My Instant Husband!

Chapter Three : The Mystery

Chapter Three

The Mystery

Not knowing we kiss each other passionately. And while were in the middle of that kissing scene I saw pictures flashing on my mind.

Then, I blackout!!!

End of flashback****

_________________________________o0o___________________________

Kala ko panaginip lang lahat hindi pala. ( >__< )

Kaya pala simula nung nag16 ako puro kakaiba o weird ang mga nararamdaman at nakikita ko. T.T

I feel so creepy of what's happening to me. It was so strange!

Dagdag mo pa ang pagiging misteryoso niya. Basta kakaiba siya!

*SIGH*

Rohann sino ka ba talaga?

*SIGH*

*SIGH*

"Mukhang ang lalim ng iniisip mo ah." May biglang malamig na hangin ang bumulong sa tenga ko kaya tumaas lahat ng balahibo ko sa katawan.

( ~_~ )

"Arrrgh!! Papatayin mo ba ako?!! Pwede ba wag kang susulpot basta basta jan!!!" Sabay hawak ko sa dibdib ko. Si Rohann lang pala yung bumulong sa akin. Kainis! Kala ko multo na!!

"Tsss! Kanina pa kaya ako dito." ( - - ) Paliwanag naman niya sa akin na nakasalubong na naman ang kilay. "Ano bang kelangan mo?! 12 am na po kaya para mambulabog ka pa." Inis na inis kong sigaw sa kanya.

"Un na nga 12 am na gising ka pa rin." At naglean siya sa wall na nakalagay ang kanyang mga kamay sa bulsa na nakaharap sa akin. "Teka nga Rohann, paano ka nakapasok sa kwarto ko eh nakalock yan?" Turo ko naman sa pinto. Lagi kong sinisiguradong nakalock yun eh. Kasi naman.... Basta!! Ayoko ng isipin yun!! >/////<

"Edi binuksan ko." Pilosopo niyang sagot. ( ___ ___ ) Mapapatay ko na to! Konting konti na lang! Grrrrr! "Pag pinatay mo ko mamatay ka rin." Dugtong niya na parang nababasa nasa isip ko. Aysus!! Ikaw lang mamatay noh! Dahil ipapamurder na kita!! Bwahahahaha XD

"Ikaw lang!! Get lost!!" Sabi ko at humiga na ako sa kama ko para matulog. Nagchuckle lang siya pagkatapos kong sabihin yun. Aba himala narinig ko siyang tumawa!! >_< "Tandaan mo magkadugtong ang buhay nating dalwa. Kaya kung ipapamurder mo ko madadamay ka." Paano naman niya nalaman ang nasa isip ko. Mind reader yata to. ( __ __ )

"Oo na! Oo na paulit ulit mo nalang sinasabi yan. For the 10th time!" Pagdidiin ko. Sawang sawa na ako marinig yan! Kala naman niya maniniwala ako. NO WAY!! Bakit iyong kapitbahay namin dati noong namatay ang asawa niya buhay pa rin hanggang ngayon! At ang lakas lakas pa. Sang planeta ba galing ang isang to!

"Tsss! Iba sila, iba tayo!! Kapag may nangyari masama sayo may mangyayari din sa akin. At ipapaalala ko sayo kasalanan mo lahat ng iyon!!" Kelangan ba ungkatin ang nakaraan. Haist!! Oo na kasalanan ko na!! Lagi naman. Tinalikuran ko na siya at nagtalukbong ako ng kumot. Naramdaman ko naman na naglakad na siya. Siguro umalis na yun.

*SIGH*

*SIGH*

Dahil sa tahimik na ang paligid inalis ko na ang kumot sa mukha ko at humarap.

*TSUP*

"Good night wife." Pagkatapos hinalikan niya pa ulit ako ng ilang beses at yung huli yata 30 seconds pa. Dahil nabigla ako hindi na ako nakapagreact pa hanggang sa makaalis siya.

LOADING******

"AAAAAHHHH!! ROHANN HOW DARE YOU!!!!" Sigaw ko ng makarecover ako sa nangyari. >//////////////////////////////<