Ξεκινάμε!

686 67 5
                                    

Και άκουω τον Πέτρο.
- Πρώτο πράγμα για φέτος...να πνίξω τον μαλακά του σχολείου τον Πέτρο!
Έκανα πως δεν τον άκουσα αφού μου έφυγε ένα πνιχτω γελάκι. Προχώρησα προς την πόρτα του για να ανοίξω.
- Δηλαδή εγώ πρέπει να γράψω, πρώτο πράγμα για φέτος....αν δεν κάνω την Άννα να έχει καταθληψει θα είμαι αποτυχημένος?
- Γράφεις ότι θες στην δικιά σου.
- Είσαι άχρηστη!
Δεν θα σχολιάσω. Ξεκλειδωνω την πόρτα και ψάχνω τον διακόπτη. Μόλις ανοίγω το φως χαμογελάω με αυτό που έφτιαξα. Αν του ζητήσω μια χάρη λέτε να δεχτεί? Θα δοκιμάσω!
- Πέτρο...
- Ούτε και με νοιάζει!
Με νευριάζει απίστευτα πολύ! Ούτε να μιλήσω ρε φίλε. Άλλη μια φορά.
-Πέτρο...
- Σου είπα δεν με νοιάζει, τι δεν κατάλαβες?
Μου φωνάζει κιόλας. Ααααααααα εμείς δεν θα τα πάμε καθόλου καλά, όχι ότι τα πηγαίναμε πότε.
- Μπορείς να σκάσεις να σου πω!
- ΓΑΜ-
-ΣΟΥ ΕΊΠΑ ΝΑ ΣΚΆΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙΣ!!! Λοιπόν αυτό ήταν το γραφείο του μπαμπά μου δεν ζει ποια απλά ήθελα να μην πηδας όλων τον γυναικείο πληθυσμό εδώ μέσα αλλά να σέβεσαι λίγο τον χώρο! Το κλειδί είναι εδώ!-Είπα κάτω το άφησα με δύναμη στο γραφείο του- και κακή σου νύχτα.
Πάω να βγω από το δωμάτιο και μπαμ ξανά μέσα σε αυτό και πάνω στον τοίχο με απέναντι μου έναν εξαγριομενο Πέτρο.
- Εμένα δεν θα μου ξανά φωνάξεις! Είσαι ένα τίποτα και αυτό θα παραμείνεις δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθεί κάποιος μαζί σου κατάλαβες μικρή ανύμπορει! Έξω από το δωμάτιο μου τώρα!
Ε δεν άντεξα και του εδώ με όση δύναμη είχα ένα χαστούκι!
- Στο διάολο!
Πέτρος POV
Με είχε φέρει στα όρια μου αυτή η κοπέλα εμένα δεν μου φωνάζει καμιά και μου φωνάζει το μπαζο η Άννα. Καλά τις τα είπα γιατί αρκετά την αφήσαμε ελεύθερη σήμερα. Ήμουν στην ευχάριστη θέση να γελάσω όταν την είδα να είναι έτοιμη να κλαίει αλλά πάλι κάτι μέσα μου γέμιζε ενοχές. Τότε το χέρι της προσγειώθηκε με ''δύναμη'' πάνω μου. Τα πήρα άσχημα.
- Στο διάολο!
Φώναξε και πήγαινε προς την πόρτα. Από τα νεύρα μου πήρα ένα βιβλίο και της το πέταξα. Την πέτυχε στο κεφάλι, ήμουν έτοιμος να αφήσω τα γέλια μου αλλά μόλις την είδα να πέφτει στο πάτωμα τα έπαιξα. Έτρεξα κοντά της και την γύρισα ανάσκελα. Σιγουρευτηκα ότι δεν αιμοραγούσαι από πουθενά και άρχισα να την ταρακουναω μήπως και ξυπνήσει.
- Άννα...Άννα κόψε την πλάκα και σήκω!
- Άννα έλα σήκω.
Μια δυο τρεις σηκώθηκε και ένιωσα κάπως ανακουφησμενος.
Τέλος Πέτρου POV
Κάτι βάρη έπεσε στο κεφάλι μου και όλα μαυρισαν. Είμαι σίγουρη ότι ο Πέτρος πέταξε κάτι! Ακούω να φωνάζει τ ο όνομα μου και ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου και βλέπω τον μαλακά πάνω απ το κεφάλι μου. Τα χερια ΤΟΥ να ακουμπάνε τους ώμους μου και αυτός σε μια περίεργη κατάσταση!
- Πάρε τα κουλά σου από πάνω μου!
Είπα και σηκώθηκα όρθια. Λίγο ζαλίστηκα αλλά νομίζω ήμουν καλά. Έφυγα στο δωμάτιο μου και χτύπησα την πόρτα με δύναμη. Μαλακας αυτό είναι! Δεν τον νοιάζει η γνώμη των άλλων, υπερόπτης και απίστευτα γόης και άντρας βαρής. Δεν του τα είπαν όμως καλά!
Περνώ αγκαλιά το αρκουδάκι μου- σκύλος:')- και κοιμάμαι!

Δεν Είναι Αδερφός ΜΟΥ!(#READINT2017)Where stories live. Discover now