KOVALAMACA

BÖLÜM 37

KIZMAYIN BANA LÜTFEN DİYORUM 12 yim ARTIK O KADAR KOLAY OLMUYO ZAMAN BULAMIYORUM AMA SİZE DE HAK VERİYORUM MERAK EDİYORSUNUZ. ALLAH BELAMI VERDİ ŞUAN RESMEN YIĞINLA SORU VERİYORLAR YETİŞTİREMİYORUM. 😔 AMA YİNEDE SİZDEN VAZGEÇMEYECEĞİM YARI YOLDA BIRAKMAYACAĞIM HEEPİNİZİ TEK TEK ÖPÜYORUM HOŞÇAKALIN. ❤️😘💋💜

Çırpınmayı bırakıp sadece ağladım. Sadece..
Dudaklarını boynumda gezdirmeyi bırakıp yüzüme baktı.

"Senden nefret ediyorum!" Boğazım parçalanırcasına bağırdığımda parmakları boğazımı sıkıca kavrayıp nefesimi kesti.

"Sen beni seviyorsun!"

"Hayır!" Zar zor çıkan sesimle ona meydan okumaya devam ediyordum.

"Beni sevmek zorundasın!"

"Senden nefret ediyorum!" Boğazımı bırakıp hızlıca üzerimden kalktı pantolonunu çıkarttığını gördüğümde havlumu alıp koşarak odadan çıktım. Peşimden geldiğini ayak seslerinden anlayabiliyordum. Bir yandan havluyu bedenime sarıyor bi yandan da koşarak merdivenlerden iniyordum. Son basamağı inerken ayağımın takılmasıyla yüzüstü yere yapıştım. Arkama bile bakmadan kalkıp koşacağım sırada saçıma dolanan parmaklar beni yerime sabitledi belime dolanan kollar ayaklarımı yerden kesip geldiğim yere tekrar götürmüştü bedenimi. Odama geldiğimizde yere indirip sert bakışlarını gözlerime dikti.

"Benim olduğunu ne zaman anlayacaksın?"

"Belkide senin olmadığım için seni anlamıyorumdur!"

"Benim olduğunu kabul etmek zorundasın!"

"Senin değilim!" Kolumdan tutup yatağa fırlattığında kalkamadan üzerime oturmuştu.

"Benimsin!"

"Senin değilim!" diye bağırdım. Havluyu sertçe çekip fırlattığında gözyaşlarıma akmaması için yalvarırken yumruklarımı omzuna geçirmeye başladım.

Elini özel bölgemde hissettiğimde kıvranıp ondan kurtulmaya çalıştım ama hareket bile edemiyordum.

"Benim olduğunu kabul ediyor musun?"

"Senin değilim!" Özel bölgemi sıkmasıyla gözlerimi sıkıca kapatıp sağlam bir çığlık attım. Bu canımı çok yakıyordu.

"Çek elini!"

"Benim olduğunu kabul ediyor musun dedim sana?"

"Senin değilim!" Elini çektiğinde yanma az da olsa azalmıştı ama hala gözlerimi açmamıştım. Bir süre hışırtılar geldikten sonra sertliğini özel bölgemde hissettiğimde gözlerimi açıp gözlerine baktım.

"Bana dokunmaya hakkın yok!" Kendini dahada bastırıp gözlerime öfkeyle baktı.

"Benim olduğunu kabul etmen için sadece beş saniyen var."

"Senin değilim!" Beşten geriye doğru sayarken aynı zamanda kendini dahada bastırıyordu. O her saydığında onun olmadığımı haykırıyordum.
Tam bir dediğinde bana zorla tekrar sahip olmak için hazırlanmıştı.

"Tamam! Seninim! Lütfen yapma.." dudağının kenarı yukarı doğru kıvrılırken üzerimden kalkıp banyoya gitti.

Gözyaşlarımı silip çıkarttığım kıyafetlerimi giyindim ve odadan çıktım.