I don't seduce SEDUCERS (COMPLETE)

Kabanata 20

Niluwagan naman niya ang kaniyang neck tie.
"ibalik ko kaya sa'yo 'yang tanong mo sa akin? Sa tingin mo, tama 'yung ginawa mo? Bakit mo pinirmahan 'yung divorce contract? Kung mahal mo ako, hindi mo dapat iyon pinirmahan." Sabi nito habang nakatalikod sa akin.

Nilapitan ko naman siya at tinulak ang kaniyang likod.

"Hoy, lalake. Pinirmahan ko 'yun dahil sinabi mo sa akin na ayaw mo na akong makita. Pinirmahan ko iyon dahil pinagtabuyan mo ako. Pinirmahan ko 'yun dahil wala pa 'yung punyetang kontrata na 'yun hiniwalayan mo na ako. At higit sa lahat, pinirmahan ko 'yun dahil nakapirma ka!" singhal ko rito.

"akala mo kung sino kang malinis. Akala mo kung sino kang nasaktan at naiwanan sa ere. Akala mo kung sino kang nahirapan! You are so shallow! Ikaw dapat ang sisihin kung bakit kami ngayon ni AJ ang legal ng mag-asawa! Kasi, sa pagiging mababaw mo nasira 'yung dapat na pamilya natin na mabubuo." Dagdag ko pa rito.

"It's not my fault! Its jasmine's fault!" sigaw niya sa akin.

"Bakit mo dinadamay ang kapatid ko ngayon?! You are really insane! Don't you ever try to ruin my life again! Kasi, naging mas masaya ako nung wala ka at noong sinilang ko ang anak ko. Kaya, huwag mong..—"

"SHUT UP!" putol niyang muli.
"Si Jasmine ang may kagagawan kung bakit may divorce papers tayo! Lasing ako nang ipapirma niya sa akin iyon! And then, the next thing I know was you already sign it and you are going to somewhere I do not know! Maging si tita Amalia ay ayaw sabihin sa akin kung nasaan ka."

Umiling ako sa isipang mali ang kaniyang sinasabi.
"Do not liquidate my mind, Bernard." Sabi ko rito.

"I'M NOT!" sigaw niya.

Napayuko ako at tinitgan ko ang sahig. So, this is all Jas' plan. Pakana lahat ito ng kapatid ko? Why? I thought, nag bago na siya?

"I want you back. I love you so much." Sabi niya at niyakap ako.

Marahas ko itong kinalas.
"Huli na ang lahat para malaman ko 'yan. Wala na tayong magagawa. Past is past." Sabi ko rito.

I saw tear drops on his face. Shit! Do not cry for Pete's sake!
lumalambot ang puso ko everytime I saw this man crying.
Para bang nakikita kong umiiyak sa kaniya ang aking anak.

"Going back to the corner,
Where I first saw you.
Gonna camp in my sleeping bag.
I'm not gonna move."

Napa angat ako ng ulo sa kaniyang pagkanta. Jeez. Hindi ko pala alam na may talent pala siya sa pagkanta.

"Got some words on cardboard,
got your picture in my hand saying...
"If you see this girl,
Can you tell her where I am?"
Some try to hand me money,
they don't understand.
I'm not broke,
I'm just a broken hearted man.
I know it makes no sense,
but what else can I do?"

Nanginginig ang aking panga nang hawakan niya ang aking dalawang kamay.

"How can I move on,
when I'm still in love with you?"

Tumigil siya sa pagkanta at tiningnan ako mata sa mata.

"Cause if one day you wake up,
and find that you're missing me.
And your heart starts to wonder,
where on this earth I could be.
Thinking maybe you'll come back here
to the place that we'd meet.
And you'll see me waiting for you,
on the corner of the street."

He cupped my face and his face slowly approaching mine while singing.

"So I'm not moving...
I'm not moving..."

After he sang the song, he sealed me with a kiss.
Not a French kiss, not a rough kiss, not a passionate kiss.
But a kiss full of love. The fuck! I can fucking feel it!

"I'm the man who can't be moved, Bianca. Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo na mahal na mahal na mahal na mahal kita? Shit! Good shit! All I want is you." Sabi niya sa akin at niyakap ako.

I don't know. Hindi ko alam kung bakit ko siya niyakap pabalik.
Hindi ko din alam kung ano na ang mangayayari pagkatapos nito.
'yung feelings ko na gustong gusto kong ibuhos heto na. 'yung mga luhang matagal kong ini-stock sa aking mga mata heto na.

"Please, wala ka munang iisipin tungkol sa inyo ni Anthon ngayong araw na 'to. Isipin mo na tayo parin. Isipin mo na after five years, masaya parin tayo. Please, gusto kong maging masaya ngayong araw na 'to kahit na ngayon lang."

Tiningnan ko naman siya.

"Kunwari, nag-cecelebrate tayo ngayon ng fifth anniversary natin. Oo, tandang-tanda ko parin ang araw kung kailan tayo pinag-isa. Ok lang sa akin kahit na nalimutan mo na. basta, grant my wish. I want to see you happy with me right now. Please?" sabi niya at hinawakan ang aking pisngi.

"Yes." Sagot ko at ngumiti sa kaniya.

"What a short word but it makes my heart happy. Your yes is my happiness. I love you, sweetheart!" sabi niya at binuhat ako ng parang pangkasal.

Hanggang sa paglabas namin ng resort hotel eh buhat buhat parin niya ako.
What the hell?

"Paano kung may makakita sa atin at malaman ng asawa ko?" sabi ko sa kaniya.

"I don't care. Mas maganda nga iyon nang maghiwalay kayo." Sabi pa nito.

Naging dahilan iyon ng paghampas ko sa kaniya sa kaniyang braso.

"Bakit? Ganun mo na ba siya sobrang mahal para mag-aalala ka ng ganiyan? Trust me, ok? At ano ba ang sabi ko sa'yo? Wala ka munang iisiping iba kundi tayo lang." sabi niya.

Ikinagulat ko ang biglang pagtalon niya sa pool nang buhat-buhat pa niya ako.
Fudge!

"Sia ulo ka talaga!" sigaw ko nang maka ahon na ako.

Tumawa naman siya at bigla akong dinamba.
Ang bwisit parang bata kung makipag laro sa akin habang nasa pool.
May times na bubugahan niya ako ng tubig mula sa pool.

Tapos bigla akong sisigaw ng:
"YOU ARE SO GROSS!"

Tapos may times din na bigla siyang sasakay sa likod ko. Anong akala niya sa sarili niya?! bata pa din na pwedeng magpiggy back ride sa likod ko?! Mismong si Sam ay hindi ko na nga mabuhat, siya pa!?

Pagkatapos naman namin sa pool ay umahon na kami at binilhan pa ako ng ice cream.
Naka-upo kami sa isang bench ng basang-basa habang kumakain ng ice cream nang biglang may maaninag akong pamilyar na babae mula sa malayo.

Shit!