Unveiling the Secrets of the Innocent Princess

Kabanata 10

Kabanata 10
Freyazia

Huminga nang malalim si Denince nang tuluyang makaapak sa lupang pagmamay-ari ng mga Caviezel.

Pagpasok palang ay nakaramdam na siya ng tuwa. Her grandparents were also rich pero alam niyang mas higit na mayaman ang pamilyang ito. Halos hindi mangangalahati ang kung anong mayroon sila.

"Denice, ikaw pala. Pasok ka na. The family's waiting for you," sabi sa kaniya ng isa sa mga lalaking pumunta sa bahay nila.

Pinaikot niya ang tingin sa kabuuan ng mansyon. Hanggang ngayon ay hindi parin siya makapaniwala na doon na siya titira.

Sa katitingin niya ay nawala ang lalaking kaniyang sinusundan. Instead she saw a tall woman. Feeling  excited and nervous she called the woman, "M-mom..." Halos manginig ang labi niya nang sabihin iyon. The first time she has someone to call mom. Wala pa mang katunayan na siya pero pakiramdam niya ay hindi na iyon kailangan. She's very sure it was her. Sa kuwento palang ng lolo't lola niya sigurado na agad siya.

Humarap ang babae sa kaniya. Nagsalubong ang kilay niya nang mapagtantong hindi ito ang mama niya! She's the girl from the concert!

"Ikaw?!" gulat niyang tanong rito.

"Ako nga, bakit?" Galit ang umatake sa kaniya nang marinig ang pagsusungit nito.

She's here for what? Alam niyang iyon ang babaeng pumunta sa harapan during concert at nagpakilala bilang Freyazia Princess. She's lying! Halata niya iyon.

"Bakit ka nandito?" may diin niyang tanong. Nagtitimpi na sugurin ito. She's not that kind of girl pero bagay ganitong tao ang kaharap niya ay nakagagalit.

"Dahil ako ang anak nila."

She gave her a death glare.

"You liar. Ako ang anak nila at isa kang fake."

The girl was about to say something when some interrupted them. Umikot ang ulo niya para tingnan kung sino iyon.

"Enough of that girls. You're both saying that you're the missing princess of the Caviezel but then don't you worry. Agad itong masusolusyunan ng pamangkin ko. By the way, ako ang tita ni Freya and Zein, call me tita Zia," pakilala ng isang babaeng mukhang dalaga parin.

"Naku, tita! Nice meeting you po," she said politely. Lumapit pa siya rito at hinagkan ang pisngi. She felt happy. Sa loob ng mahabang panahon ay nararanasan niya na ang lahat. May tita na rin siyang matatawag...

"Nice meeting you too, hija."

"Paano po ba malalaman kung sino ang totoong nagsasabi sa amin? At nang makaalis na ang babaeng ito!" Nabaling ang atensyon niya sa babaeng fake. Gusto niya itong sigawan pero nahihiya siyang marinig iyon ng tita niya. The girl should be out of here us early as possible. Hindi niya ito mapagtimpian.

"Hindi ko pa alam pero si Zein na ang bahala."

Nagsimula na silang maglakad sa malawak na sala hanggang sa mapunta sila sa dining area. Limang tao ang nakaupo sa isang mahabang lamesang may labing dalawang upuan.

"Please take a seat," bungad ng magandang ginang. Maganda ito kahit pa may edad na. Iyon nga lang ay seryoso ang mukha kaya't kaba ang nararamdaman niya.

"Kayo po ang nanay ko?" she asked not realizing that there's no proof yet. Sa sobrang saya ay nasabi niya nalang iyon.

"She's my mother!" singit ng babaeng kinaiinisan niya.

"I'm Freya's mother. Ina ng isa sa inyo o wala." Despite the fear she's feeling she still manage to gave the woman a wide smile.

Alam niyang hindi siya papalpakin ng kung ano mang gagawing pagsusuri sa kanila. If only her grandparents tell these people the whole story on how they found her, they will instantly believe them. Ganoon ka detalyado at katotoo ang kuwento ng mga ito.