Η Άννα έχει χάσει τον πατέρα της σε τροχαίο πριν από δέκα χρόνια. Η μητέρα της, Κατερίνα την μεγαλώνει μόνη της εδώ και 16 χρόνια. Η Άννα μαθήτρια τρίτης λυκείου δέχεται bulling από ένα παιδί τον Πέτρο που είναι από τα πιο ωραία παιδιά του σχολείου...
Κατεβαίνω στην κουζίνα και βλέπω ένα χαρτί από την μαμά που έλεγε ότι έχει φαγητό στο φούρνο! Ώραια! Πού είναι ο φούρνος γιατί όλα γυρίζουν και το κεφάλι μου βουίζει....θα τον βρω μετά. Για αρχή πάω στον καναπέ. Πέφτω ξερή και προσπαθώ να ρυθμίσω το κεφάλι μου. Σήμερα! →Έχω τρεις μέρες να φτιάξω το δωμάτιο! →Αλλάζω εαυτό! →Πάω για ψώνια με την Μαρίνα (αδερφή του Δημήτρη) Ωραία, πολύ ωραία κουράστηκα και μόνο που τα σκέφτηκα. Ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι δεν μπορώ να κουνήσω. Συνηθισμένο ρε κοπέλα μου εσύ μόνιμος βαριέσαι που ζεις! Εσύ να σκάσεις! Πρωί πρωί όρεξη. Αλήθεια τι ώρα είναι? Σηκώνομαι και πάω στο ρολόι. Καταπληκτικά είναι 12 το μεσημέρι, τίποτα δεν έκανα και σήμερα. Πλενομαι, τρώω, βάζω ρούχα και ετοιμάζω την τσάντα μου για εξω.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Πάω στο γυμναστήριο γιατί πολύ απλά δεν έχω το κινητό της Μαρίνας και την πετυχένω να είναι εκεί. -Καλημέρα Μαρινάκι μου! - Άννα? - Ναι? -Καλημέρα τι αλλαγή ειναι αυτή? Είπα και εγώ να αλλάξω τόσο πολύ τους ενοχλεί όλους. Έχω βαρεθεί τον Πέτρο και τα αποκρουστικά σχόλια του, έχω βαρεθεί να μην με προσέχει κανένας, θέλω να γίνω άνθρωπος. - Θέλω την βοήθεια σου για να γίνει ακόμη καλύτερη, θα με βοηθήσεις? - Φυσικά ρε μικρό αλλά τώρα δουλεύω το απόγευμα αν θες! - Οκ έχω και εγώ κάτι δουλειές! Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και δώσαμε ραντεβού στα Mikel στις έξι. Έφυγα και πήγα στο σπίτι, πήρα χαρτί, μολύβι και μετρό και ανέβηκα στο παλιό γραφείο του μπαμπά για να δω πως θα φτιάξω το δωμάτιο του ''αδερφού'' μου. Δεν τρελαίνομαι να μπαίνω σε αυτό το δωμάτιο του σπιτιού γιατί μου θυμίζει κάτι που δεν έχω αναμνήσεις για αυτό είναι τόσο δύσκολο να μην θυμάσαι έναν άνθρωπο που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ζωή σου. Ας το ξεχάσουμε λίγο. Αρχίζω να μετράω με το μετρό για το κρεβάτι και και την βιβλιοθήκη και ότι άλλο χρειάζεται το δωμάτιο έτσι όπως το φαντάζομαι. Μετά πάω τρέχοντας στο μαγαζί με τα έπιπλα που είναι στην γειτονιά μας για να το προλάβω ανοιχτό. Αφού παραγγέλνω τα έπιπλα γυρνάω σπίτι και τρώω. Ξαπλώνω στον καναπέ και παίρνω αγκαλιά το tablet. Βλέπω μερικά επεισόδια από την αγαπημένη μου Αμερικανική σειρά όταν ανακαλύπτω ότι έχει πάει 5:20 το κλείνω γρήγορα και στέλνω στη μαμά ότι θα βγω παίρνω λεφτά και φεύγω για το Mikel που είναι 20 λεπτά από το σπίτι.
