GOTHAM ||

22.Bölüm

Medya:Evanescence - Hello

Hayal kurduğun için seni cezalandırdım mı?
Kalbini kırdım mı ve seni ağlarken bıraktım mı?
Unutulmuş umutlar,ruhunun yalnız mezarlığında gömülü.
Kaçmayı hiç düşlemez misin?

Piyanoya oturmuş önümdeki notalara odaklanmaya çalışıyordum.Ancak bu imkansızdı.Dün olanları düşündükçe hem bağıra bağıra ağlama hemde kahkahalarla gülme isteği duyuyordum.Demek büyükannemi de Joker öldürmüştü.Gerçi artık beni bunların hiçbiri şaşırmamalıydı.Gotham'da hiçbir şeyin tesadüfi olmayacağını da uzun zaman önce öğrenmiştim.Ancak hala içimde bir huzursuzluk vardı.İçimden bir ses Joker'in istediğini alamadığını ve yakında büyük şeyler yapacağını söylüyordu.Hızla kafamı salladım.Bu derece histerik bir durumdayken bu konuları düşünmemeliydim.Ellerimi nazikçe tuşlarda gezdirmeye başladım.Bir parça müzik hepimize iyi gelebilirdi.

Kimse sana söylemedi mi o nefes almıyor?

Merhaba ben senin zihninim.

Sana konuşacak birini veriyorum merhaba.

Biliyorum yakında bu rüyadan uyanacağım.

Beni tamir etmeye çalışma.

Ben kırgın değilim.

Bruce

Bruce aşağı kattan gelen müzik sesini duydu ve sessiz adımlarla o tarafa yöneldi.Amber'dı bu.Büyük siyah piyanonun başına oturmuştu ve dokunaklı sesiyle şarkı söylüyordu.Daha önce Amber'i hiç şarkı söylerken duymamıştı ve bu...büyüleyiciydi.Ta göğsünün içinde bir yerlere dokunmuştu bu görüntü.

Üzgün görünüyordu.Üzgün ve kırılmış.Onu böyle görmeye dayanamıyordu.Dünkü haberlerden sonra yine dağılmıştı.Cam duvarlardan yansıyan beyaz-gri ışık güzel yüzüne vuruyordu ve onu bir melekten farksız gösteriyordu.Üzgün bir melekti bu.Kanatları koparılmıştı ve derinlikli gri gözlerinde saklayamadığı bir acı vardı.Aniden onu sımsıkı sarma ve bir daha da bırakmama isteği oluştu içinde.

Bruce o histerik sesi duyup acılı gözlere baktığında bir kez daha emin olmuştu.Dünya berbat bir yerdi.Böyle masum bir insanı bile bu hale getiriyorsa bu hayat,ne için savaşıyordu ki?Amber artık Gotham'a geldiğindeki kızdan çok farklı biriydi.Bu şehir herkesi değiştirdiği gibi onu da değiştirmişti.Bazen onu buralardan çok uzaklara; Joker'siz, Gotham'sız bir hayata göndermek istiyordu ancak bunu yapmaya gücü yoktu.Onu bırakmak için fazla bencildi.

Amber şarkısını bitirince başını ellerine aldı.Onu biraz neşelendirmeliydi.Bu halde akşamki partiye gidemezdi.Partiler!Aslında nefret ediyordu ancak Bruce Wayne rolünü uzun bir zamandır boşlamıştı.Bu yüzden gitmek zorundaydı.Ayrıca Amber'la beraber gidiyor olmak içinde bir şeyleri kıpırdatıyordu bunu inkar edemezdi.

İlk defa toplum önünde beraber olacaklardı.Bruce bunun getireceği tehlikeleri biliyordu.Aslında o tamda bu tehlikeleri bekliyordu.Joker'in bir şekilde ortaya çıkması lazımdı ki sonunda ondan kurtulabilsin.Biliyordu.Bu bir kumardı ancak Batman başından beri tehlikeli bir kumarda değil miydi zaten?

Amber

Şarkıyı bitirince arkama döndüm ve kapının pervazında dikilmiş dalgın gözlerle beni izleyen Bruce'u gördüm.

"- Hey!"

"- Ne zamandan beri oradasın?"

Gülümsedi.Ancak gözleri hala dalgındı."Bir süredir."