A Deal For 100 Days (KathNiel FanFiction)

Chapter 23

Salamat sa mga postive comments niyo. Nakakaflatter. Please continue reading at sana magkaroon pa kayo ng long patience sa paghihintay ng mga next chapters. Enjoy reading!

>Kath's POV<

"Hon, may meeting ako mamaya baka lunch na yun matapos. Mauna ka na lang kumain. Wag kang magpapagutom."

Meeting na naman. Kahapon may meeting rin si DJ kaya hindi kami nagkasabay sa lunch tapos gabi na rin siyang umuwi kaya nauna akong magdinner.

Wala akong imik habang kumakain kami ng agahan. Naiinis na ako sa kanya dahil ngayong okay na kami and we're trying to figure things out yun naman ang pagkabusy niya. Para ngang bilang na ang mga oras na magkasama kami for these past two days. We only have 35 days reaming tapos puro trabaho naman ang inuuna niya.

"Nakikinig ka ba Chand?" he stopped eating at tinitigan ako.

"Wag mo akong idaan sa titig DJ. Galit akos ayo'" sagot ko sa kanya.

"I will make it up to you. Tatapusin ko lang ang contract with the Lim Company." He hold my hand and I can feel the sincerity in his words.
Kapag si DJ na ang tumitig sa akin sumusuko na ang buong sistema ko. Kahit inis na inis na ako sa kanya nawawala na lang iyon dahil sa mga titig niyang nakakatunaw. How can I get mad to you DJ if you're like that?

"Are you done?" tumayo siya at niligpit ang pinagkainan niya. He's in the rush to go to office pero ako parang wala lang sa akin na malapit nang mag 8 AM.

"Mauna ka na lang. Ayokong minamadali ako. I am enjoying my meal." Walang gana kong sagot sa kanya.

The truth is, I am not enjoying my breakfast. Naunahan ako nang inis pero hindi ko lang pinapahalata. Iniinis ko lang siya para maramdaman niya na I am upset pero parang walang epekto.

"Okay. I really need to be early. Bye Hon." He kissed my forehead. Hindi ako tumugon sa pagpapapaalam niya. Bahala siya kung hanggang bukas hindi ko siya papansinin.
Narinig kong papalabas na ng gate ang sasakyan ni DJ. Tumayo na rin ako at naghugas ng pinagkainan naming dalawa. Hindi ako papasok ngayon sa opisina. I'll go to Joyce's Coffee Shop at dun ako magpapalipas ng oras. Hindi ako magpapakita sa kanya. Kung gusto niya akong Makita, hanapin niya ako.

I'm on my way to Joyce's Coffee Shop. I texted my secretary na wag sabihin kay DJ kung nasaan ako.

The usual view and nakikita ko sa coffee shop ni Joyce, maraming tao kahit kakabukas pa lang. Nakita kong nandito rin ang kotse ni Kris. Wow ha, early in the morning magkasama na sila.

Pagkapasok ko sa coffee shop dumiretso ako sa office ni Joyce. Hindi na ako dumaan sa kitchen dahil baka nandun si Joyce at maisturbo ko pa siya. I'll just wait in her office. Bubuksan ko n asana ang pinto pero napatigil ako nang marinig kong nagsisigawan ang dalawa.

"Hindi ako sasama sa Japan Kris kung dadalhin mo ang babae mo!" sigaw ni Joyce kay Kris.

"She is not my girl! You know that! At sino ba ang nagsabing sasama siya? You're making hyour own story!" sigaw naman ni Kris kay Joyce.

"Nabasa ko kagabi sa phone mo. Umalis ka na nga! Sinisira mo lang ang araw ko! I will not go sa Japan trip natina nd that's final!"

Sasagot pa sana si kris pero pumasok na ako. Kitang-kita ang gulat sa kanilang mga mukha.

"narinig ko ang sigawan niyo. Hindi ko maintindihan kaya pumasok na lang ako." Inunahan ko na lang si Joyce nang Makita kong magtatanong na siya kung narinig ko. Hindi pa rin sila nagsasalita kaya ako na naman ang bumasag ng katahimikan nilang dalawa.

"Hidni kayo pero makapagselos ka Joyce daig mo pa ang asawa." Sabi ko sabay upo sa vacant na upuan sa harap nilang dalawa.

"Pagsabihan mo yang kaibigan mo Kath. Kung makagawa ng kwento daig pa ang manunulat ng libro." Naiinis na sabi ni Kris.