Sakar Cambaz

3.7K 267 109
                                    

"Yani ben hiçbir şey dinlemedim..Hem ben niye gecenin bir yarısı dedektiflik yapayım ki?"

Anne ve babasının karşısında hesap vermeye çalışırken söylemişti bunları Mira..Defne ve Ömer çocukları karşılarına oturtmuş,kaygıyla hesap soruyordu,

"İyi peki..Hadi siz odanıza o zaman."

dediğinde çocuklar ortadan saniyede kaybolmuş,Defne ise koltuğa çökmüştü kısa süreliğine..Ömer'in gözlerinden daha konuşacak çok şey var anlamını görünce.Gerinerek ayağa kalktı,

"Ben bir kahve yapayım madem."

Ömer göz kırpıp dudaklarını büzüştürdü;

"E yani gece uzun."

dediğinde Defne'nin boğazında sıkışıp kalan öksürüklerini elini göğsüne koyarak tutmaya çalıştığında Ömer bıyık altı bir gülümseme sergilemişti;

"Yani konuşuruz.."

dedi yine sırıtarak..Defne yanaklarının kızardığını hissedince arkasına dönüp mutfağa ilerledi..Kollarını tezgaha koyup gözlerini yumdu..Ne olmuştu şimdi ona?Hani planları vardı ufkunu aşan.Hani yeni Defne olmuştu..Hepsi palavra dedi içinden,onu görünce dünya bulutlardan ibaret oluyordu.Kanatlarıydı belki de Ömer..Gülümseyip raftan bardak aldığında,pek de sesli olmayan sesini takınıp mırıldanmaya başladı,

"Ne sen baktın ardına ne ben,

Hep ayrı yollarda yürüdük

Sustu bu gece karardı yine ay

Kaldı geriye cevapsız sorular

Uyandığında onu ilk kim görecek?

Bıraktığım düşü kim büyütecek?"

dedikten sonra saçlarını geri atıp,eline aldığı kahveleri alıyordu ki,

"Cevapsızsa sor Defne..Ben buradayım."

Kaşlarımı çatıp ona doğru bir adım attım ve masaya fincanı koydum,ffincanı elimle geri ittikten sonra gülümsedim,

"Sorularım yok ki Ömer..Sana,benim haketmediğim şeyleri yaptığın için soru soramam.Direkt hesap sorarım.."

deyip kırptım gözümü.Elime aldığım sıcak kahveyi yudumladığımda Ömer'in bozulan yüzünden zevk alıvermiştim.Onu sevdiğim için her ne kadar kendime kızsam da ferman dinlemiyor gönlüm.Sonra da bazen o kadar katı oluyor ki ona olan aşkım,ben bile şaşırıyorum kendime...

****

"Anlat.."

dedi ciddiyetle.Bu odamı çözeceğim kadar başka şeylere vakit ayırsaymışım diyorum bazen.Alnında imkansız yazıyor sanki,

"Anlamadım,neyi?"

"Yani başından geçenleri,mesela şu intihar olayını.."

Geçmişteki yaralarım..Henüz kabuk bağlamamış ki hala kanıyor..Çünkü ben hep yürüyorum,düşene kadar..Demiyorum ki bırakta kabuk bağlasın..Elbet yine açılır,açılacak..İşte o zaman hiçbir biçimde yolu olmayacak sızıyan kanı durdurmanın;

"Duymak istediğinden emin misin?Yani öyle dışarıdan gözüktüğü gibi toz pembe bir hayatım yok,eskilerde kaldı o günler."

Gözlerini kaçırdı Ömer.Başını salladı;

"Anlat.."

(Flashback)

3 yıl,8 ay,27 gün önce

ÖdeşeceğizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin