Unveiling the Secrets of the Innocent Princess

Kabanata 61

Kabanata 61 ~ Leader

Mukhang mananalo na sina kuya.

Maya-maya pa ay may sumingit na ideya sa utak ko.  What if, labanan ko sina kuya? Kanina kasi narinig ko sa may likod ko na nag-uusap sila sa magiging bago nilang pinuno at base sa pagiging chismosa ko ay ang mananalo ang magiging bagong pinuno.

Hindi ba't magandang ideya? Kaya lang magkakasakitan kami. Hays, gusto kong lumaban! Titingnan ko kung may kakayahan pa ako na makipaglaban sa iba. Ang tagal ko na rin na hindi lumalaban.

Paano na ngayon? Baka makilala nila 'tong suot ko? Ito kasi 'yong lagi kong ginagamit noon sa pakikipag laban sa Philippine Gangster World. Wala pati akong dalang maskara.

Inikot ko ang buo kong paningin sa paligid.

"Ikaw." sabay turo ko sa kalapit kong may pagkarami raming alahas.

Hindi ako nito pinansin at nanatiling nanonood. Oo nga pala, nasa Italy ako at siguradong hindi ito nakaiintindi ng tagalog. Hu! Nosebleed na naman ako nito.

"You. " wika ko rito at tumingin na siya.

"Why?" taka nitong tanong sa akin.

"Can I borrow your mask?" tanong ko rito.

"I don't just gave it to someone." ani nito.

"Then what should I do to get that?" tanong ko.

Humingi ito ng kabayaran at 5,000 ang katumbas sa Philippine peso. Napakamahal naman nito samantalang ang mura ng maskara sa Pinas.

Naisipan ko na ring bilhin ang mga alahas niyang peke. Halagang 10,000.

Hindi ko ginastos ang pera na binibigay nina Daddy ang ginagastos ko ay ang pera na inipon ko.

Sa wakas hindi na nila ako magagawang makilala.

Nagulat na lang ako ng may malakas na putok ang narinig. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko ng makitang tumumba na ang kalapit kong Italyana.

Nakatingin sa pwesto ko ang halos lahat. Umarte akong nagpapanic at kunwaring kasamahan ng babae kaya hinila ko ito palabas ng gym. Binigyan naman ako ng daan ng iba. 'Yong iba lang, kasi karamihan walang pakialam.

Dinala ko ito sa tagong lugar at kinuha ang perang binayad ko kanina. Buti at nabawi ko. Kinuha ko rin ang kutsilyo nitong dala at nakakagulat man pero may tranquilizer siyang dala. It is a drug that causes a person to be relax and calm. Ito rin ay nakakapagpatulog ng tao. I wonder kung bakit may dala siya nito. Limang piraso rin ito.

Pumasok na akong muli sa loob at bumalik sa unahan. Nanalo sila just like what I thought.

"Who wants to be the next fighter?!" wala ni sinuman ang nakapagsalita. Napaka tahimik ng buong lugar at binasag ko ang katahimikang iyon.

Sumigaw ako mula rito sa likod.

"I TAKE THE CHALLENGE!" sabi ko na iniba ang boses.

Hindi makapaniwala ang iba dahil sa kagustuhan kong kalabanin ang mga ito. Sino nga ba ako sa kanila para labanan ang dalawang matipunong lalaki sa gitna? Well, I am the ex-dark princess.

Pumunta na ako sa gitna.

Ang sama ng tingin sa akin nina Rex and kuya.

Come on, chill! Relax!

Umalis na sa gitna yong lalaking emcee at nagsimula na ang boses na nagsasalita sa speaker ng buong gym. Counting down...

5...

4...

3...

2...

1...

0...

At nagsimula na nga ang laban.

Sinugod na ako ni kuya.

Yeah, I know Rex. Hindi niya gusto na maging unfair sa kalaban. Ayaw niya ng pinagtutulungan ito pero gusto niya na maging unfair sa kaniya ang kalaban niya. Gusto niya kung ito ang susugod ay sabay-sabay.

Bakit ko ba 'yon iniisip? Hello?! Move on na ako 'no.

Iwas lang ako ng iwas. Paano ko kaya sila matatalo ng hindi sinasaktan?

Bigla kong naalala ang tranquilizer. Tama! Manghihina at makakatulog lang sila ng panandalian. Mas mapabibilis pa ang kaniyang pagkapanalo.

Wala naman silang rule, 'di ba?

Mabilis kong kinuha ang tranquilizer sa secrer pocket ko at tinantsa ang paghagis nito. Sa leeg para mapabilis ang epekro. Hindi naman ganoong kasama ang epekto nito kaya okay na siguro 'yon. Nakita ko ang pagkahilo ni kuya. Hahaha sorry kuya.

Mabilis na gumalaw si Rex ng makita ng nagyari. Hinagis ko ang tranquilizer sa kaniya at nagawa niya itong iwasan. Tatlo na ang naihahagis ko sa kaniya at lahay ay sumablay. Nakatulog na rin 'yong tatlong tinamaan na nanonood. Last one... Kailangan ko ng galingam ang paghagis.

Hinagis ko ang tranquilizer at ng umiwas siya ay hinagis ko na ang tunay na tranquilizer.

Kunwari lang 'yong una. Wala talaga akong hinagis. Umiwas siya at doon ko hinagis ang tunay.

What a bright idea of mine.

Unti-unti na itong nilamon ng antok.

Tumalon talon pa ao sa pagkapanalo at naghiyawan ang ibang tao.

Iaabot sana sa akin ng emcee ang microphone para magspeech daw pero tumanggi ako. Ang mahalaga ako ang new leader ng napakalaking Gangster World sa Italy!

Napagdesisyunan kong dalhin 'tong dalawa sa isang private room dito. Sa tulong na rin ng ibang gangster na sumunod sa inutos ko.

Mahimbing silang natutulog sa magkaibang kama. Iniwan ko muna sila at ni lock ang pinto gamit ang pagpihit sa likod na door knob. Mabubuksan naman nila 'to kasi sila 'yong nasa loob.

Umuwi na muna ako sa condo.

Nakailang beses kong pinukpok ang ulo. Bwisit! Bakit ko ba lagi naiisip 'yong panget na 'yon?

Naiisip ba talaga nila ang mga pinapasok nila? Kinuha ko ang cellphone ko. Tatawagan ko si kuya Zein. Baka gising na siya. Katulad nga ng sabi ko panandalian lang ang epekto nito.

Naka-ilang ring ito at walang sumasagot. Tulog pa 'ata.

Pagkalipas ng tatlumpung minuto ay tinawagan ko ulit si kuya.

Naka apat na ring bago may sumagot.

"Ano ba naman kuya?! Napakatagal mo naman sumagot. Kanina pa kita tinatawagan. Nasaan ka ba ngayon?" kunwari na wala akong ideya sa ginagawa nila ngayon.

"Bella." matapos kong marinig ang boses na 'yon ay in-end call ko na.

Argh! Pumunta ako sa kama at tinakpan ng unan ang ulo ko.