The Moon and the Stars

EPILOGUE

Third Person's POV

"Harold, kakain na." - sabi ni Grey na nakasilip sa pintuan ng kwarto kung saan naroroon si Harold,

Nakahiga lamang siya sa kama at nakatingin sa kisame. Walang ganang bumangon. Ni hindi man lang tinapunan ng tingin si Grey na umalis na lamang kesa intayin ang tugon ni Harold.

Nang makaalis si Grey ay kinuha ni Harold ang kanyang cellphone na nakapatong sa ibabaw ng maliit na lamesa sa tabi ng kanyang kama.

Idnial niya ang numerong nakatatak na sa utak niya kahit pa lumipas ang mahabang panahon.

Ilang ulit syang nag-dial pero walang sumasagot.

"Natutulog pa siguro ang engot na yun." - naka-poker face na sabi nya sa sarili nya, saka tinatamad na naglakad palabas ng kwarto para pumunta sa dining table,

Umupo na sya.

Tahimik ang lahat at walang nagsasalita. Napailing si Grey nang mapatingin kay Harold na nakatunganga lamang sa kanyang plato.

"Hindi pa ba gising si Mimo?" - tanong ni Harold,

Walang sumagot sa kanya. Tahimik pa rin ang lahat.

"Gigisingin ko na sya." - sabi ni Harold at tumayo para pumunta sa kwarto ni Mimo,

"Hyung, it's been 3 months! Why is it so hard for you to just let go?!" - sigaw ni Sam na ikinagulat ng lahat,

Tiningnan sya ni Harold at nginitian ng mapait.

"Kahit pa isang taon, tatlong taon, isang dekada o ilang siglo, it'll never be easy." -

"Then just stop!" - sabi ni Shane,

"Harold, pagod na pagod na kaming makita kang nagkakaganyan." - si Daniel naman yan na hindi na rin napigilan ang sarili,

Tatlong buwan silang nanahimik at pinanuod si Harold habang unti-unting namamatay. Literal na pinapatay nito ang kanyang sarili.

"Babalikan ako ni Mimo." - and here he goes again. Ang linyang araw-araw nyang sinasabi, araw-araw nyang inaasahang mangyari. Ang pinakamalungkot na linya, pinakasinungaling na linya.

"Harold, she's gone. She's never gonna come back." - kalmadong sabi ni Hans,

"I know how much you love Mimo. But losing her doesn't mean you can just ruin your life. If she can see you you right now, she will be sad." - sabi ni Guel,

"Hyung, sabihin mo na sa kanya. This is our last chance to save him from drowning in his own life." - sabi ni Hans kay Grey,

"Harold, kaylangan kang makausap ng mga Manager hyung's. Bumalik ka na. Sapat na ang 3 months para lokohin mo ang sarili mo. Mahirap pero kaylangan mong tanggapin." - sabi ni Grey kay Harold, at nagsimula nang pumatak ang luha ni Harold, tatlong buwan. Tatlong buwan syang hindi umiyak. Tatlong buwan syang naging bato. Tatlong buwan nyang niloko ang sarili nya na babalik ang babaeng pinakamamahal nya.

Nilapitan sya ng ibang members at lalong lumakas ang hagulhol nya.

.....

"Kinakabahan ka ba?" - tanong ni Guel,

"Of course not, bakit naman ako kakabahan? Tss." - mayabang na sabi ni Harold,

"Hahaha! Kaya pala nanginging yang tuhod mo." - mapang-asar na sabi ni Guel sabay hawak sa tuhod ni Harold,

"Wag ka ngang magulo! Nagco-concentrate ako! Dun ka!" - walang-habas na itinaboy ni Harold si Guel na kanina pa syang inaasar, natatawang kumaripas naman nang takbo palayo si Guel,