Psikopat Sevgilim 2

Katil

Yaprak'ın Ağzından;

-Savaş!!!

Sesimi duyması ile arkasına döndü. Elindeki silah hala şakağına dayalıydı.

Gözlerinde tarif edemediğim bir şey vardı.

- Geldin?

Yüzündeki şaşkın ifade yerini rahatlamaya bıraktı.

- Aptal!!!

Yüzüme bakmaya devam etti.

- Sen ne yapmaya çalışıyorsun ha?!

- Umrunda mı sanki?

- Haklısın değil ama sonuçta ben senin kadar acımasız değilim.

- Yaprak...

- Önce şu silahı indir artık.

Masaya bıraktı ve bana yaklaştı.

- Gelmeyeceksin diye çok korkmuştum.

- Ben sadece bunu vermeye geldim.

Kutuyu uzattım.

- Yani...Gidiyorum dediğimde hiç mi aklına gelmedi?

- Gelmeli miydi?

- Acımasız olduğumu söylüyorsun sanırım senin de benden farkın yok.

- Beni döven birine ne yapmamı bekliyordun?

- Ama üz...

- Üzgün olman bir şeyi değiştirmiyor. Aslında hiçbir şeyi değiştirmiyor.

- Gerçekten burada intihar etsem hiç umrunda olmaz mıydı?

- Bunu yapamazsın.

- Neden?

- Yapamazsın işte.

-Neden o zaman beni o halde görünce telaşa kapıldın?

Sorusunu duymazdan geldim. Koltuğa oturdum ve hala almadığı yüzük kutusunu masaya,silahın yanına bıraktım.

-Yaprak...Ben sandığın gibi biri değilim.

-Aksine tam da düşündüğüm gibisin.

- Ne demekmiş bu?

- Umursamaz,bencil,sevgisiz,saygısız... Kimse senden daha önemli değil.Kimse senden üstün değil. Ve herkes senin için bir oyuncak...Ah tabi Deniz hariç.

Elini masaya vurdu.

- Deniz um-rum-da bile değil! Tek önemsediğim sensin!

- Bu yüzden ona ulaşmak için beni kullandın zaten. Ulaşamayınca da hem onlara hem bana yapmadığını bırakmadın. Arslan yine iyi ki seni süründürmüyor.

- Yaprak beni anlamıyorsun.

- Neyi anlamıyorum? Her şey ortada.

- O şeyleri başta ben de yapmak istedim ama sonra...Senden sonra...Değişti. Değiştim.

- Bundan ne anlamamı bekliyorsun?

- Açık olacağım. Evet,başta ben Deniz'den gerçekten de çok hoşlanmıştım.Ve Asude..Bak bu bahane değil biliyorum ama...

Onu inceledim.Biraz önce intihar etmek üzere olan birine göre fazlasıyla soğukkanlı ve aklı başındaydı.

- Asude benim beynimi yıkadı. Deniz'i elde etmek için yapamayacağını bir şey yoktu ama Arslan'ı hesaba katmayı ben de Asude de unutmuştuk.

Derin bir nefes aldı. Gözleri çok yorgun bakıyordu.

- Asude'nin amacı başından beri farklıymış.Benim Deniz ile olmamı hiç istememiş.Onun derdi Arslan ileydi.Arslan önce onunla çalışıyordu ama sonra babam onu yanına istedi. Babamla çalışmaya başladı.Onunla arası her zaman daha iyiydi.Asude babamın arkasından çevirdiği işler ortaya çıkacak korkusu ile onu uzaklaştırmaya ve Deniz ile de bağlantısını kesmeye çalıştı. Tabi ben bunu bilmiyordum. Benim için uğraşıyor diye düşünüyordum.Ama başından beri sadece kendini düşünüyormuş.