I don't seduce SEDUCERS (COMPLETE)

Kabanata 22

Naging mahaba ang araw na ito para sa akin. Pumunta naman kami pagkatapos non sa surfing area.
Naalala ko pa na natuto akong mag surf dito because of AJ.
Inaasar pa nga ako kanina ni Bernard na hindi daw ako marunong nito. Ilang years na din 'yun kaya nawala na ang kaalaman ko diyan. Saka, tyamba lamang iyong mga nagagawa ko noon.

Marami pa kaming ginawang activities tulad ng pagsubok nung banana boat, parasailing at iba pa.
Pagpasok namin loob ng kwarto nang magpahinga kami, ay may narinig akong boses. Kaya naman, napa upo ako sa kama.

"Ano 'yun? Saan nanggagaling 'yun?" tanong ko at tumayo na rin.

"Ugh! Ohhh~ fasteeeeer ~"

Napa takip ako ng bibig nang marinig kong nagmumula iyon sa kabilang kwarto.

"Do you let others do that here? My god." Sabi k okay Bernard na nakahiga at nakapikit ang mata.

"Yeah. Why not?"

Nasapo ko naman ang aking noo.
So gross.

"Oh shit! Shit! Here it comes! I'm coming uggghh ~"

Napa make face naman ako sa aking naririnig.
tumayo naman si Bernard at hinawakan ang aking kamay. I know what is that look.

"oh no." sabi ko at umiwas sa kaniya.

"I love you." Bulong nito sa akin.

Wala akong masabi. Napapa-iling lamang ako.

"Please." Sabi niya at hinalikan ako mula sa aking pisngi hanggang sa likod ng aking tenga pababa.

He pulled me closer. Napapikit ako. Pero naitulak ko siya nang naalala ko ang aking anak.

"I'm sorry. Pero 'yung anak ko, at saka si Miley. Diba ngayon ang Foundation day nila?" paalala ko.

"Shit!" mura niya at kaagad na kinuha ang kaniyang cell phone sa mini drawer.
"Come on. Nag promise pa naman ako sa kaniya na pupunta ako."

"Ako din naman eh." Sabi ko na rin at sumunod sa kaniya pababa.
"Wait! Where's my bag?!" sigaw ko.

"Car!" sagot naman niya na tuloy pa rin sa paglalakad.

Sumakay siya sa puting kotse. This time, doon sa driver's seat siya sumakay.
Ibang sasakyan na ito.
Nakita ko naman ang bag ko sa gilid ng sasakyan. Kaagad ko itong dinampot at kinalkal ang aking cell phone.

"Fuck! 30 minutes before 4 PM! Patapos na ang foundation day nila. Ilang oras ba tayo makakarating sa Manila?" tanong ko.

"isang oras maybe. Depende kung hindi traffic." Mahina niyang sagot.

"Dammit." Mura ko saka na chineck ang aking phone.

I got 26 missed calls from AJ.
and I received 5 messages from him also and one from Sam's teacher.

Isa-isa ko itong binasa. Puro 'where the fuck are you, hon?' at 'Sam's already mad. She doesn't want to listen to his teacher. Kahit sa akin.'

Napapikit ako ng mariin. Now what? Anong idadahilan ko sa anak ko? Anong sasabihin ko bakit hindi ako naka punta?
Nginig ang aking kamay na idinial ang numero ni AJ.

"Hello, hon? Where are you? Nasa bahay si Miley dahil wala pa daw siyang sundo. Sabi ni Sam ay kilala mo ang guardian niya. Kindly contact her guardian." sagot nito kaagad.

"Ah, yes yes. I'm really really sorry. I'm with my batchmates last high school. Nawala sa isip ko na foundation day ngayon nina Sam. I'm sorry, ako na bahala kay Sam. I'm on my way" Sabi ko naman.

"Ok. Mag-iingat ka sa pag-uwi." Sabi niya sa akin then I hung up the phone.

Hindi ko alam ang gagawin ko once na nagalit ang anak ko sa akin.
"can't you drive fast?" pagmamadali ko rito.

"baka naman tayo itong madisgrasya." Sabi niya na naka pokus sa daan.

"Hays! Nga pala, si Miley nasa bahay daw." sabi ko.

'What? Paanong..—"

"Wala daw kasi 'yung sundo niya. sino ba sundo niya eh ikaw lang naman diba?" putol ko at inirapan siya.

Buti naman at hindi traffic kaya kaagad naman na kaming nakarating sa bahay.
Nagulat pa si AJ nang makita niyang kasama ko si Bernard.

"akala ko ba batchmates mo ang kasama mo? why are you with him?" kunot noo itong tanong sa akin.

"A-ah, ano. Siya kasi 'yung sundo ni Miley." Sagot ko naman.

Kaagad namang lumapit iyong bata kay Bernard.
"Why are you so late po, tito? You didn't saw me sing." – miley

"sorry, miley. May urgent meeting kami kanina sa office. Hindi pa nga ako dapat umalis kaso tumawag si tita Bianca mo." pag papalusot ni Bernard.

"You can go now." Matigas na utos ni AJ kina Bernard.

Pinisil ko naman ang kaniyang braso. Hindi tama iyong sinabi niya.
Tinanguan na lamang ako ni Bernard.

"Bye Sam." Paalam naman ni Miley at kumaway.

Pagka alis nila ay tumakbo paakyat ng hagdan si Sam at malakas na sinara ang pintuan nito.
Ngayon ay tiningnan ko ng makahulugang tingin si AJ.

"Puntahan mo na siya. Then, we will talk after." Deretso niyang sabi.

Kaagad naman akong nagtungo sa kaniyang kwarto.
Kinatok ko muna iyon bago pumasok.

"Sam?" tawag ko rito.

"Go away!" sigaw iya at ibinalot ang sarili sa kaniyang kumot.

"I'm so sorry, anak. I didn't meant to do it. Nawala lang sa isip ko. Please, forgive mommy na" pagmamaka-awa ko rito.

Inalis naman niya ang kumot na nakatakip sa kaniya.
"You promised to me."

Napayuko naman ako. kasalanan ko ito.
"I'ts all my fault. I'm sorry. Ano bang gusto mong gawin ni mommy para mapatawad mo ako?" tanong ko.

"I want to visit Miley tomorrow." Mahina niyang sagot.

"Magkikita naman kayo sa school." Sagot ko naman.

"We don't have class. I want to be with Miley tomorrow. I want to say sorry." Sabi ni Sam at yumuko.

"Why do you want to say sorry?" ako naman itong nag tanong.

"Kasi, hindi ako ni-kanta awhile ago. She performed only by herself." Sagot niya.
"Kaya please mommy. Let's go to their house tomorrow."

Walang alinlangan akong tumango.
Suddenly, AJ appeared.

"Ok na kayo ni mommy?" tanong nito kay Sam.

Tumango naman itong anak ko.

"Kami naman ang mag-uusap ni mommy, ok?"