''Draco!'' Luith'in ağzından çıkan tek şey bu olmuştu.
Draco hızla Luith'in kapana sıkışmış olan bacağının yanına çöktü. ''Bu canını acıtacak!'' Draco derin bir nefes alarak kapanı hızla Luith'in bacağından çıkarttı.
''AHHHĞ!'' Luith'in gözlerinde yaşlar sel gibi akmaya başladı.
Draco, Luith'in yüzünü avuçlarının içine aldı. ''Şşşşş! Lütfen ağlama! Seni burdan çıkaracağım! Yalvarırım ağlama!'' Draco hızla Luith'i kucağına aldı ve hızla kendi malikanesine giden anahtara doğru ilerledi.
Luith gözlerini açtığında bir çift gri göz gördü. ''Nasıl hissediyorsun, tatlım?'' Luith gördüğü gri gözlere ait olmayan bir ses duydu. Gözlerini ışığa alıştırmak için birkaç kırpan Luith, sesin sahibine döndü. Sesin sahibi; Draco'nun annesi Narcissa'ydı. ''Kahvaltı birazdan hazır olur. Siz de hazır olunca inersiniz.'' Narcissa gülümseyerek Luith'in baş ucuna bir bardak su bıraktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Power Struggle
FanfictionPrens gölgelendiğinde Prenses yükseldiğinde Aşk bulunduğunda Karanlık gökyüzüne hüküm mü sürecek? Yoksa iki karanlık bir aydınlık mı demek?