Psikopat Sevgilim 2

Savaş

Gözlerimin içine bakıyordu.

-Deniz?

Dedi,ikinci kez.

Tüm duygularımı bastırdım.Hemen vazgeçemezdim.Onun beni bırakıp gittiği gün dün gibi aklımdaydı ve onsuz neler yaşadığımı çok iyi biliyordum.Yelkenleri suya indirmenin zamanı değidi şimdi.

-Evet?

Dedim,duygu yoksunlığu taşıyan sesimle.

Şaşırmış ifadesi daha da genişledi ama kendini hemen topladı ve o alışık olduğum sert ifadesini takındı.Ama gözleri,bakışları hala aynıydı;bir parça içten,bir parça sıcak... O bakışları... gerçekten içimi parçalıyordu ama bu hatasını affetmem için yeterli değildi.Ve aslında onu artık affetmek istediğimi sanmıyordum.

-Nasılsın?

Dedi,bana yaklaşırken.Savaş çoktan yanımdan ayrılmış ve bizi yalnız bırakmıştı.

Arslan kolumdan tutup daha sakin bir yere götürmeye çalıştı.Hemen elini ittim.

-Lütfen?

Dedi.Sakinliğimi bozmadan evin yan tarafında bulunan bahçeye doğru yürümeye başladım.Süs havuzunun bulunduğu yere geldiğimde durdum.Ondan tarafa bakmadım.

-Nasılsın,Deniz?

Sesinden meraklandığını ve bana karşı bir ilgisinin olduğunu anlayabiliyordum.Ama artık bunların bir önemi var mıydı? 

-İyiyim.

Dedim,yüzüne bakmamaya devam ederek.

Başımı kendisine çevirdi. 

-Seni çok özledim.

Dedi.Sadece baktım,hiçbir şey söylemedim.Ama dayanamadım ve konuştum.

-Bitti mi?

-Ne?

-Arkadaşlarımın yanına dönmek istiyorum.

Bir anda şaşkınlık tüm yüzünü kağldı ancak anında soğuk bakışları belirdi.

Yanından ayrıldım. 

İçeri girdim.Yaprak ve Akın'ı konuşurlarken buldum.Yaprak hemen yanıma gelip,sessizce konuşmaya başladı.

-Hemen gidelim!

-Neden ki?

Dedim.

-Arslan buradaymış.

-Biliyorum.

-E tamam işte.Gidelim.

-Nedenmiş? Gitmiyorum.

Dedim ve elindeki bira şişesini aldım.İçmeye başladım.Karaoke yapan bir grubun yanına doğru yürüdüm.Yaprak peşimden geldi.

-Bu kadarı seni çarpar,bırak şunu.

Dedi ve biraya sarıldı.Güldüm.Ne kadar değiştiğim hakkında en ufak bir fikri yoktu.Bunun kaç katını bir akşamda tüketiyordum ben.

Elimden almasına izin verdim.

-Bir taksi çağıracağım.

Dedi ve uzaklaştı.O gidince hemen masada duran başka bir içkiyi alıp içmeye başladım.Grubun yanına oturdum.

Bir yandan içerken bir yandan da bağıra çağıra şarkı söylemeye başladık.Yaprak'ın sesini duydum.

-Gel Deniz.

Dedi ve koluma girdi.Onu nazikçe ittim.

-Kendim yürüyebilirim.Sarhoş değilim.

Elbette sarhoş değildim.