My Instant Husband!

Chapter Six : The Unpredictable Emotions

Chapter Six

The Unpredictable Emotions

Mahal ka ni Young Master. Magtiwala ka lang." Ngiti sa akin ni Manang. Tumango lang si Manong bilang pagsang-ayon.

Sana nga... Sana nga....

*SIGH*

____________________________o0o__________________________

UWAAAAAAAAAAAAHHHH!!!!

T_T

HUHUHUHUHUHUHUHUHU

Bakit sa tuwing nakikita ko siya lalo siyang nagwapo??!!!!! He looks so sexy and hot every time he's angry and mad!!!!! >//////////////////////////////////<

GAWD!!!! Eh takot na takot nga ako sa kanya pag nagagalit siya dati pero bakit ngayon ganito na!!!!!

I'M INSANE!!!! >_________<

*PAK*

*PAK*

NO IT CAN'T BE!!!!!! Oh com'on Selene! Please wake up!!!

*SIGH*

Ilang araw na akong hindi kinakausap at pinapansin ni Rohann simula noong umuwi ako ng late. Para nga akong invisible sa harap niya. Kala mo naman napakalaki ng kasalanan ko sa kanya.

*SIGH*

Tsk! Tsk! Tsk! Ano kala niyo sa akin nagdadrama?! NO WAY HI-WAY!!!

Ang sarap niya kayang hambalusin, bugbugin, patayin, sunugin, chop chopin at itapon sa antartika!!! Naiinis ako sa kanya!! BWISIT!!!

"Magandang umaga aming prinsesa!" Bungad na bati sa akin ni Manang at Manong sa sala ng makita nila ako. Kakagising ko lang at syempre gutom na! "Ganoon din po senio." Pilit na ngiti ko naman.

"Mukhang matamlay ka at hindi maganda ang gising mo iha." Pagsusuri sa akin ni Manang. Tapos biglang naiba ang direksyon ng mata niya. Sa may bandang likod ko ito nakatitig. Alam na kung sino ng maramdaman ko iyon. "Speaking of the devil." Bulong ko na napalakas yata kaya napatingin sila sa akin.

"Magandang umaga rin po Young Master." Sabay na bati nung dalwang matanda. "Tsss!" Inis na inis na tugon niya at dinaanan lang ako patungong dining table.

"Talagang hindi po maganda ang gising ko. May hindi po kasing kaaya aya sa mata akong nakita." Pagdidiin ko para patamaan ang dapat patamaan. "Bakit ano ba ang iyong nakita?" May pagtatakang tanong ni Manong.

"Halimaw." Walang gana kong sagot. Actually, pulang halimaw yun!! Bwisit sarap ibalibag at gawing abo. Arrrghhh! Napatingin naman siya sa gawi ko ng sabihin ko ito. I guess nabasa niya ang nasa utak ko pero saglit lang iyon at iniba na ang direction ng mata niya na parang wala lang sa kanya.

ARRRGHHH!!! HE'S GETTING INTO MY NERVE!!!! I'M TOTALLY PISSED OFF!!!

Nagwalkout ako. "Iha! Saan ka pupunta? Hindi ka pa nagb-breakfast!" Sigaw ni Manang.

"Nahh! I lost my appettite." Sigaw ko rin pabalik. "Tsss! Ang arte! Yaan niyo nga siya magutom. Pakamatay pa siya kung gusto niya." Rinig kong sabi ni Rohann habang paakyat na ako sa ikatlong baitang ng hagdan kaya napatigil ako.

"Young Master!!! Hindi niyo dapat sinabi iyon sa prinsesa!!" Sigaw nung dalwang matanda para pagsabihan si Rohann. "Wala akong pakialam." Sagot niya sa kanila.

"Pero..." Pagtatanggol sana sa akin ni manang kaso pinutol agad ni Rohann. "Ida at Seyo!" May autoridad ngunit madiin na pagkakasabi niya. "Masusunod kamahalan."