancak bu şekilde kızı üstünden atıp onu

geri getirebilirdi. Bir süre sonra kızın dudakları göğsüne inerken dudaklarını ısırarak gözlerini kapattı. Kendisi bunca yıl karanlık lordu kandırmıştı ama bir kızla

baş edemiyordu.

"Hermione." dedi inleyerek. Kız kafasını kaldırmadan 'Immm' larken Severus devam etti.

"Durmalısın." Hermione şimdi kafasını kaldırırken alev alev yanan gözleriyle Severus'a baktı. Severus onu elinden oyuncağı alınmış bebeğe benzetirken kız konuştu.

"Ne için durayım? Yine beni iteceksin değil mi? Hep öyle yapmıyor musun zaten?" Severus derin bir nefes alıp kızın çıplak formunu umursamamaya çalıştı.

"Seni seviyorum."

Kız ağzı açık kalmış bir şekilde karşısındaki adama bakıyor daha sonrası onun üstsüz şekline bakıyorken bir anda bir 'Ben nerdeyim?' bakışı atarak

odaya bakarken üşüyerek elleriyle üstünü örttü sonra bir an üstüne bakarken gözleri dolarak fısıldadı.

"Ben- ben-" Severus onun utandığını anlayarak yanına gitti ve onu kendine çekip sarıldı.

"Tamam geçti. Bir şey yok. Utanmanı gerektirecek hiçbir şey yok." kız hala sakinleşememiş ağlıyorken ona daha da sıkı sarıldı ve onu siyah çarşaflara yatırırken

yorganı üstlerine çekti. Gece lambalarına sönmelerini fısıldarken yatağa girip tekrardan kıza sarıldı.

"Geçti Hermione. Uyu hadi ben yanındayım."

🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽

Hermione Snape'ten aldığı cesaret ile kendini uykuya bıraktı. Uyurken tam bir meleğe benziyordu. Snape ise bunun farkındaydı. Ama onun bilinci yerinde olmadan böyle bir şey yapmamalıydı. Yapamazdı. Snape bir melek gibi uyuyan Hermione'yi izlemekten büyük zevk alıyordu. Çünkü o kadar masum uyuyordu ki hayran olmamak elde değildi. Şimdi uyuması gerekiyordu. Yarın yorucu bir gün olacaktı. Uyumalıydı. Uyumalıydı.
Snape uyuduktan sonra kapı bir çıtırtı ile açıldı. Snape hemen uyanmıştı. O eski bir ölüm yiyendi ve her an atik olması gerekiyordu. Uyanmıştı. Gelenin kim olduğuna bakmak için doğruldu. Gelen Ron'du.

-Ne işi vardı bu aptal- Ahhhhhh
Ron SectumSepra diye haykırmıştı. Snape kanlar içinde yere yığıldı. Ron hain bir gülümseme ile

-Ona dokunamayacağını söylemiştim. Seni aptal.

Snape acılar içinde kıvranırken Ron Hermione'ye de bir lanet atmıştı. Snape son bir gayret ile asasını almaya çalışırken Ron haykırmıştı.

-Avada Kedavra
Yeşil büyü ile yere yığıldı Snape. (BURADA BU KISIM BİTİYOOO SİZİ MERAKTAN ÖLDÜRECEĞİM BELKİ SNAPE'İ DE)

💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚

Flashback

Snape her zamanki gibi noel balosundan kaçıp arabalarda yiyişen çiftleri yakalamak ile uğraşıyordu. Birden bir ses daha duydu. İnlemeden daha farklısını bir kavgayı. Bir bağırışı ardından sessizlik duvarı büyüsünü. Bu sesin sahibini tanıyordu. Ne işi vardı burada. Hemen arabalara doğru koştu. O sesin geldiği arabayı bulmak için bakındı durdu. Sonra hisleri yanındaki arabayı isteyince hemen lumos büyüsüyle etrafı aydınlatıp kapıyı kırarcasına açtı. Tam oradaydı işte aşık olduğu kadın. Uğruna öldüğü kadın. Ama bir sorun vardı. Hermione ağlıyor, Ron ise hunharca onu soymaya çalışıyordu. Bir hamlede Ron'u Hermione'nin üzerinden alıp yere fırlattı. Hermione önünde sütyen pantalon duruyordu. Snape kızı kaptığı gibi pelerinine sardı. Ve hemen onunla beraber Dumbledore'un odasına cisimlendi. Dumbledore'a olanları hızlı ve öfkeli bir şekilde anlattıktan sonra Dumbledore Ginny'i çağırdı. Beraber odalarına gittiler. Sonra birden Ginny geldi. Ginny'in üzerine kan bulaşmıştı. Snape hemen

-NE OLDU ÜZERİN NEDEN KAN İÇİNDE?

-Profesör biz Herm ile beraber indik. Üstünü değiştirdik. O sırada Ron geldi. Ve şey ona şey.

-NE YAPTI APTAL KADIN SÖYLESENE.

-Ona bir lanet yaptı. Duyamadım tam. Ama laneti yaptığı an her yeri kan oldu. Her yerinde deşik deşik yaralar oldu.
Snape bunu duyar duymaz hemen kızın odasına cisimlendi. Hermione yerde kanlar içinde yatıyordu. Snape hayatında ikinci defa belki üçüncü ağladı. Hemen kızı kucağına aldı. Ve hemen odasına götürdü. Snape iksirleri hazırlamaya koyuldu. O sırada Hermione

-Ron Ron yapma. İmdat. Yardım edin. Diye sayıklıyordu.

Snape koşar adımlarla Hermione'nin yanına geldi. Onu uyur hâlde bulunca rahatladı. Ve iksirleri getirmeye gitti. İksirleri getirince Hermione'nin nerelerinin yaralandığına baktı. Göğüsüne bile lanet yapmıştı. Lanet olası adam. Snape başka çaresi olmadığını anlayınca Hermione'nin üzerini çıkardı. Kız önünde sütyen kilot duruyordu. Her ne kadar istese de umursamadı ve iksirleri gereken yerlere miktarınca sürdü. Snape kızın canını acıtmamak için yavaşça ve nazikçe sürüyordu. O sırada Hermione uyandı. Uyandığı saniyede de kıpkırmızı oldu. Hemen çarşafı üzerine çekerek

-Ne yaptığını sanıyorsun sen. Sen bana.......

-Hermione sakin ol. Ron seni yaralayınca bende iksirleri sürmek zorunda kaldım. Ve ayrıca bunlar görmediğim şeyler değil. Sana tecavüz etme niyetindede değilim. Şimdi sakin ol ve örtüyü bırak.

Hermione örtüyü hâla bırakmayınca Snape sinirle örtüyü üzerinden çekti. O sırada Hermione acıyla inledi. Snape hemen özür diledi. Ve acıdığını tahmin ettiği yerleri iksirle okşadı. Gereken iksirleri sürünce Snape Hermione'nin üzerine çarşafını örttü ve

-Şimdi burada uyu. Dumbledore gereken açıklamayı arkadaşlarına yapar.

-Peki siz?  Siz nerede uyuyacaksınız.

-Ah ne düşüncelisin. Bende koltukta yatacağım. Bir mahsuru yoksa.

-Ben koltukta yatarım. Ben alışkınım zaten.

-Bu konu burada kapanmıştır. Bayan Granger.

Sırf Hermione'yi sinir etmek için söylemişti. Snape Hermione'yi yatırdıktan sonra kendisi de kitap okumaya başladı.
💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖
Ve bir bölümün daha sonu. Tam 939 kelime.

Büyülü Aşk  #Wattsy2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin