You Are Mine (COMPLETED)

Chapter 15

XV.

Hawak hawak ni Luke ng mahigpit ang aking kamay habang nag mamaneho ito ng sasakyan niya. Napatingin ako sa kanya at binigyan niya ako ng isang ngiti. I smiled to him too.

Naramdaman ko ang labi niya sa aking palad. I couldn't not help but to smile.

"Eyes on the road, Mister." Sabi ko sa kanya dahil panay ang sulyap nito sa akin.

"Aye." Sabi nalang niya at tinuon na ulit ang kanyang pansin sa pag mamaneho ng kanyang sasakyan. Pero nahuhuli ko pa din siyang sumusulyap sa akin.

I cannot hide how happy I am right now. Being with him. I know when I decided to be with him again, madami muli kaming masasaktan. Madami kaming mabibigo. Pero sa tuwing naiisip ko na kaming dalawa ni Luke. Pareho ding kaming nasaktan. Dont we deserve to be happy too?

I know its a selfish act pero this time of my life, parang handa na akong harapin ang lahat basta kasama ko lang siya. We will fight together.

"What are you thinking?" Rinig kong sabi ni Luke. Napatingin ako sa kanya and then to our hands na magkahawak. Sumandal ako sa upuan para lalo ko pa siyang makita.

"Nothin' " Sabi ko sa kanya. Saglit itong sumulyap sa akin.

"You can say it to me, Angela." Luke. I just stared at him habang seryoso itong nagmamaneho. What can I say to him?

"Im just thinking things out." Sabi ko na lamang dito.

"Things like what?" Agad na tanong nito sa akin.

"About us" Derestong sagot ko sa kanya. Lalong humigpit ang pag hawak niya sa kamay ko.

"What about us?" I can feel his heavy breathing as he ask me that question.

"Pano si mo— ang mommy mo? What if malaman niya ang tungkol sa atin? What are we going to do? " Sunod sunod na sabi ko sa kanya.

Marahang itinigil ni Luke ang sasakyan niya sa gilid ng daanan. Agad na humarap sa akin si Luke. Nag tama ang aming mga mata. I can see fear in his eyes.

"Are you gonna break up with me again?" Tanong nito sa akin na siya namang kinagulat ko.

"Please, Angela. Dont tell me you gonna break up with me ?" In the most pleaded he says. Nang makahulma ako sa pag kabigla ay agad kong hinawakan ang pisngi niya at tumingin nang husto sa mga mata niya.

"No, Im not breaking up with you." Sabi ko. Nakita ko ang relief sa mukha nito nang sabihin ko sa kanya yon.

"Really?" Tumango ako sa kanya and he smiled at me. He held my face and our eyes locked to each other. I can see happiness in his eyes.

Nag simula na muling paandarin ni Luke ang sasakyan niya at maya maya lamang ay nasa tapat na kami ng aming bahay. Nakita ko mula sa labas ng bintana si Angelo na nasa tapat ng kotse nito at agad napatingin sa kotse ni Luke. Agad napa kunot ang noo nito habang nakatingin sa sasakyan ni Luke. Hindi kami nakikita nito dahil naka-tinted ang mga salamin nito.

Muli ay naramdaman ko ang marahan na nipisil ni Luke sa kamay ko na hawak hawak niya. Im scared dahil alam kong hindi gugustuhin ng kapatid ko na kasama ko si Luke ngayon. Naghahari na naman ang takot sa puso ko dahil alam ko kung gaano kadisgusto ng kakambal na mapalapit muli ako sa mga Gutierrez. Lalong lalo na kay Luke.

"Im here, you don't have to be afraid." Sabi ni Luke na nakapag pagaan ng loob kahit papano. Hindi ako nakapag salita. Kundi ay nakita ko nalang na bumaba ito sasakyan niya at agad na pumunta sa side ko. I even saw kung paanong lalong napakunot ang noo ni Angelo ng makita niya si Luke na lumabas ng sasakyan.

Pinag buksan ako ng pinto ni Luke at kahit kinakabahan ako ay bumaba ako ng sasakyan niya. Nang isarado ni Luke ang pinto ng kotse niya ay agad nag tama ang mata namin ni Angelo. Na kahit hindi ito nag sasalita ay kitang kita ko sa mukha nito ang namumuong galit nito.

"Inihatid ko lang———" Hindi pa man natatapos ni Luke ang sasabihin niya ay nag salita agad si Angelo. Ni hindi ito nakatingin kay Luke. He clenched his jaw.

"Pasok, Angela" ma awtoridad na utos nito sa akin. Piling ko ay isa akong batang pinapagalitan ng magulang ko dahil hindi ko ito sinunod. Tinago ko ang sarili ko sa likod ni Luke. I couldn't stand my brother stare. Nanatili lamang akong nakatayo sa tabi ni Luke. Nabigla ako ng hawakan ni Luke ang kamay ko.

"Angela, pasok" Muling sabi ng kapatid ko. I saw how his jaw clenching as he was staring both at my hand and Luke. Hinigpitan pa lalo ni Luke ang paghawak sa akin as if he dont want to let it go.

"Fontejon, I know how much you hate me and my family" Mahinahon sabi ni Luke. Angelo doesn't looking at him. He's furious na kahit nakatayo lamang siya ay nararamdaman ko. Nagulat nalang ng mabilis na lumapit ang kapatid ko sa amin ni Luke at dali dali akong hinaltak palayo kay Luke. Napakabilis ng pangyayari. Basta ang alam ko lang ngayon ay nasa likod na ako ng kapatid ko. Samantalang si Luke ay nakatayo pa din sa kinalalagyan niya.

I tried to get out of Angelo's grip on me but I can't. Lalo lamang niya akong hinawakan.

"Damn you, Gutierrez. Binalaan na kita. I said stay away from my sister." Ang sabi pa ni Angelo bago kami mabilis na nakapasok sa looban namin habang haltak haltak ako ng kapatid ko. Nilingon ko pa si Luke. And he weakly smiled at bago pa siya tuluyang mawala sa paningin ko dahil nakapasok na kami sa loob ng bahay namin.

When we entered our house. Isang malakas na singhap ang pinakawalan ni Angelo at tiyaka ito lumingon sa akin.

"Bakit mo kasama yong Luke na iyon?" Angelo asked me. Hindi na ako nag ligoy ligoy pa sa tanong niya. I immediately gave him my answer.

"Mahal ko siya Angelo." Sabi ko. Muli ay isang malakas na sigaw ang ginawa ni Angelo na ikinagulat ko. Nakita ko pang lumabas mula sa kusina namin si Mama at nag-aalalang nakatingin sa aming magkambal.

"Anong nangyayari sa inyo. Angelo, Angela?" Mom asked. Pero kapwa parang walang kaming narinig ni Angelo.

"Hindi ka pa ba natuto, huh? Angela! Dammit! Sinaktan ka na niya. At hindi malabong mangyari ulit yon!" Sigaw ni Angelo.

"No! He doesn't hurt me. In the first place, Im the one who have hurted him!" Matapang na sagot ko sa kanya. This is very first time that Angelo and I had fight. Gelo, has always been their for me. He doesnt shouting at me.

"Are you out of your mind? Nakalimutan mo na ba. Of how you've cried with that Gutierrez! Hindi na ako papayag na mangyari pa iyon! Not never."

Umiyak na ako sa harapan ni Angelo. Not minding that Mama is watching us two.

"Angelo, Ano bang nangyayari sa inyong dalawang magkambal? Bakit kayo nag sisigawan?" Mama asked worriedly. Hindi ko na hinintay pang sumagot si Angelo. I walked out to that place at agad umakyat sa kwarto ko. I locked myself there.