BÖLÜM 10

311 22 30
                                    

Bölüm şarkısı: Avril Lavigne- Rock N Roll

Pişman mıyım? Asla. İntikam almak istiyor muyum? Tabi ki. Resmen çevremdeki herkes bana yalan söylüyormuş. Burak katil. Aras benimle oyun oynadı. Eren Burak'ın katil olduğunu bile bile söylemedi. Annem ve babam benden Burak'ın katil olduğunu sakladı. Hiçbir şeyi fark edemedim. Aptalım ben. Aptal.

Kafam çok dağınık. Ne yapacağım ben?

"Bin hadi" diyen bir sesle irkildim. Mekandan çıkmıştık ve bir motorun önündeydik. Savaş binmemi beklercesine oturmuş bakıyordu.

"Beni bir otele bırakır mısın?" dedim. Başka çarem yoktu. Bu kafayla bir arkadaşıma da gidemezdim. Yalnız kalmak ve saatlerce ağlamak istiyordum.

Savaş gülmeye başladı. Sorarcasına ona baktım.

"Benimle bir mekandan el ele çıkıyorsun. Benimle gelmiyorsun öyle mi? Kafa dağıtmaya ne dersin? Sana her şeyi ayrıntılarıyla anlatacağım" dedi.

Savaş'a güvenebilir miydim? O da benimle oynuyor olabilir mi? Artık kimseye güvenemiyordum.

"Sana neden güveneyim?"

"Başka çaren olmadığı için olabilir mi?" dedi.

Haklıydı. Of. Motorun üstündeki kaskı başıma taktım ve arkasına oturdum. Çantamı önüme koyup düşmemesini sağladıktan sonra Savaş'ın belini tuttum. Ben tutunduktan sonra gazı kökledi. Çok hızlı gidiyorduk. Biraz daha sarıldım.

Ne yapacaktım ben? Onları affedebilecek miydim? Aras'ı kesinlikle hayatımdan çıkaracağım. O yokmuş gibi davranacağım. Ya Burak? Katil birinin kardeşi olabilecek miyim? Nasıl bunu yapmış olabilir? Annem ve babam? Yalancıların kızı olabilecek miyim? Eren. Eren benim her şeyim. Kankam, kardeşim, dostum. Onu affedebilecek miyim? Sorular beynimi zonklatıyor.

Motor durduğunda etrafa bakındım. Bir barın önündeydik. Hiç keyfim yoktu ve böyle bir mekana girmek istemiyordum. Savaş motordan inince bende indim ve kaskımı çıkardım. Çantamı elime aldım.

"Buraya girmesek olur mu?"

"Neden? Kafa dağıt. Çok kötü değil misin?"

İyi de ben alkol kullanmam ki? Bundan sonraki hayatımda da kullanmayı düşünmüyorum. Alkol içmeden de kafa dağıtılmaz.

"Ben hayatımda hiç alkol kullanmadım"

Kahkaha attı. Ben böylesine mutsuzken o nasıl kahkaha atabiliyor ki?

Önüne gelen saçlarını geriye attı. Güzel bir görüntü oluşmuştu.

"Burak gibi alkolik birinin kardeşinin hiç alkol kullanmaması şaşırtıcı" dedi. Sessiz kaldım. Verecek bir cevabım yoktu. Burak hakkında konuşmak istemiyordum. Kafam çok karışıktı.

"İlk alkol içişin benimle olacak" dedi ve elimden tutup mekana yürümeye başladı. Haliyle bende onunla gidiyordum. Mekana girince etrafı incelemeye başladım. Genellikle duvarlar siyah ve kırmızıydı. İnsanlar delicesine eğleniyor, kızlar sahnede dans ediyordu. Görüş açısı çok yoktu. Işıklandırmalar azdı.

Bar taburelerinin olduğu yere gelince elimi bıraktı. O bar taburesine oturunca ben de karşısındaki bar taburesine oturdum.

"İki tane her zamankinden " dedi barmene. Buraya sürekli geliyor olmalıydı. Etraftaki kızların neredeyse hepsi ona kaçamak bakışlar atıyordu. Savaş yakışıklı biriydi. Kızların ona bakması normal diye düşündüm.

Çok geçmeden iki tane içki geldi. Savaş'tan her şeyi öğrenmek ve biraz düşünmek istiyordum. Şuan tek ihtiyacım olan buydu.

"Neden böyle bir şey yaptın? Gerçekleri bana anlatmayabilirdin. Neyin peşindesin?" dedim. Gözlerini bana dikti.

İMKANSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin