Destiny's Game

Chapter 31: She's Mine

Chapter 31: She’s Mine

KYLIE’S POV

Umaga na naman at bagong simula na naman yung tatahakin ko. Hindi ko alam kung anong klaseng panliligaw yung gagawin ni vince sa akin. Habang nagaayos ako ng gamit biglang nagtext si vince “pick you up later”

Napangiti ako pero bigla din itong naglaho. Ewan ko ba , there’s something weird on my feelings these past few days.

“BESTIE!!!” salubong ni ash sakin mula sa kanyang upuan pero ngumiti lang ako. Nilagay ko yung bag ko sa upuan ko and lumingon sa katabi kong upuan.

“sino hinahanap mo?” tanong ni ash

“nasan yung magaling mong pinsan?” pagtataray kong tanong

“ay ateng! Hindi mo natatandaan? Nagpalipat diba ng upuan hmm” sabi ni gab at napatingin ako sa bakanteng upuan. OO nga pala , iniwan niya na ako dito. Napalingon ako sa nagbukas ng pintuan. I stared  at him but he just gave me a weak smile. Diba dapat tatawagin niya akong babe or aasarin niya ako.

“kung nakakamatay lang ang titig , malamang nagaagaw buhay na si papa six!” pangaasar ni gab

“ahh ano hindi , may inisip lang ako” pagdadahilan ko

“ano naman yun?” tanong ni ash at halatang hinihintay nila yung sagot ko

“nililigawan na ako ni vince” nakayuko kong sabi

“WHAT!!” sabay nilang sabi. Napatingala ako at nakita kong gulat na gulat sila.

“are you regretting?” tanong ni ash pero umiling ako

“how about papa six?” tanong ni gab

“ano namang meron sa mayabang na lalaking yun” sabi ko habang binubuklat ang physics book ko pero natahimik lang sila

Ano namang meron sa kanya? he’s just nothing compared to vince!!!

Habang nagklaklase, lagi ko siyang tinitingnan. Masaya ba siya dun? Parang ang tahimik niya, try niya bumalik dito sa tabi ko tss.

“Kylie , can you answer my question?” tanong ni mam values and I stood up

“mam what’s your question?” tanong ko kay mam

“para sayo , tama ba ang kasabihang TO SEE IS TO BELIEVE?” tanong ni ma’am . Ako? ang dali naman ng tanong ni mam masyado ng common para sa aming mga commoners

“YES MA’AM” confidence kong sagot

“prove your answer ms. Manrique” sabi ni mam habang nakangiti. Mukhang mapapasabak ako dito.

“mam lahat tayo kung ano ang nakikita natin ayun ang paniniwalaan natin. Lets just say na sa isang pangyayari , naniniwala ba tayo sa hindi natin nasaksihan? Diba hindi naman, so kung nakita natin kung ano ang nangyari , syempre we will believe it” sabi ko habang nakatindig ng maayos

“ma’am I object!” sabi ni sixty three at tumayo din. He looked at me pero iniwas niya din yung tingin niya.

“sige nga Mr. Cervantes defend your answer” sabi ni ma’am ng may malawak na ngiti. Tumingin sa akin si sixty three at ngumiti ng may pangaasar

“for me its not true that to see is to believe . Sabihin na nga nating tama ka Ms. Manrique. Pero paano naman kung sa ibang bagay natin yan iaapply. Hindi lahat ng nakikita ay katotohanan. Mayroong mga bagay na kasinungalingan lamang. Mayroon ding mga bagay na hindi natin nakikita pero pinaniniwalaan natin” napakunot ako ng noo sa sinabi niya