Different wolf {the alpha 2} = voltooid ✔️

9

De twee mannen grepen ons vast en duwde ons met alle kracht die ze hadden het miezerige kamertje in. Raven begon tegen me te roepen maar ik lette niet op hem. Ik rukte mijn handen los van de man draaide me om en stormde de gang door. Maar ik werd al vast gegrepen aan mijn enkel en mijn voeten werden onder mijn lichaam vandaan gehaald. Ik viel met een bons op mijn kin en ik begon als een gek in het rond te slagen. Maar het gewicht van iemand kwam op me liggen en hielt mijn armen en benen samen.

'Het heeft geen zin.' Fluisterde de stem in mijn oor. 'Geef je over.'

Ik rukte mijn hoofd op waardoor zijn greep om me verslapte en ik me los kon rukken en op kon staan. Maar de man was me voor duwde me tegen de muur aan. De man voor me zou knap geweest moeten zijn, als hij geen litteken had dat van zijn wang tot over zijn voorhoofd liep. Hij grijnsde waardoor er rimpels naast het litteken ontstonden en ik walgde van hem voor die vreselijke lach.

De man duwde me naar de deur en ik spartelde met mijn armen maar het lukte niet. Hij had me de kamer al in geduwd samen met Raven. Mijn ademhaling was zwaar toen de deur met een klap toe ging en er stilte over de kamer heerste.
Ik liep op de deur af en begon er hevig op te slaan schreeuwend dat ze ons eruit moesten laten. Tranen stroomde over mijn wangen en ik wist het. Ik wist dat het niet klopte. Ik wist dat het zo zou eindigde. Al sinds ze zo voor ons verscheen.
Twee armen grepen me langs achter vast en trokken me weg bij de deur.

'Stop. Stop Luna. Niet doen het heeft geen zin.' Raven draaide me naar zich toe en veegde de tranen weg.

'Wat gaan ze doen?' De woorden kwamen er schor uit.

'Ik weet het niet. Maar het komt wel goed. Dat weet ik zeker.' Raven veegde mijn klitterige haar naar achter en trok me tegen zich aan.

Mijn adem haperde en ik duwde mijn lichaam tegen dat van Raven om het warmer te krijgen.

'Rustig maar.'fluisterde hij een aantal keer in mijn oor.

Mijn been deed meer pijn dan ooit en ik leunde met al mijn gewicht op het andere. Raven trok me dichter tegen zich aan en drukte een kus op mijn haar waardoor er een rilling door mijn lichaam ontstond.

'Wil je zitten?' Raven wachtte niet op antwoord maar leidde me naar een van de bedden. Het dunne gebreide deken dat erop lag zat vol gaten en de matras was vuil voor weet ik veel wat. Het stonk in de cel kamer merkte ik op toen ik rustiger geworden was. Ik rukte mijn doorweekte schoenen uit en rolde de laag stof van mijn broek op zodat ik mijn scheen kon bekijken.

Mijn adem stokte in mijn keel toen ik de opgezwollen huid zag. Het zag er al iets beters uit maar niet veel. Raven had de zelfde reactie want hij stond met een ruk op en liep naar de was bak die in de hoek van de kamer stond. Hij doop de vod die om de rand was gevouwen onder de kraan en liep gehaast terug. Het koude propere water voelde zalig op mijn been en ik huiverde. Ik hief mijn hoofd en bekeek de kamer. Het leek dan ook echt op een cel kamer. Twee bedden stonden naast elkaar in de hoeken van de kamer. Naast de wasbak stond een wc, maar er stond geen wc rol naast. Er waren geen ramen in de muren te zien en het enige licht kwam van een nachtlampje in de kamer. Het licht knipperde al aangezien de lamp bijna op was.

Ik bekeek raven die geconcentreerd bezig was met mijn been en toen hij opmerkte dat ik naar hem keek voelde ik mijn wangen rood worden.

'Niet doen Luna.' Fluisterde Raven.

'Wat niet doen?'

'Zo naar me blozen.' Raven keek op en staarde me aan.

'Het spijt me.' Ik beet op mijn lip en wende mijn blik af. 'Het was niet de bedoeling..'

'Als je zo naar me kijkt, dan heb ik het gevoel dat je van mij bent. Dan wil ik je kussen. En laat dat alsjeblieft niet gebeuren.' Raven liet de vod naast me op het bed vallen.

'Ik..' Ik hapte naar adem en kneep mijn ogen samen.
Wat bedoelde hij..

'Het zou niet respectvol zijn tegenover Ahren.' Raven schudde zijn hoofd.

'Ahren heeft zelf ook erg veel foute dingen gedaan. Je zou niet tegen hem op kunnen.' Ik perste mijn lippen op elkaar en bekeek raven.

'Ik weet het.' Mompelde hij voorzichtig.

Ik liet mijn been van het bed afglijden zodat er niks meer tussen mij en Raven in stond. Hij zat dicht bij. Dichter dan hij ooit eerder had gezeten en op de een of andere manier wou ik dat hij nooit meer weg ging.

'Je maakt het me zo verdomd moeilijk luna.' Fluisterde hij.

'Waar heb je het over?' Vroeg ik verbaasd.

Maar ik kreeg het antwoord al snel toen hij zich voor over boog en zijn lippen op de mijne duwde.

Nieuw deel 😏