Δεν Είναι Αδερφός ΜΟΥ!(#READINT2017)

Και η ζωή συνεχίζεται!

Πέτρος POV (I'll do my best!)

Ντριιιννννννν!
Κωλό ξυπνητήρι μια φορά να μην χτυπήσεις! Και σήμερα ή μεγάλη μέρα θα πάω γυμναστήριο!!! Νιώθω μια έληψη κάτι μου λείπει και σίγουρα δεν είναι αυτό που σκέφτομαι!
Και όμως αυτό είναι!
Πο πο όρεξη πρωί πρωί!
Έλα πες μας για την έληψη.
Ναι ίσως να μου λείπει ότι έχω να βρίσω την Άννα μερικές ώρες. Στο σχολείο ας πούμε έχει περισσότερη πλάκα! Σε κάθε διάλειμμα την βλέπω να διαλύεται και νιώθω μια ανακούφιση. Δεν ξέρω τι είναι αυτό αλλά μου αρέσει πολύ! Που είναι το κινητό μου? ΠΗΓΕ ΚΙΟΛΑΣ ΤΈΣΣΕΡΙΣ όχι ρε φίλε θα αργήσω και θα με βρίζει ο Δημήτρης. Καλά και αυτός μαλακας σαν και εμένα είναι, μάλλον για αυτό ταιριάζουμε! Τον γνώρισα πέρσι που άρχισα γυμναστήριο περνούσαμε καλά, να σαν αγόρια σχολιάζαμε κώλους και ότι θυλικο κυκλοφορούσε μέσα στο γυμναστήριο! Καλά ήταν αλλά φέτος αυτός δουλεύει εκεί οπότε δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο. Μόνος θα αναστενάζω πάλι. Φέτος θα κάνω το ίδιο πρόγραμμα με πέρσι και ελπίζω να ρίξω ακόμα περισσότερες από πέρσι. Να είμαι player και το παραδέχομαι! Επιτέλους έφτασα στο γυμναστήριο και ψάχνω τον Δημήτρη!
- ΔΗΜΉΤΡΗ!
- Εδώ!
Τον άκουσα και πήγα προς την αίθουσα που τον άκουσα. Τον είδα να διορθώνει τον ήχο και πήγα να τον βοηθήσω.
- Τι έγινε ρε Bro?
-Καλά ρε να ήρθα να κάνω την περσινή μου δουλειά πάλι.
Γέλασαμε!
- Καλή επιτυχία ρε!
- Ευχαριστώ αλλά χωρίς εσένα δεν θα είναι το ίδιο. Τι κάνεις εκεί?
- Εδώ ετοιμάζω την αίθουσα για μια κοπέλα!
Άκουσα καλά είπε κοπέλα ο Μήτσος! Έχει να μιλήσει για κορίτσι από τον Ιούνιο.
- Τι έγινε ρε σου γυάλισε?
- Έλα βλακιες! Μια φίλη είναι μόνο τίποτα παραπάνω...βασικά δεν νομίζω να θέλει τίποτα παραπάνω!
- Σε καταλαβαίνω Αντε πάμε να μου δώσεις το πρόγραμμα!
- Αντε πάνε.
[....]
Έκανα το πρόγραμμα μου οσπου ένιωσα κάποιον να με κοιτάει και κοίταξα τον καθρέφτη που έδειχνε στη πόρτα. Δεν πρόλαβα πρόσωπο αλλά ο κώλος της ήταν θεϊκός. Ξαναγύρισα στα βάρη.
Μέτα από λίγο έφυγα, πήγα σπίτι, κοιμήθηκα και κατά της 11 πήγα με κάτι φίλους για γκομενες στην παραλιακή. Μόλις που είχα ρίξει μια βλέπω μια να πλησιάζει στο μπαρ, σγουρά μαλλιά και ωραίο στήθος από καμπύλες κάτι έλεγε και κάποια μου θύμιζε. Πλησιάζω και την ρωτάω ποιο είναι το όνομα της. Γυρνάει με κοιτάει. ΌΧΙ ΡΈ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ Η ΆΝΝΑ.
- Ε δεν το πιστεύω!
- Ναι ούτε εγώ χαίρομαι που σε βλέπω.
Ούτε και εγώ μπαζο αλλά δεν πρόκειται να μην το εκμεταλλευτώ.
Είναι πρώτη φορά που το λέω αλλά νομίζω ότι έχω χάσει το στυλ μου στις γκομενες τώρα τελευταία. Ήμαρτον την ΆΝΝΑ! Τέλος αφού της έριξα την ανύπαρκτη αυτοπεποίθηση (δεν ξέρω πως γράφεται:( ) πήγε να απαντήσει αλλά τσουπ Πετάχτηκε από το πουθενά σαν την τσουτσου ο Δημήτρης. Και αγκαλίτσες και της ψιθυρίζει στο αυτί ας μου εξηγήσει κάποιος τι παίζει εδώ. Το μπαζο με γκόμενο και ειδικά έναν από τους φίλους μου. ? What's going on? ???
Χρειάζομαι απαντήσεις! Τι δηλαδή εγώ θα την ταπεινώνω και αυτός θα είναι εκεί να της χαμογελάει...βρε δεν του τα είπαν καλά! Τώρα φεύγει και την λέει και μικρή. WHATTTTT! !!!Όλα αυτά η Άννα! Ποια η ΆΝΝΑ! Φεύγω το θέαμα με αηδιάζει, έχω κάτι νεύρα...σκοτώνω άνθρωπο δεν καταλάβατε ΕΓΏ και μόνο εγώ κάνω ότι θέλω την Άννα.
Πες μας ότι θέλεις να την προστατέψεις κιόλας να πεθάνουμε!
Κόψε τις μαλακιες να μην φας καμιά!
Είμαι η συνείδηση σου δεν μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο!
Μην κόλλας σε λεπτομέρειες! παρατάω την μηχανή στο γκαράζ και μπαίνω στο σπίτι. Ψάχνω απεγνωσμένα για τα τσιγάρα του μπαμπά μου. Δεν καπνίζω μόνο όταν έχω νεύρα και σε δύσκολες καταστάσεις, με χαλαρώνει. Κάθομαι στο καναπέ και με περνει ο ύπνος.
Όχι ρε φίλε ποιος άφησε της κουρτίνες ανοιχτές? Και είναι μόλις 8 το πρωί! Αμάν ρε πατέρα! Σηκώνομαι από τον καναπέ και όπως πάω για το δωμάτιο μου, η μυρωδιά του καφέ τρυπάει την μύτη μου. ΜΠΡΆΒΟ ΡΈ ΠΑΤΈΡΑ!
- Πέτρο έλα να σου πω!
- Ρέ μπα πρωί πρωί?
- Ναι ρε αγόρι μου είναι σημαντικό!
Έσυρα τα πόδια μου μέχρι την καρέκλα και είναι τόσο καλός που μου έφερε τον καφέ μπροστά μου, τον αγαπάω.
- Λοιπόν. ..
- Άκουω!
- Θυμάσαι την Κατερίνα που σου έλεγα?
- Ναι ρε μπα!
- Αποφασίσαμε να συζήσουμε!
- Και εγώ τι να κάνω?
Πραγματικά εγώ τι να κάνω. Να τους κρατάω το φανάρι? Δεν λέω καλά έκανε έφτιαξε την ζωή του, γιατί από τότε που πέθανε η μάμα ήταν κομμάτια και τώρα δείχνει καλύτερα με αυτή την Κατερίνα.
- Δεν κατάλαβες....
Είπε και ξεφύσιξε. Τι να καταλάβω δηλαδή?
- Τι εννοείς?
- Θα μείνεις και εσύ στο σπίτι της Κατερίνας! Και μαζί μας και η κόρη της που είναι ένα χρόνο πιο μικρή!
Και κόρη η Κατερίνα, μπράβο μπράβο άρχισα να την συμπαθώ περισσότερο! Και ξέρεις έτσι αδέρφια μπορεί να γίνει τίποτα? Έτσι κι αλλιώς δεν είμαστε κανονικά αδέρφια...στην ουσία δεν έχουμε καμία σχέση!
- Οκ και εγώ δηλαδή πρέπει να μαζέψω τα πράγματα μου?
- Μάλλον?
- Καλά.
Ποιος μαζεύει όλο το χάλι.
- Και πότε θα πάμε...στο σπίτι?
- Αύριο το βράδυ θα πάμε για δείπνο και θα πάρουμε μερικά πράγματα και τα υπόλοιπα λίγα λίγα θα βοηθήσουν και τα κορίτσια.
Ωραία αν δεν βοηθήσουν και τα κορίτσια καήκαμε!
- Καλά πάω να κοιμηθώ!
Κοιμόμουνα μέχρι της 6 το απόγευμα. Μετά σηκώθηκα έφαγα και πακετάρισα μερικά πράγματα, τηλεφώνησα στο κολλητό μου να έρθει για να με βοηθήσει. Ήρθε έφερε και καφέδες και μέχρι της 1 το βράδυ κλείναμε κούτες! Τραγικό πείτε το και να φανταστείτε ότι δεν είχαμε τελειώσει ακόμα! Έπεσα για ύπνο.
- Ρέ Πέτρο μην με βγάζεις βίντεο! - Αφού είσαι πολύ γλυκούλα!
- Έλα βλακιες!
- Αμάν ρε Άννα τι σου ζήτησα?
Πεταχτηκα από το το κρεβάτι και προσπαθούσα να καταλάβω τι ακριβώς μου συνέβει. Ήμουν εγώ με μια Άννα γιατί σίγουρα δεν είναι η γνωστή! Έμοιαζε στην μητέρα μου, παρά πολύ. Η κοπέλα είχε καφέ πυκνές μπούκλες και φορούσε γυαλιά, το σώμα της ήταν καλοσχηματισμένο και χαμογελουσε συνέχεια. Τα μάγουλα της είχαν πάρει ένα ροδαλό χρώμα και φαινόταν ότι ντρεπόταν.
Έβαλα ρούχα και έφαγα στα γρήγορα. Πήγα σε ένα ανθοπωλείο και πήρα μια ανθοδέσμη από κόκκινα τριαντάφυλλα που ήξερα ότι είναι η αγαπημένη της. Έφτασα έξω από την πόρτα αλλά δεν μπορούσα να μπω. Είχα να έρθω αρκετό καιρό. Ανοίγω διστακτικά την πόρτα και περπατάω προς το εκείνο το μέρος. Φτάνω και διαβάζω την επιγραφή''Χριστίνα Ριγοπούλου, ετών 24 από το 1980-2004.....Να προσέχετε τον Πέτρο μου! ''
Αχ ρε μαμά, μακάρι να ήξερες πόσο μου λείπεις! Άλλαξα το νερό από τα ξεραμένα λουλούδια και έβαλα καθαρό ενώ πρόσθεσα στο βάζω τα καινούργια λουλούδια. Της είπα τα πάντα, τελικά όταν έχεις να έρθεις δύο χρόνια έχεις πολλά να πεις. Είχε πάει έξι το απόγευμα και έπρεπε να φύγω.
[...]
-Αντε ρε Πέτρο πού ήσουν?
- Είχα πάει μια βόλτα από την μαμά.
- Ω-ωραια. Θα ετοιμαστεις τώρα?
- Ναι σίγουρα!
[...]
Μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι της Κατερίνας η ατμόσφαιρα της διαδρομής ήταν πολύ φορτισμένη. Σε ωραίο μέρος μένει η Κατερίνα είναι και κοντά στο σχολείο. Ανεβαίνουμε και μόλις ανοίγει την πόρτα....

Γειά σας! Ήρθα και εγώ...είναι λίγο κακία? Είμαι πολύ κακία?
Τι λέτε? Λοιπόν εγώ λέω ότι Πέτρος είναι λίγο κακός με το κορίτσι μας αλλά μάλλον έχει και άλλον εαυτό βαθιά μέσα του!!!
Για πείτε γνώμες!

Like & Comment
Love u Chris♥♥