Piknik

10.4K 359 18
                                    

Bir saat kadar da bahçede oturduktan sonra yola devam etme kararı almıştık.Bizi arabaya kadar geçirmeye gelen Mete'ye kaçamak bakışlar attım. O adamlar katil derken ne demek istemişlerdi bir türlü anlam veremiyordum. Mete gayet iyi,sakin bir insandı. Böyle bir şey mümkün olabilir miydi? Kulağa hiç mantıklı gelmiyordu.

- Tanıştığımıza memnun oldum,Deniz. Dönüş yolunda yine beklerim.

- Ben de memnun oldum. İnşallah.

Sonra Arslan'a kabaca sarıldı.

- Bir ara daha fazla bir süre için uğra. Konuşacak çok şey birikti; böyle nir iki saat yetmiyor.

- Gelirim.

Bu kısa cevap sonrasında arabaya yerleştik.O bize el sallarken Arslan arabanın yönünü döndürdü. Ayrılırken korna çalmayı ihmal etmedi.

- Ee nasıl buldun bakalım Mete'yi?

-  İyi birisi.Buralarda bir arkadaşının olacağını tahmin etmezdim.

Gülümsedi.

- Biz çok eski arkadaşız. Çocukluk arkadaşı.

İşte bu söz ile şu "katil" meselesinin aslını bileceğine karar vermiştim. Ama bu soruyu nasıl kelimelere dökeceğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Bakışlarımı yola çevirdim. Ama kafamdaki sorular beni rahatsız ediyordu.

- Deniz?

- Evet?

- Daha gidilecek çok yolumuz var. Dilersen uyu sen.

Ben onun arkadaşı hakkında olur olmaz şeyler düşünürken o ise beni düşünüyordu.Bu iyilik bana fazlaydı.

Uykuya dalmak için kendimi zorladım.Kafamda dönüp duran sorulara ara vermek gerçekten çok çok zordu.

Uyandığımda kendimi bir yatakta buldum. Zemini krem ve üzerinde minik çiçekler olan bir pike üzerimdeydi. Çevreme baktığımda ahşap duvarları gördüm.

Yanıma baktığımda pencere kenarında bulunan atıştırmalıkları gördüm. Ama Arslan görünürlerde yoktu. Yatakta doğruldum. O sırada kapı açıldı.

- Uyanmışsın.

Bitmek üzere olan sigarasını söndürdü.

- Neredeyiz?

- Seni getirmek istediğim yerdeyiz.

Gülümsedi. Ayağa kalktım ve pencereye yaklaştım. Her taraf yeşildi! Yemyeşil!

- Bu...Çok güzel.

Uzaktaki dağlar yeşil ağaçlarla kaplıydı.

- Beğenmene sevindim.

Tam karşıma geçti.

-Hazırsanız bir tura çıkalım?

Gülümsedi,elini uzatırken.

- Üzerimi değiştirmeliyim.

Başını salladı.

- Ben aşağıda seni bekliyorum.

Hemen bir duş aldım. Kot kaprimi ve krem tişörtümü giydim. Güneş kremimi sürmeyi unutmadım. Ardından sandeletlerimi giydim. Aşağı indiğimde Arslan'ı lobide otururken buldum.

- Gidelim?

Başını sallayıp yerinden kalktı.

Yanımıza birer su aldıktan sonra yola koyulduk.

-Burayı nasıl keşfettin?

Gülümsedi.

- Mete ile çocukken bulmuştuk.

Psikopat Sevgilim 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin