Her Revival (BOOK 2 Of TML)

3. Papa and daughter

Author's Note:

I'm so so so so sorry sa mga nag hintay poh ng update. Ito na po yung update. Akala ko po kasi walang nag babasa ng book ko kaya parang nag give up ako. Sana po suportahan niyo parin itong book na ito. Basta po comment lang po kayo para malaman kong nagugustuhan niyo ang book ko at may nag babasa dito. Sorry poh ulit. :) Dahil sa mga nag hintay, Dalawang chapter ang i-pupublish ko. XD please please support and comment po ha? Thank you po. :)

----

Third Person's POV

Anim na taon na ang nakakalipas nang makilala ni Nathan ang lalakeng nag ngangalang Kei. Ang buhay nila ay tahimik. at ang gang ni Zach ay lumalakas every single day. Si Zian ay nag tatago parin at hindi ito mahanap hanap ni Zach. Ilang beses na ring pumupunta si Dylan sa bahay nila Zach upang humingi ng tawad. Pero lagi nitong pinag sasaraduhan ng pinto ni Zach.

Walang nag bago sa kanilang pamumuhay except sa isang taog dumating o bumalik sa buhay nila. Ito ay ang papa ni Zach. naging mabuti ang papa ni Zach dahil narealize nyang mali na ang kanyang nagawa. muli, tinanggap ni Zach ang ama niya at para na rin makita ang apo nito.

Si Freya? Ayun. Malakas parin at nakikipaglaban na sa lahat ng gangs na maka inkwentro nila. Naging malambing siya sa anak at sa asawa nito.

Naging busy si Zach sa anim na taon na iyon. At halis hindi na nya maharap ang kanyang anak. At eto nga, 8 years old na si Aph, at... -,-

.

.

.

.

Zach's PoV

"You are laging not around everytime I need you! Who saw my Firsts? It's ninong NatNat! Is it because you are always busy getting uhm what's that word again? hegante? Yah! and you are always late sa all of my parties! All you gawa is punta there punta diyan! And me is like Sermon there sermon here! Bakit dad? Why cant I have my sariling oras kasama you? I am starting to isip na mas love mo them more than you love me.! So unfair.!" Naka pout na sabi ni Aph sakin at inirapan ako. nandito kaming dalawa sa room niya. Ako nakaupo sa side ng bed nya habang sya.. well.. alam nyo naman siguro kung ano ginagawa niya diba? Eto. Nag sermon nanaman sakin.

"Daddy are you nakikinig to what I am saying???" Tiningala ko sya.

"oo nam--"

"Obviously NO. You always gawa-- whats that word? Kowaleng teynga? You know the one that whe youre not listening to other people say???" Natawa ako. Kawaling tenga daw.

"Tengang kawali." Natatawa kong sabi.

"Dont laugh! It's not funny!" Nag pout sya at nag indian sit sa harap ko habang naka crossed arms. Sa ibang dereksyon sya nakatingin.

nasanay na ako sa anak ko. Sa pag sesermon nya sakin. Hindi ko siya masisisi dahil sobrang busy nga naman ako these past few weeks.

"aph, alam mo namang busy ako for these past few weeks right? Intindihin mo nalang si Daddy.." panlalambing ko sa anak ko.

"Seriously dad? Past few weeks??? Yah! You always say that 'past few weeks'! you should say, 'I am busy for these past 288 weeks.' Dad, It's been 6 years!! All I hear is Sorry sorry sorry nye nye nye!! I want your time dad. Please.." Napabuntong hininga ako.

"I'm sorry baby, But Daddy needs to go na." Sabi ko at tumayo na. Iniwan ko sya mag isa.

Anim na taon ang hinintay ko. Anim na taon na wala akong ginawa kundi ang hanapin si Zian. at dahil don nawalan ako ng time para sa anak ko. Ayoko syang lumabas labas mag isa dahil anytime pwedeng umatake si Zian. Kahit pag lumalabas si Aph at Nathan? Pinapabantayan ko parin sa mga guards ko. Ayokong mawala sakin si Aph, sana maintindihan nya itong ginagawa ko. Dahil hanggat hindi ko pa napapatay si Zian, anytime malalagay sa panganib ang buhay ng bawat isa sa amin. Kahit pina-imbestigahan kona si Zian wala parin.