I don't seduce SEDUCERS (COMPLETE)

Kabanata 19

Hindi ko na alam kung anong oras nang naka uwi si AJ. Basta ang alam ko ay nang malingat ako ng madaling araw ay nasa tabi ko na siya.
Umaga na't wala na si AJ. hindi man lang ako ginising para magpa alam.

Chineck ko na din si Sam sa room niya, wala na din.
Anong gagawin ko rito sa bahay? Siguradong mababagot lang ako maghapon.

Tumunog naman bigla ang aking cell phone.
si Bernard.

"Oh?" bungad ko.

"Breakfast tayo? May sasabihin akong importante." aya nito sa akin.

Matagal naman bago ako nakasagot.

"Saan ba? Basta siguraduhin mong importante 'yang sasabihin mo." mataray kong sabi.

"Oo naman. Basta, susunduin na lang kita sa inyo. I'll be there within 20 minutes." Sabi nito sa akin.

"Pero bakit..— argh!"

Argh! Buwisit babaan daw ba ako?!
Grr ~ kaagad ko ng inayos ang aking susuotin.
Pero, bigla naman akong napahinto sa aking ginagawa.

BAKIT BA AKO NAG MAMADALI?!
eh, pwede namang paghintayin ko siya.
BAKIT BA AKO NAG-AAYOS PA?!
eh, pwede namang simple na lang.

Aaaah! I'm getting insane!

So, pagkatapos kong magshower ay hindi na ako nag-abala pang mag-ayos.
Pababa na ako ng hagdan nang...

"Ang tagal mo naman."

Muntik na akong mapatalon sa gulat nang makita ko siyang prenteng naka-upo sa aming sofa.

"Hangga ba naman ngayon ay mabagal ka pa ring kumilos? You're always late like what you just did noong first day mong mag trabaho sa akin." Dagdag pa nito at tumayo na.

"Baliw ka ba?! Bakit ka nanggugulat?! Saka, paano ka naka pasok?!" singhal ko rito.

"I'm not crazy. Pero siguro, oo na rin. 'cause I'm crazy in love with you. Hindi kita ginugulat. Sadyang ganyan ang nagiging ekspresyon ng mga babae kapag nakikita nila ang mga taong mahal nila. Huwag mo ng itanong kung bakit ako naka pasok. Basically, using that door. Pumasok na ako dahil hindi naka lock." Litanya niya.

Iniikot ko namang ang aking precious eyes.

"Sira ulo." Bulong ko.

Nginitian naman ako ng mokong.
"Tara na. You're still gorgeous, my lady. Drop. Dead. Gorgeous." Mabagal na sabi pa nito at kinindatan ako.

Nauna na akong nag lakad sa kaniya papunta doon sa kaniyang kotse. Hinabol naman niya ako at binuksan iyong pintuan sa front seat.
binalewala ko iyong ginawa niya. Binuksan ko iyong sa likod at doon na pumasok.
Napa kamot pa siya nang ulo at isinara niya iyong binuksan niyang pintuan.

May sarili siyang driver. Sheez
Pag pasok niya sa loob ng kotse, may pinindot na iyong driver niya sa isang screen at nagstart na ang makina ng sasakyan.

Nakaupo siya sa aking harapan. Kumpara sa ibang sasakyan, iyong mga seats ng kaniyang kotse ay magkaharapan.

Nakita ko namang nasa labas ang aking kapitbahay na si Excel.
Jezz, nakita kaya niya kami? Kasi, sinundan niya ng tingin iyong sasakyan ni Bernard.
Ilang sandali lamang ay nagbukas siya ng wine sa aking harapan. What the...

"Here." Sabi niya't iniabot pa ang sinalinan niyang wine glass.

"No thanks. Wala pa akong kain." Tanggi ko.

"Ok lang. This drink is special. Kahit na wala ka pang kinakain maghapon, you can drink it. Hindi sasama sikmura mo. Kaya, take it." Pagpupumilit niya.

"Thanks but no thanks." Tanggi ko parin.

"Bago kong business 'to. I am the owner of this brand. Gusto ko lang namang ipatikim sa'yo kung saan ko nakukuha ang pera ko ngayon. Please. Kahit one shot lang."

I promised to myself na hindi na ako iinom. But, why?! Bakit ang hirap sa akin para ayawan itong lalaking ito?
he's very persistent.

Kinuha ko iyong inaalok niya at ininom ito ng straight.

"Fuck you." Mahina kong sabi sa kaniya at tahasang pinunasan ang aking bibig.

Hindi naman siya sumagot at nginitian lamang ako.
Jeez. Why do I feel like this? Hinawakan ko ang aking ulo dahil kumikirot ito.
Then suddenly, everything became black.

--

Pagmulat ng aking mata ay bumungad ang malawak na kwarto at malapad na kamang hini-higaan ko. Kaya, kaagad akong bumangon.

"Anong nangyare?" tanong ko sa aking sarili.

"Hi."

Kaagad nabaling ang aking tingin sa lalaking nagsalita.
BERNARD!

"What did you do to me?! Did you drug me?!" sigaw ko rito.

"Of course." Sagot naman niya at nginitian pa ako ng gago.

"Aaargg! Curse you Bernard! Now, where am I?" kalamado kong tanong.

"Resort." Maikli niyang sagot at sinalinan ng wine ang kaniyang baso na nasa kaniyang tabi.

"Resort?" pag-uulit ko.

"Yah. Hindi ko pala alam na nakakabingi iyong inilagay ko sa inumin mo." painosente niyang sabi habang nilalaro-laro ang kaniyang baso.

"Enough with this bullshit! I'm going home!" sigaw ko rito at tumayo na sa kama.
Dumeretso ako sa pintuan at pinihit na iyong door knob.

"Do you know how to go home?" tanong pa nito sa akin.

Napahinto ako sa aking ginagawa. Shit!
"Nasaan tayo? Saang resort?"

"Pampanga." Sagot niya pagkatapos niyang linagok ang alak.

What the eff? Nasa Pampanga na kami for pete's sake!
Umiling ako at nagpasyang lisanin siya sa lugar na iyon.
Palabas na ako ng resort hotel nang may humigit sa aking braso.

"Fuck!" mura ko.

"Where do you think are you going? Kasama mo akong pumunta rito kaya kasama rin mo akong aalis rito." Sabi niya sa akin at hinatak muli ang aking braso.

"Let me go! Nasisiraan ka na ba ng ulo?! Bakit mo ako dinala rito?! Are you damn stupid! You even drug me, asshole!" sigaw ko nang makasakay na kami sa elevator.

"I'm not stupid and I am definitely not an asshole. I'm longing for you, Bianca. Masama bang makasama ka kahit na isang araw lang?" sabi nito sa akin na titig na titig pa.

Napa 'tss' naman ako sa kaniyang sinabi.
"Are you insane? May asawa at anak na ako. Bakit pa..—"

"I don't care! I don't fucking care!" putol nito sa akin.

Napa-nganga naman ako. Hindi na ako nakaimik pa hanggang sa bumukas na ang elevator sa palapag kung saan kami pupunta.

"What now? Anong binabalak mo? Hahanapin ako ni AJ, ni Sam. Sa tingin mo tama 'tong ginagawa mo?" tanong ko pagpasok namin sa isang kwarto.

Niluwagan naman niya ang kaniyang neck tie.
"ibalik ko kaya sa'yo 'yang tanong mo sa akin? Bakit mo pinirmahan 'yung divorce contract? Kung mahal mo ako, hindi mo dapat iyon pinirmahan." Sabi nito habang nakatalikod sa akin.