Different wolf {the alpha 2} = voltooid ✔️

15

'Weerwolven.' Ik hapte naar adem.

'Een der wat er dan ook gebeurd zorg er voor dat je niet verandert luna. Alsjeblieft. Zorg ervoor. Vecht tegen ze.'

'Nee wacht.' Ik schudde mijn hoofd toen ik in de onbekende ogen keek van een wolf.

'Dit is niet de roedel van Ahren. Nee ik weet het zeker.' Ik schudde mijn hoofd nogmaals en keek in Raven zijn ogen.

'Hoe weet je dat?' Hij fronste.

'Ik voel het..'

'Wat moeten we nu doen?' Er vertrok een spier in zijn gezicht waardoor hij alleen maar knapper werd.

'Vechten. We vechten tegen ze en proberen tot de uitgang te komen.'

Met die Woorden stormde ik op de menigte voor me af.
Ik ontweek de dode mensen en stukken vlees van de mensen en rende zo hard mogelijk weg.
Een nieuwe knal van een geweerschot maakte me extra hard wakker en nu pas merkte ik dat die schot voor mij bedoeld was.
Ik draaide me om en zag toen het blondharige Meisje Rose voor Me verschijnen.
Haar haar plakte aan haar gezicht van het bloed. Maar ik wist bijna zeker dat dat niet van haar was. Haar haar hing in slappe krullen over haar hoofd als een halo en ze staarde me met sluwe ogen aan.
Het geweer dat in haar hand rustte viel uit haar handen toen ik mijn been in haar buik knalde. Maar dat was niet zonder een pijnscheut gebeurd. Haar arm kwam in een snelle beweging naar me toe gedraaid en mijn arm werd hard omgedraaid waar door je het bot kon horen kraken.
Ik gilde van de pijn en duwde het meisje bij me weg.
Ze dook al snel weer naar voor en wou me vast grijpen maar ik kon me nog net bukken waardoor het meisje met al har gewicht naast me op de grond zakte.
Ik wou opstaan maar ze greep mijn voet vast waar door er een pijnscheut door mijn kuit heen trok.
Ik gilde het nogmaals uit en trapte het meisje hard tegen haar hoofd waardoor haar greep verslapte en ik weg kon raken.

Ik zocht met mijn blik naar Raven die in snelle nonchalante bewegingen mensen ontweek en sommige ervan neer schoot.

Raven merkte me op en grijnsde naar het bewusteloze meisje naast me. Ik begon hard te lopen naar de deur maar werd midden in mijn weg vast gegrepen door twee stevige armen.
Ik draaide me met een ruk om en sloeg de twee armen weg. Ik hief mijn voet en trapte hard tegen de scheen van de jonge man voor me.
Ik deinsde hard achteruit van de jongen die zijn greep om me had verslapt zodat ik me eruit kon krijgen. Hij kwam grijnzend op me afgelopen en ik greep het mes vast dat ik in mijn zak had gestoken.

'Ach dom meisje.' Mompelde de jongen die zijn armen hier met e zilveren geweer in zijn handen. Ik hapte naar adem en sloot mijn ogen voor een moment.
Toen ik ze weer opende klonk er een luid schot.
En ik deinsde extra hard achteruit. Tot ik erachter kwam dat die schot niet voor mij bedoeld was.

Een rode vlek vormde zich om de jongen zijn witte shirt en hij viel voorover waardoor zijn gewicht op me belande. Ik duwde het hard van me af en probeerde mijn redder te vinden.
Maar er was niemand meer te zien en ik draaide me zo snel mogelijk om, om naar de deur te snellen.
Het licht van buiten scheen fel op mijn ogen door het glazen raam heen.

'Luna!'

De bekende stem van Raven weerklonk in mijn oren en ik draaide me abrupt om.
Raven stond voor me en schermde me af van alles wat voor ons gebeurde.
Ik draaide me terug om en zag nu pas dat we bij de deur aangekomen waren. Hij stond open en planken waren eruit gerukt.
En voor ik het wist stond ik samen met Raven buiten en kwam er een laag koude lucht over ons heen.

Ze zijn misschien wel buiten.. maar betekend dat ook dat ze veilig zijn.. 🤔