Destiny's Game

Chapter 36: A Date with No Kilig Factor

Chapter 36: A Date with No Kilig Factor

KYLIE’S POV

Saturday ngayon at hindi ko siya makikita. Kinuha ko yung phone ko sa side table ng bed ko at hinanap ko ang pangalang GWAPO… I wanna text or call him pero naisip ko na wag muna ngayon. Biglang nagcall si vince at sinagot ko naman ito

“hello”

[hmm choy date tayo?]

“nagyayaya ka ba or nagtatanong ka?”

[pwedeng pareho]

“ano kasi –“

[please , ngayon na nga lang tayo magdedate tska suot mo yung couple bracelet]

“sige , pick me up here at 11”

[sige as you wish my princess]

I hanged up the phone. HAYYY bakit hindi ba pwedeng si six ang magaya sa akin. Kung sana sinagot ko siya edi sana masaya kami ngayon. Nagayos na ako. I wear pants and simple blouse. Hindi na ako magaayos. Pagkababa ko nakita ko na si vince at si kiara sa may sala. I smiled weakly at him at halatang nanlalaki ang mata ni kiara

“kuya vince magdedate kayo?” tanong ni kiara

“yup ,kakain kami then mall” sabi ni vince

“nanliligaw ka pa rin ba sa kanya?” tanong ni kiara

“oo naman , bakit naman hindi” vince

“hindi mo ba alam –“

“ano vince alis na tayo , nagugutom na kasi ako” pagpuputol ko sa sinasabi ni kiara. Habang nasa kotse kami hindi ako nagsasalita at nakatingin lang ako sa may bintana

“may problema ba kylie?” tanong ni vince

“wala , may iniisip lang ako” pagdadahilan ko

“don’t worry alam ko yun” napalingon ako sa sinabi niya

“alam mo na alin?” tanong ko

“yung about sa panghaharana ni six sayo sa mall” akala ko alam na niya na hindi siya yung mahal ko. Nakarating kami sa may kainan at tahimik lang kaming kumakain. There’s something wrong , parang may alam siya na hindi ko alam. Wala ng kilig sa aming dalawa, hindi na din ako masaya kapag kasama siya.

“kylie , bakit mo ginawa yun sa kanya?” tanong niya

“cause – cause he deserve it” sabi ko

“siguro naman lalayo na sayo yun” then he smiled at akala mo ay nanalo na siya

“maybe , hindi natin alam sa kanya” walang gana kong sagot

“nainlove ka na ba sa kanya?” seryoso niyang tanong

“hah? Hindi ahh , bakit naman?” pagsisinungaling ko

“sabihin mo lang , para alam ko kung hanggang saan ako lalaban” then he smirked

“maghihintay ka pa rin ba?” tanong ko

“everything comes in place when you learn how to wait and special things stay in place when you learn how to care and appreciate” sabi niya

Natapos na kaming kumain pero wala pa rin akong nararamdaman na saya o kilig man lang. Pumunta na kami sa arcade, sa bilihan ng mga damit, sa park , sa bilihan ng mga headphone, sa lahat. Napapansin niya na nga yata na naboboring na ako.

“kylie , siguro punta na lang tayo sa bahay” sabi niya at tumango na lang ako. Habang papunta kami sa bahay nila, bigla na lang siyang nagsalita