CHAPTER 10
Maaga kami pumasok ng mga kaibigan ko, as usual, kasama din sa Austin. Naglakad lakad na lang kami at maya maya umupo na rin. “Van! Its mark!”sabi ni Sab na pulang pula yung mukha dahil pumunta kay Austin at nakipag usap, “Mark by the way, Bella, my girlfriend!”sabay turo ni Austin kay Bella. “Hi!”sabi ni mark. “and, Sabrinaa!”turo naman ni Austin kay Sab. Nagsmile lang siya kay sab, pero si sab siguro para sa kanya malaking bagay na yun. “and Vanessa!”turo naman ni Austin sa akin. “oh! Vanessa Salvador?”sabi ni Mark. Ha? Bakit niya ako kilala? “yes why?” tanong ko. “oh, the lucky guy!”sabi ni mark. Biglang dumating si freak. Anong lucky guy lucky guy?
“Eyo! Austin! Mark! Hi, Hello, Hey!”bati ni Ranz sa amin, hey talaga yung akin, parang yung pagkasabi niya ng hey nakakaasar lang. hindi naman ako uimimik. “tara guys, kain muna tayo?”sabi ko. “okay let’s go!”sabi naman ni Freak. Ay epal? “kami lang!” at sabay ngisi silang lahat, nakakainis lang talaga. Habang nasa cafeteria kami, sa isang table, anim ang pwedeng umupo dun, sakto anim kami. Sa tatlong upuan ang magkakatabi ay yung mga boys, sa tatlo naman, kaming mga girls. Nakakainis lang, katapat ko si Freak. Hay naman. Yung mga tingin niya parang alam mo yun, nangaasar. Kainis ha.
“gusto mo? Aaaaahh.”sabi ni Freak. “oh!”gulat niya. Susubuan ba naman ako nung spaghetti, yun tinapon ko sakanya. Buti nga bleeee :P “ooooopps! Sorry!” sabi ko at ngumisi. Kinuha niya yung natapon na spaghetti gamit yung tissue at nilagay sa kinakain ko. ay bastos! Tumingin siya saakin at “para fair, oh! patas na ah!” sabi niya, patas, patasin ko yang mukha mo eh. Bastos naman! Kumakain yung tao, kainis! Tsk ! umalis na ako at pumunta na sa classroom, at agad naman silang dumating. Kakabili ko lang nung pagkain nay un tas lalagyan niya lang ng..ewan haaay! Napakafreak niya talaga, kung pwede lang eh papakain ko sakanya yun eh. Teka, bakit sila nandito na, si freak wala pa?
