Hey Teddy

4

"Γιατί δε μου είπες ότι θα είναι κι αυτός εδώ;" είπα στην Στέλλα κοιτώντας τον με μισό μάτι.

"Μα ήρθε κάνα δεκάλεπτο πριν από εσένα. Δεν ήξερα ότι θα καθόταν. Εγώ του είπα οτι περιμένω κόσμο αλλά αυτός το χαβα του." είπε η Στέλλα κοιτώντας τον με μισόκλειστα ματια

"Δε καταλαβαίνω γιατί τέτοιες φάτσες; Δε σας έλειψα τόσο καιρό που ήμουν αρρωστούλικο;" έκανε και καλά ένα puppy face και σήκωσα το φρύδι μου.

"Άρη καλέ μου, το μόνο που θα μου λείψει είναι το πόσο ήσυχο κεφάλι είχα αυτή τη βδομάδα." του είπα ειρωνικά και έβγαλα τα παπούτσια μου .

Πλησίασα τον δεύτερο καναπέ και κάθισα στην άκρη του.

Όσο πιο μακριά, τόσο το καλυτερο.

"Ουαου, ευχαριστώ που ρώτησες για το πως ήμουν. Όχι ,δε πέθανα τελικά." είπε κάπως εκνευρισμένος και σταύρωσε τα χέρια του στο στήθος .

Αχ Θεέ μου.
"Ναι , συγγνώμη. Πως είσαι; Η Στέλλα μας είπε ότι ανέβασες και πυρετό."

Ενα μειδίαμα εμφανίστηκε στα χείλη του.

Ο μαλάκας το απολάμβανε.

" Συγχωρεμένη και ναι ανέβασα μέχρι και 39 αλλά τώρα είμαι πολύ καλύτερα και αύριο θα σας έρθω κανονικά." είπε κλείνοντας μου το μάτι και η Στέλλα γέλασε.

Το απολάμβαναν και οι δυο μου φαίνεται.
"Τέλεια ." του απάντησα απλά και βολευτηκα καλύτερα στο καναπέ. Έκατσε και στη θέση μου ο γελοίος.

"Λοιπον Άλεξ βάζω ταινία;" είπε η Στέλλα φέρνοντας και ενα μπολ πατατακια. Μα καλά πότε πήγε στη κουζίνα;

"Ναι βάλε καμιά αστυνομική. Ψησου για Τομ Χανκς , κάνα Κώδικα Ντα Βίντσι." της είπα και εγνεψε θετικά.

Περίμενα μέχρι να πεταχτεί ο άλλος και να πει παλι καμια βλακεία για να με ενοχλήσει.

Αυτό γίνεται τα τελευταία δυο χρόνια που γνωριζομαστε. Από τη πρώτη στιγμή.

Σε όλες τις άλλες από την παρέα την έπεσε. Εμένα πάλι με τσιγκλουσε.

Γύρισα να τον κοιτάξω και το βλέμμα του ήταν στη τηλεόραση αφηρημένο.

Εντάξει εχω αρχίσει να ανησυχώ.

"Ηλίθιε , όλα καλά;" στην έκκληση μου πετάρισε τις βλεφαρίδες του, που ήταν καλύτερες και απο τις δικές μου τι φάση, και με κοίταξε.

Έντονα. Πολύ έντονα όμως.
Χαμογέλασε.

Αχου, του κούνησε. Ήταν που ήταν τώρα απόγινε.