Multimedya:nehir
Aras'tan
Burak ile eskiden çok iyi arkadaştık. Birlikte işler yapmış, Savaş'ı birlikte yıkmıştık. O pislik adamın bizi yenemeyeceği kadar güçlüydük.
Burak'ın kardeşimle ilişkisini duyduğumda çok sinirlenmiştim. Daha sonra bir şekilde iyi anlaşmıştık ve kardeşim Gizem'le ilişkilerine izin vermiştim. Burak'tan daha iyisini bulamazdı. Burak'a çok güveniyordum. O Gizem'i üzmezdi ve Gizem onu çok seviyordum.
Bir gece Burak ile içiyorduk. Burak'ın telefonu çaldı. Gizem arıyordu. Sesi hoparlöre vermesini söyledim. Gizem çok fazla bağırıyordu. Çığlıklar atıyordu.
"Beni neden istemiyorsun Burak? Neden? Ben sana ne yaptım?" diyerek bağırıyordu. Ne olduğunu anlamayarak ayaklandım.
"Artık benden kurtulacaksın Burak. Seni çok seviyorum" diye bağırdı. Silah sesi...
Hayatımdaki tek varlığım o anda gitmişti. Onu çok seviyordum. Onun ölümü beni çok sarstı. O gece hemen hastaneye gittik. Ama artık çok geçti. Burak'tan intikam almak istiyordum. Kardeşimın intikamını alıp rahat uyumasını istiyordum.
O günden sonra Burak'la selamlaşmadık bile. Aklımda tek bir şey vardı. İntikam. Kardeşim onun yüzünden ölmüştü. Her ne kadar aralarında ne problem olduğunu bilmesem de merak etmiyordum. Onun yüzünden ölmesi benim için yeterli bir sebepti. Benim canımın yarısını almıştı elimden.
Bir yıl oldu Gizem öleli. Ben Burak'tan daha iyi hir intikam almak için bir sene bekledim. Bir açığını arıyordum. Bulduğum anda onu yerle bir edecektim.
Kardeşini tanıyınca intikam projemin o olduğuna karar verdim. Kısasa kısas. Burak'ın kardeşi olduğunu öğrenmeden önce ona farklı bir gözle bakıyordum. Çok güzel ve solgun bir kızdı. Masumdu. Sadece kızarınca yüzü renkleniyordu. Gülünce yüzünde güller açıyordu.
Kardeşim gibi...
Her ne kadar bu şekilde düşünsem de intikamın daha ağır basıyordu. Kardeşime yapılanın intikamını acı bir şekilde alıcaktım.
Ölüm o güzel kızın yüzüne yakışmayacak. Benim kardeşime yakışmadığı gibi. Bir seneden beri intikam almayı bekliyorum. Beklemem değecek. İntikamımı bana yakışır bir şekilde alacağım.
Uyandığımda Nehir yanımda uyuyordu. Yine çok masumdu. Bembeyaz bir yüzü vardı.
Yataktan kalktım ve üstümü giyindim. Kapıya yöneldim. Burak evde yoktu. Bu yüzden rahattım. Yalova'da Savaş'ın adamlarından onun yerini ögrenmeye çalışıyorlardı.
Kapıdan sessizce çıktım. Sanırım Nehir'in ailesi uyuyordu. Hızlı ve sessiz adımlarla dış kapıdan çıktım. Arabamın kilidini açtım ve hızlıca sürmeye başladım.
İntikam projem Başlıyor...
Kisa oldu bu farkindayim. Telefon cezasi yedim bir kac gunden beri. Telefonumu alinca hemen bir bolum ekledim. Yeni bolum iki gune gelecek. Soz veriyorum upuzuuuun bir bolum olacak.
Bu arada bir sey demek istiyorum. Imkansız hikayesini ilk yazdıgimdan beri yanimda olan @busenur27yazar 'a çooook tesekkur ediyorum. Onu cok seviyorum ❤❤❤
