Martyrdom of Mimi

11. Rain

Mimi:

"I'm so glad you brought her here, bro."
Nikko smiled to me and Ric.

"I brought her here not for you..
I just want her to see the garden inside your place because she's fond of it."
Bigla akong napatingin kay Ric.
Wala namang kakaiba sa ekspresyon ng mukha niya.

SERIOUS. AUTHORITATIVE. DARK.

Naipilig ko ang ulo ko ng mahina.

Wake up, Mimi! Don't mind his words..wala iyong ibig Ssabihin okaaayyyyy????!!! You're not his type..and will never be.

"Mimi..are you okay?" Nikko asked worriedly and put his one hand over mine.

"O-okay lang. C-Can I check the garden?"
halos mabulol ako sa pagsasalita dahil sa matiim na pagtitig ni Ric sa kamay namin ni Nikko.

Pasimple kong binaklas ang kamay ni Nikko sa kamay ko.

Bakit ganun? Naguguilty akong makita siyang ganun..eh wala naman talaga akong dapat i-big deal dun...

Nikko stood up and started walking.

And...........I stunned..literally!

The garden is breathtakingly perfect!

Iba't-ibang kulay ng rose ang nakita ko.
But what stunned me the most?

The blue rose. Wow.

Sa magazines ko lang ito nakikita..it looks too good to be true. Idagdag pa ang iba't-ibang kulay ng mga paru-paro na malayang lumiligod sa nga bulaklak.

Pakiramdam ko tuloy ay nasa Encantadia ako. Hahaha..

I handed out my phone and took pictures.

"Do you want me to pick up dozens of blue roses?"

Napalingon ako kay Nikko. "The offer's too tempting, Nikko..but they're such a wonderful creature here on earth..so I'd rather look and admire them."

Nikko stared at me. Fondness are visible in his eyes.

"Ang sarap yatang makipagpalit ng puwesto sa mga blue rose ah..you admire them too much." he playfully said.

I laughed. Mukhang makakasundo ko si Nikko. Para siyang si Kuya Matt Paul.

Hinanap ng mga mata ko si Ric.

Nasa di kalayuan lang siya.

Nakahalukipkip habang nakamasid sa amin.

May kung anong emosyon sa mga mata niya pero hindi ko matanto.

Ilang sandali pa ay nagpaalam na kami ni Ric. Mukhang may sapi na naman kaso siya kaya kahit gusto ko pa sanang maglibot ay hindi ko na lang ipinilit.

Inangkas niya pa rin ako sa kabayo. Pero hindi ko na inihawak ang mga kamay ko sa tyan niya. Somehow..I can feel that awkwardness again.

Pakiramdam ko anumang oras ay bubuga siya ng apoy.

Nanigas ako nang hawakan niya ang kamay ko at igiya iyon sa tiyan niya. "So easy for you to switch your attention to someone huh?"

"R-Ric?"

"Nikko likes you a lot. And you seem to like him too huh..."

"I-I can't understand."

"Nikko obviously likes you. And by the way I saw you two..flirting with each other, damn! I hate it." sumaktong huminto ang kabayo dahil nasa bahay na pala kami. Hindi ko na narinig ang dulo ng sinabi niya.