GOTHAM ||

11.Bölüm

♧ÖNEMLİ♧
Heyyo :D Bu aralar ne sık bölüm yayınlıyorum değil mi?Tahmin edersiniz ki her güzel şeyin arkasından bir kötü şey gelir.Ya da en azından çoğunlukla öyle olur:(
Yarın Ankara'ya gidiyorum temelli.Üniversite için.Bu yüzden bir süre yb yazamayacağım.İki üç haftayı bulabilir.Ama iyice yerleşip oranın düzenini anladığımda günler belirleyeceğim ve bölümleri düzenli bir şekilde yayınlayacağım.Ay benim için dua edin olur mu yarasacıklarım.Çok korkuyorum:(Biraz sıkıntılı bir dönem olacak.Hepinizin desteğini bekliyorum.Medyadaki şarkımız Iced Earth - When the Eagle Cries
Bölümle aşırı uydu.Dinleyin.İyi okumalar.

Nasıl kaybolabilirim ki?
Eğer gidecek hiçbir yerim yoksa?
Altın denizlerini aradım.
Nasıl bu kadar soğuk hale geldi?

Soğuk dudaklarını dudaklarımda hissetmemle beni gecenin karanlık boşluğuna bırakması bir oldu..

Sonraki saniyelerde her şey çok hızlı olup bitti.Boğazımın derinliklerinden kopup gelen keskin bir çığlık attım.Joker beni itmişti ve tam düşecekken kollarımdan tutup geri yakaladı.Sandalyem çoktan aşağıdaki boşluğa düşmüştü.Sıradakinin ben olmasından korkuyordum.

Ona yapıştım.Bir gökdelenden aşağı sarkıtılıyordum ve düşmemi engelleyen tek şey Joker'in soğuk elleriydi.Bile bile beni o şekilde tutuyor gibiydi.Ne çekip kurtarıyor ne de düşmeme izin veriyordu.Yüzüme her zamanki çılgın gülümsemesiyle bakıyordu.Ağladığımı farkettiğinde ürkütücü gülümsemesi daha da genişledi.Şu anda hayatımın tamamen kendi ellerinde olduğunu biliyor ve bundan canice zevk alıyordu.

Bilerek ve isteyerek bir süre daha beni o şekilde tuttuktan sonra çekti ve zemine oturmamı sağladı.Soğuk betona sarılmıştım.Hıçkıra hıçkıra ağlıyor bir yandan da titriyordum.Daha önce ölümü hiç bu kadar yakınımda hissetmemiştim.Her gün gökdelenlerden aşağı sarkıtılmıyordu insan.

Orada kendimi kaybetmiş bir şekilde ne kadar ağladım bilmiyorum.Başımı kaldırdım.Oradaydı.Hala gitmemişti.Gözlerini bir saniye bile kırpmadan beni izliyordu.

"- Ne?" diye bağırdım."İstediğini hala alamadın mı?"

"- Sana bu kadar korku yeter deyip gitmemi mi bekliyorsun?" Ellerimle gözyaşlarımı sildim.Hala hıçkırıklarımı durdurmaya çalışıyordum.

Bağırmaktan ve ağlamaktan kısılmış sesimle:

"- Evet" dedim." Bence bugün için yeterince eğlendin."

Sonraki olanlar göz açıp kapayıncaya kadar oldu.Deminden beri hareketsiz bir şekilde duran Joker bir hamlede tutup beni kaldırdı ve boynuma gümüş bir bıçak dayadı.Soğuk metalin baskısını tenimde hissediyor ve ürperiyordum.Tanrım.Bu bugün ölümle ikinci burun buruna gelişim.
Büsbütün batmıştım.

"- Asla öğrenmiyorsun değil mi?" Tutuşunu daha da sıkılaştırmıştı.Bağırmak istesemde ağzımdan kısık bir inilti çıktı.

"- İnsanın çekeceği acıların sınırı vardır fakat korkunun sınırı yoktur."

Kelimeler.Kelimeleri aradım.Korkudan doğru sözcükleri birleştiremiyordum kafamda." Neden düşmeme izin vermedin?"

"- Seninle işimin bu kadar çabuk biteceğini düşünecek kadar saf mısın?" Gülümsedi." Eğlenceli bir avın ilk kuralı nedir bilir misin Davis?Avınla oyna.Ve o tamamen vazgeçene kadar asla son darbeyi vurma.Yavaş yavaş.Canını nasıl acıtacağını bilerek.Neyden korkacağını bilerek.Öldürmek için önce onu tüketmelisin."