Arlennen kwam van achter rennen "hebbes" ze duwde Sterre en Marcel naar binnen en trok zo snel als ze kan de deur dicht. Ze liep naar Kai "we hebben ze allemaal!" Zei Alennen blij. Kai keek niet vrolijk. "Jij blijft die deur koste wat kost inde gaten houden ik wil de vijf hier houden" zei Kai boos. Hij wil niet weer verliezen van de vijf.
"Au me ogen! Dit doet echt pijn" schreeuwde Anna. Iedereen keek haar vreemd aan. Dat moment kwam Arlennen binnen lopen ze gaf nu iedereen hun eigen bord en natuurlijk bij Marcel sambal. Ze wist dat hij geen last meer had van zijn zintuig, maar toch. Marcel begon meteen te eten en na dat hij meerdan de heft had begon hij ook te schreeuwen. "Gatver! Dit was zo lekker, maar..." Zei Marcel. "Au, niet zo gillen" zei Rafael. Iedereen had nu wat met zijn zintuig. Pim had last van zijn neus gehad, rafael kon dagen niet horen, Anna kreeg super veel last van haar ogen, Marcel kon niks meer normaal eten en Sterre wisten ze niet goed het zal wel met het flauwvallen te maken hebben. "Jongens dit ruikt zo lekker" zei Rafael. Pim keek hem raar aan en al snel was Pim in slaapgevallen. Toen kwam er zo'n harde pieo dat binnen een paar seconden Rafael ook weg was. Sterre, Anna en Marcel keken elkaar aan. "Wat nu?" Zei Anna. Ze wisten het niet. Er ging zo'n felle lamp gericht op het gezicht van Anna. Het duurde lang voordat er wat gebeurde. "Ik wil nu iets lekkers eten" zei Marcel. Hij pakte het potje sambal en at er zo'n drie lepels uit. En voor je het wist lag Marcel ook te slapen. Sterre wist niet goed wat ze nu moest doen. Ze durfde niks aan te raken maar dat ging een beetje moeilijk.
"Het is gelukt, iedereen slaapt behalve Sterre" zei Arlennen. Eindelijk verscheen er een klein lachje op het gezicht van Kai. "We kunnen beginnen" zei hij. Iedereen trok hun zwarte keep aan en opende ergens in het huis het portaal. "Ik ga Sterre halen" zei Arlennen.
Cato was onderweg naar het huis. Ze wist niet wat ze moest doen maar ze wou haar vrienden niet zo maar laten zitten, ze moest wat doen. Ze had geleerd dat je met een haar speltje zo een deur kon openen en voor dat ze het wist stond ze al in de woonkamer van het huis. Ze hoorde van alles boven, ze bleef wachten onderaan de trap. Ze hoorde de deur open gaan waar iedereen was. Ze liep zo snel mogelijk naar boven, ze zag Sterre een beetje dromerige achter Arlennen aanlopen. Cato deed snel een boek tussen de deur zodat ze straks kan kijken bij haar vrienden. Ze liep nu maar eerst achter Sterre aan. Waar gingen ze heen? En waarom doet Sterre niks? Cato vond het allemaal maar raar.
