Abby.
In de verte hoor ik een irritant geluid, wat me wakker maakt en steeds dichter bij lijkt te komen. Het duurt even voor ik weet wat het is. Het gerinkel blijft maar doorgaan en het lijkt er niet op dat het uit zichzelf stopt. Nog steeds lig ik in mijn bed en raak steeds geïrriteerder. Na een tijdje gooi ik geirriteerd mijn wekker van het nachtkastje af en hoor hem dan kapot vallen op de grond. Hmm, het is in ieder geval gestopt met rinkelen. Nog even blijf ik liggen, maar ik weet dat ik moet opstaan. Ook al wil ik helemaal niet opstaan.
Na een tijdje open ik dan toch langzaam mijn ogen en ga rechtop in mijn bed zitten. Ik laat mijn blik naar de grond glijden en zucht even om mijn wekker die kapot op de grond ligt. Dit gaat mijn stiefvader niet leuk vinden. Dat wordt dus weer ruzie, maar ach... De laatste tijd maken we toch alleen maar ruzie. Zuchtend stap ik uit bed en ruim mijn wekker dan op, waarna ik die op het nachtkastje neerleg. Langzaam loop ik dan naar mijn kledingkast in mijn kamer en haal er een setje kleren uit, waarna ik het aantrek en een elastiekje pak uit het laatje van mijn nachtkastje. Ik doe mijn haren dan gewoon in een knot en pak mijn rugzak uit een hoekje in mijn kamer. Ik pak mijn telefoon dan van het nachtkastje en laat die in mijn zak glijden, waarna ik de trap af stamp naar beneden. Even richt ik mijn blik op de klok en zoek dan naar mijn huis -en fietssleutels, waarna ik mijn rugzak om mijn schouders sla en het huis verlaat. Daar spring ik op mijn fiets en fiets richting school.
Eenmaal op school aangekomen en mijn fiets op slot gezet te hebben, loop ik het gebouw in. Kort kijk ik op mijn horloge en grijns even als ik nog genoeg tijd over heb. Ik ben erg vroeg, maar ik ben ook vroeg vertrokken, aangezien ik toch nooit ontbijt en ik geen zin had om thuis te zitten wachten tot ik weg moest. Zonder na te denken loop ik richting de kantine en ga ergens aan een tafel zitten, waarna ik een blikje redbull uit mijn tas haal. Ik klik die open en leun wat met mijn stoel tegen de muur aan, terwijl ik een slokje neem. Even laat ik mijn blik rond gaan en zie een groepje in een hoek staan. Langzaam kijk ik verder en laat mijn blik even rusten op twee mensen die druk met elkaar aan het praten zijn. Aan een tafel daarachter zit nog een groepje. Even zucht ik en kijk dan maar weer wat voor me uit, waarna ik weer begin na te denken terwijl ik nog een slokje neem van mijn redbull. Er is één vraag die al sinds gisteren in mijn hoofd blijft rondspoken; waarom miste Mark expres? Maar hoe lang ik ook blijf nadenken, ik kom niet tot een antwoord. Misschien ging het wel helemaal niet expres... Misschien had hij wel last van zijn hand of zo... Misschien dat hij daarom miste... Ook al mist hij zelden. Arg, ik krijg hoofdpijn van dat nadenken en hoe langer ik blijf nadenken hoe erger dat wordt.
De schoolbel haalt me uit mijn gedachte, maar helpt me niet om mijn hoofdpijn te verminderen. Integendeel. Diep zucht ik en drink mijn blikje snel leeg, waarna ik die richting de prullenbak gooi. Ik kijk niet om of hij erin is gegaan of niet en sta dan op, waarna ik gewoon de kantine verlaat en richting mijn lokaal loop. Langzaam loop ik het lokaal in en ga ergens zitten, terwijl ik mijn rugzak naast me laat vallen. Ik ga wat onderuitgezakt zitten als de les begint en staar wat voor me uit. Even kijk ik wat rond en laat mijn blik hangen bij Mark, wat me opnieuw na laat denken. Ik weet dat ik toch geen antwoorden krijg als ik er steeds aan blijf denken, maar ik moet het gewoon denken. Misschien moet ik het hem gewoon vragen... Snel schud ik mijn hoofd. Alsof hij gaat toegeven waarom hij miste... Als ik mijn naam hoor kijk ik niet op, aangezien ik erg in gedachte ben gezonken en duurt ook even voor ik door heb dat mijn naam geroepen word en door wie. "Abby?!" Als ik mijn naam voor de tweede keer hoor schrik ik snel op uit mijn gedachte en kijk de docent aan. "Hier weet jij vast het antwoord wel op." zegt ze terwijl ze naar een som op het bord wijst. Ik sta dan langzaamaan op en loop naar voren, richting het bord, waarna ik een bordkrijtje pak en de som op het bord maak. Ik zeg nog snel het antwoord als ik klaar ben en ga dan weer zitten.
Als uiteindelijk de bel gaat sla ik mijn boek dicht en prop die in mijn rugzak. Langzaam sta ik dan op en sla mijn rugzak om mijn schouder, waarna ik het lokaal uitloop, richting de kantine. Pauze eindelijk. In de kantine loop ik gelijk door naar de automaat en haal er een blikje redbull uit. Even kijk ik om me heen en ga dan ergens zitten, waarna ik mijn blikje open en een slok neem. Ik draai mijn hoofd negentig graden als ik merk dat er iemand naast me komt zitten. Ik glimlach als ik zie wie het is; Sam. "Nog steeds net zo verslaafd, huh?" Ik frons even als ze dat vraagt, maar volg dan haar blik met mijn ogen. Ik schiet in de lach als ze naar mijn blikje kijkt, waarna ik snel knik. Snel neem ik nog een slokje van mijn blikje, terwijl ik Sam hoor praten. "Oke, wat wil je doen in dit half uurtje pauze?" Kort grinnik ik en haal dan mijn schouders maar op. "Geen idee..." zeg ik als antwoord en glimlach zwak, waarna ik nog een paar slokken neem van mijn redbull. Ik gooi mijn blikje richting de prullenbak als deze leeg is en een grijns vormt er rond mijn lippen als 'ie erin valt. "Zullen we gaan basketballen?" Ik kijk haar aan als ze dat vraagt, maar laat al snel mijn blik afglijden naar de tijd. Hm, het kan wel... Voor even. Ik knik dan als antwoord en sta op, waarna ik mijn rugzak pak en die weer over mijn schouder sla. Samen lopen we de kantine uit, op weg naar het basketbalpleintje.
Eenmaal daar leg ik mijn rugzak naast het bankje neer en laat mijn telefoon in mijn broekzak zitten. Ik heb geen zin om weer achter een paar jongere meisjes aan te rennen. Mijn jas doe ik uit, aangezien ik het alleen maar warmer krijg van basketbal, en leg die op het bankje. Ik rek me even uit, waarna ik naar Sam kijk. Ik kan de basketbal nog net op tijd vangen als ze die gooit en ik grinnik even. Even laat ik mijn blik rusten op de basket en gooi de bal er dan heen. Een grijns vormt rond mijn lippen als die erdoorheen valt. "Let's begin." zeg ik, waarna ik het veld op loop en de bal vang, nadat ze die opnieuw gegooid heeft. We spelen tegen elkaar, aangezien de rest waarschijnlijk nog op school zit en misschien niet eens pauze heeft. Natuurlijk vind ik dat niet erg; ze is mijn vriendin. Rustig leg ik de bal in het midden van het veld, zodat we eerlijk kunnen beginnen, en loop dan naar mijn plek; mijn helft van het veld.
Als Sam begint met aftellen, blijf ik geconcentreerd naar de bal kijken, waarna ik het snel op een lopen zet als ze het 'start' signaal geeft. Ik grijns even als ik de bal eerder heb dan haar en dribbel snel lang haar heen, voordat ze de bal van me af weet te pakken. Zonder na te denken gooi ik de bal al gelijk richting het net en het verbaasd me dat 'ie erin gaat. Zo dichtbij het net stond ik niet namelijk. Even kijk ik naar Sam en grinnik even als ze zucht, waarna ik weer terug naar mijn helft van het veld loop. Rustig wacht ik af en laat haar als eerst de bal pakken, waarna ik snel op haar af ren als ze mijn helft van het veld op komt. Ik stop met rennen als ze de bal gooit, richting de basket en volg kort de bal met mijn ogen, waarna ik al snel weer in beweging kom en weer terug ren naar de basket. Snel spring ik daar omhoog en houd de bal tegen, nog voordat deze door het net kan gaan. Ik grijns even, nadat ik weer met beide benen op de grond sta en laat mijn blik rusten op Sam. Ik lach even om haar gezichtsuitdrukking, waarna ik de bal, die inmiddels alweer op de grond lag, opraap. Kort grijns ik even en gooi deze dan, vanaf mijn helft richting het hare en ik verwacht niet dat 'ie erin zou gaat. Toch gebeurt dit. Kort frons ik, maar grijns dan. "Oké, we gaan tot drie." hoor ik Sams stem dan en ik knik even als een antwoord. Ik wacht tot ze de bal weer heeft opgepakt en terug mijn kant op dribbelt, waarna het niet lang duurt voor ik de bal van haar af pak. Snel dribbel ik weer naar voren en gooi voor de derde keer de bal in haar basket. Gewonnen. Dit was één van de makkelijkste potjes die ik ooit gespeeld heb, maar hey! Ik heb er van genoten. Bij mij gaat het tenslotte alleen maar om het plezier, niet om winnen, ook al kan ik het niet helpen dat ik toch gewonnen heb. Kort grijns ik om die gedachte. Oké, winnen is toch wel een beetje leuk. "Ik verwachte het al..." hoor ik Sam dan zuchten, waarna ik kort frons. "Wat?" vraag ik en kijk haar aan. "Je hebt Tim al verslagen, natuurlijk lukt het je dan ook om mij te verslaan..." Ik glimlach zwak en haal mijn schouders op, waarna ik terug naar het bankje loop. Net op dat moment hoor ik de bel zoomen over het pleintje, waarna ik snel mijn rugzak pak en deze om mijn schouder heen sla. Ook pak ik mijn jas, maar trek deze niet aan. Ik houd mijn jas in mijn handen en loop dan langzaam het veldje af, terug naar de school in.
---------------
Sorry dat het zo lang duurde, maar school en zo. Fijne vakantie iedereen! ^^
