You Are Mine (COMPLETED)

Chapter 5

V.

"What does he said to you?" Narinig kong tanong ng kapatid ko ng maka-alis na si Luke sa bahay. Nasa veranda ako ng bahay thinking of what Luke said to me. Tumabi ito da bench na naroon.

"He said that Mom wants to see me." Sabi ko. Agad na napakunot ang noo ni Angelo ng sabihin ko yun.

"And then? Anong mangyayari? Magkakalapit muli kayo ng Luke na iyon? I can't let you." Seryosong sabi ng kapatid ko.

"But-" Di ko pa man din natatapos ang sasabihin ko ng magsalita muli ito.

"No more buts, Angela. I can't let you do that. Ayokong magkalapit muli kayo ng Lucas Gutierrez na iyon. Tama na ang mga luha na binigay mo sa isang iyon. That's enough. Hindi kita papayagan."

Sabi nito. I know Angelo. For almost two years na magkasama kami ay kapag sinabi nito na hindi ay hindi na talaga. He's a loving brother pero kung alam nito na hindi maganda para sa akin ang mangyayari ay ayaw niya. This is him being my older brother and father too. Pero Mom needs me too. Lalo na ngayon she's in her darkness and she was hurt. Napa-buga ako ng hininga.

"Gelo, you need to understand that Mom needs me..." Mahinang sabi ko dito na lalong nakapag pakunot ng noo niya. Hindi niya talaga gusto ng idea na to.

"Angela. You also need to understand na ginagawa ko ito para sayo. I said no and its final." Sabi niya pagkatapos ay umalis na at iniwan ako. I know he's mad at me. Pero I really need to do this even if it will hurt me.

"Good morning Ma." Bati ko kay ng umagang iyo. Binati ko din si Angelo ngunit hindi ako nito pinansin. Pinagpatuloy lang nito ang pagbabasa ng newspaper. He was still mad at me. Galit siya sa sinabi ko sa kanya after Luke and I talked. Tumingin si Mama sa akin na parang tinanong ako kung bakit. I just give her a smile at tiyaka nag simula lagyan ng pag kain ang pinggan ko.

I made a decision, pumayag ako sa sinabi ni Luke to come visit Mom. At naiintindihan ko din naman ang kapatid ko kung bakit siya ganun. Ayaw niya na masaktan akong muli, alam nito na kapag napalapit muli ako sa pamilya ni Luke ay may chances na masaktan ako.

Luke said to me na susunduin niya ako ng maaga. Kinakabahan ako dahil kagabi ay hindi pumayag si Angelo. At ayoko naman na magkagalit kaming mag kambal. Kaya naman ng matapos kaming mag-almusal ay iniwan na kami ni Mama. Tatayo na din sana si Angelo para umalis ngunit tinawag ko na siya agad.

"Gelo, di mo man lang ako tutulungan mag-linis ng pinag-kainan natin?" Sabi ko. Hindi naman ako natiis nito at tinulungan naman ako ngunit hindi naman ako pinapansin.

"Uy, bati na tayo." Parang batang sabi ko dito. Ngunit inirapan lang ako nito.

"Gelo, pls. Just this once. I'll promise I'll guard myself." Sabi ko sabay action ng cross my heart hoped to die. Napa-buntong hininga naman ito at tiyaka ako kina-usap.

"Okay, I will let go there. Just this one. Wala ng second time." Sabi niya. Kaya naman napangiti ako. Hindi talaga ako matitiis ng kakambal ko. Magkasama na kaming nag-hugas ng pinggan at maya maya ay nakarinig kami ng busina ng sasakyan. Mama said that it was Luke. Agad naman akong nag paalam sa kanilang dalawa.

Lumabas ako and I saw Luke infront of his car waiting for me. I smiled to him. Pero ni hindi ako nito ngitian. Tinignan lang ako niyo. I was about to go on thr passenger seat ng binuksan nito ang likod ng sasakyan niya. Nagtaka man ay sumakay na din ako. Nang makasakay na ako ay agad na sumalubong sa akin ang tinig ng isang babae.

"Hi!" She was sitting infront at hindi agad ako nakapag react ng batiin ako nito. She was that girl na kasama nito dati.

"Alex here. Angela right?" She sweetly said. Tumango lang ako bilang sagot sa kanya. I weakly smiled to her. Maya maya pa ay sumakay na din si Luke sa sasakyan niya matapos seryosong kinausap ito ng kapatid ko sa may labas. Hindi pa din ako nito pinansin.

"Hon, pawis na pawis ka agad." Sabi ni Alex sabay punas ng tissue sa noo ni Luke. I could feel a suddenned pain in my chest. Iniwas ko ang tingin ko doon.
I heard Luke said thank to her at pinaandar na nito ng sasakyan niya.

"Im glad. That I've finally meet you, Angela. Tita Divs talked about you so much." Alex said as we travelled. Tumatango lamang ako nito kung kinakailangan.

"Really?" Sabi ko. Wala naman talaga akong masabi but that's the only thing I can say to her.

"Hon, Sabi pala ni Mama kung kailangan ka daw ulit bibisita sa bahay. I think she misses you. " Malambing na sabi nito pagtapos.

"Tell tita Amanda that I will come as soon as I have time. Dad's company needs me now. Lalo na ngayon. " Mahabang sabi ni Luke. Damn, I could really feel the pain that is arising in my chest ng makitang kong inabot ni Luke ang kamay ni Alex. At pinagsaklop nito iyon.

Tumingin sa rear mirror si Alex, kaya naman nag tama ang mata namin.

"Angela, you okay there? Napakatahimik mo. You know what parehas kayong dalawang nitong kuya mo. He's very tahimik din in the very first time that we've met." Magiliw na sabi ni Alex. I just said " Oo nga" dahil hindi ko alam kung anong isasagot ko. Di ko din alam kung paano ako nakatagal sa loob ng sasakyan na iyon nang hindi umiiyak. Pero alam kong ang sakit ng nararamdaman ko ngayon.

I just close my eyes dahil di ko maiwasang masaktan habang nakikita ko mula sa kinalalagyan ko kung paano magkasaklop ang mga kamay nilang dalawa. I deep breathe. Angela, kaya pa.

Bakit ba napabagal ng biyahe na ito? Gusto ko nang bumaba. I couldn't breathe easily in this car. Ipinikit ko na lamang ang aking mata. So that pain kahit papano ay hindi ko nakikita abg lahat. At hindi ko sinasabi sa sarili ko na Alex placed was used to be my placed. Pain is eating me. I couldn't breathe.