BÖLÜM 11

274 18 29
                                    


Bölüm Şarkısı: Birdy-Wings

Yeni Nehir: Acacia Brinley (daha değiştirmeyeceğim)

Aradığım huzur. Mutlu bir sabah. Günler sonra kasıntısız bir zaman. Gözlerim kapalı bir şekilde yatakta duruyorum. Hava ılık. Yüzümde bir gülümseme. Çok garip biriyim. Daha iki gün önce herkesten nefret ediyordum. Şimdi ise nasıl bu kadar rahat olabiliyorum? Şaşırıyorum doğrusu.

Dün gece Burak ile uyumuştum ama sanırım şuan yanımda yoktu. Gözlerimi açtım. Tam da tahmin ettiğim gibi. Yok. Ayağa kalktım. Yeni uyandığım için biraz sendeledim. Dengemi toparladım lavaboya girdim ve yüzümü yıkadım. Bundan sonra her şeye pozitif bakacağım. Bu da yeni bir kararım. Hayatımdan sinir ve strese dayalı her insanı çıkaracağım.

Aynada kendime çeki düzen verdim. Daha sonra banyodan çıktım ve merdivenlere yöneldim. Merdivenleri inecekken Biri beni omuzlarına aldı. Burak.

"Yaa Burak bıraksana, çok yüksek. Düşeceğiz" dedim. Boyu uzun olduğu için bayağı yüksekteydik. Babam ve annem ise masanın yanından bize bakarak gülüyordu.

Merdivenleri indik. "Nehir, normalde sana kilolusun der ve dalga geçerdim. Bu hal ne? Çok zayıflamışsın" dedi ve güldü Burak.

Bu aralar yememe içmeme pek dikkat etmiyordum. Zayıflamıştım. O kadar olayın olması beni zayıflatmıştı.

"Sizi böyle görmek çok güzel. Ne kadar özledik böyle olmanızı değil mi Kemal?" dedi annem büyük bir özlemle.

"Evet Beril. Bir daha aramızda çatışmalar olmayacak. Böyle devam" dedi babam anneme destek çıkarak.

"Bir olay daha olursa katlanamayacağım zaten. YGS, LYS derken yeterince beynim yandı" dedi Burak gülerek.

Bu sene sınavı vardı ve Burak küçüklüğünden beri hukukçu olmak isterdi. Benim hayalim ise inşaat mühendisliğiydi. Babam gibi inşaat mühendisi olmak istiyordum.

Burak beni omuzlarından indirdi ve masaya oturttu. Hep birlikte kahvaltı etmeye başladık.

"Burak, sen neden sürekli devamsızlık yapıyorsun? Okulda hiç yoksun" dedim. Okula pek gelmiyordu. Bu benim biraz işime geliyordu. Aras'la beni görmesini istemezdim. Bundan sonra Aras'la yakın olmayacağımız için gelmesinde bir sıkıntı yoktu.

"Okulda 'kafes' diye bir sistem var. Sınava gireceğimiz için devamsızlık yapıp, okul dışında çalışabiliyoruz. Sisteme girilmiyor"

Güzel bir sistem. Aras niye sürekli okula gelip duruyor ki? Şuanda neden aklıma Aras geldi? Unutmalıyım. Bir süre...

"Ben biraz dolaşacağım bugün. Haberiniz olsun" dedim annem ve babama. Tek başıma bir hava almaya ihtiyacım vardı. Uzun zamandır sahil kenarına gitmemiştim.

"Peki. Arabanı da kullansana kızım" dedi babam.

"Biraz yürüsem iyi olacak. Hava almış olurum" deyince olumlu anlamda kafa salladı.

Ben uzun zamandır araba hayali kurardım. Fakat hayallerimin hepsinde o arabayı kendim çalışarak alırdım. En başta araba almasına sevinmiştim ama bazı şeyleri kendi başıma yapabileceğime inanmam gerek.

Kahvaltı ettikten sonra odama çıktım ve dolabımın kapaklarını açtım. Siyah dar paça pantolon ve lacivert, belden bağlamalı bir gömlek çıkardım ve giydim. Savaş'ın aldığı kıyafetleri dolabın içinde bir poşete koymuştum. Neden bilmiyorum ama giymek istemiyordum.

İMKANSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin