Ik rapte volop mee en reed harder. Ik zag een rare schim. Toen ik dichterbij kwam zag ik iemand op de weg staan ik was te laat met remmen en raakte de persoon met mijn auto. Ik schrok en stapte direct uit mijn auto.
Terug naar nu
Daar zit ik dan aan het bed van degene die ik heb aangereden dit is een trauma voor me leven ik vergeet dit sowieso nooit meer. Een diepe zucht verliet mijn mond en tranen stroomden geluidloos naar beneden mijn hart.. lijkt echt alsof er met een scherp mes ingestoken is. "Diepe spijt heb ik als jij niet meer wakker word vergeef ik het mezelf nooit meer we zijn nu al zeker 2 weken verder elke dag zit ik aan je bed met de hoop dat je mij antwoord gaat geven. Ik had je nooit zo achter moeten laten maar mijn hoofd werkte op dat moment echt niet goed wollah de liefde die ik voor jou heb is echt zo groot je weet het zelf ook jij bent mijn alles, mijn wereld jij hebt mijn hart zonder jou kan ik niet leven.
Geef me een sign geef me een teken van leven.
Ik wil je kunnen klemmen in mijn armen en je niet meer los laten ik zit hier als een meid te huilen om een jongen dat is niet beledigend bedoeld maar nu pas begrijp ik jullie situatie. Ik heb een domme fout gemaakt maar van fouten moet je leren en van deze heb ik zeer zeker geleerd en ik ben er ook echt achter gekomen dat je de ware bent en ik niet zonder jou kan leven.
Ik probeer na te denken maar ik snap niks.
Want ik mis jou achteraf gezien was het een mooie tijd Xavi...
Met Xaviéra's hand in die van mij val ik inslaap...
Pov vader
Ik voel me Een slechte vader ik ben er nooit voor mijn kinderen wegens werk en omstandigheden ik wist niet eens wat er speelde tussen mijn dochter en mijn zoons.
Xaviéra is mijn enige dochter echt mijn alles. Ik heb mijn vrouw vooral beloofd om goed op Xaviera te letten, omdat zij enigs meisje is en vaak niet overweg komt met Abdel Anouar en Amine. Ik heb gefaald als vader en dit vergeef ik mezelf ook nooit ik had mijn dochter kwijt kunnen zijn. Ik zat in Xaviéra's ziekenhuiskamer aan haar bed met haar hand in mijn hand. Tegen over mij zat Rashaen slapend.
Na een kwartiertje stond ik op "ik kan dit niet" ik besloot maar om weg te gaan.
"Waar gaat u naar toe" vroeg Rashaen slaperig.
'Let goed op mijn dochter' bracht ik eruit en liep weg..
Rash pov
Heh.. Ik word wakker en het enige wat ik zie is dat Xaviera haar vader wegloopt en zegt "let goed op mijn dochter" beetje vreemd
Het was al 16:00 uur ik gaf Xaviera een kus op haar voorhoofd "tot morgen in de hoop dat je wakker bent" zei ik met een zucht en liep naar de deur.
Xaviera pov.
Zo zwak dat ik ben ik kan alles horen maar antwoord geven ho maar.. Mijn ogen openen ho maar bewegen.. Hm ben het al zat
Rashaen's aanwezigheid doet mij goed alleen dat hij mij nu gaat verlaten doet pijn. Met alle kracht probeerde ik iets te zeggen en hem tegen te houden. Maar het enige dat uit mijn mond kwam was gehoest..
Maar blijkbaar genoeg om zijn aandacht te trekken.
Xaviéra ??
Rashaen pakte mijn hand vast. Oh lord Xaviéra je leeft nog amen. Ik voelde een traan op mijn hand landen. Met moeite opende ik mijn ogen en keek ik recht in Rashaen zijn ogen. Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht, met mijn hand aaide ik over zijn gezicht.
Tranen stroomden over Rashaen zijn wangen.
"W-wat m m moet ik doen ?" Moet ik een dokter halen familie bellen ? zeg me alsjeblieft iets Xaviéra. "Ik ga een dokter halen ja?"
Ik schudde met mijn hoofd en Rashaen begroef zijn hoofd in mijn nek. Voorzichtig plaatste ik mijn hand in zijn nek. Ook bij mij ontbraken de tranen niet. Zachte snikken verlieten Rashaen zijn mond en ook die van mij.
Xaviéra het spijt me. Wollah het spijt mij. We zijn op een vervelende manier uit elkaar gegaan allemaal dankzij mij. Ik wil je niet kwijt Xav, zie je dit is dus ook echt één van de redenen dat ik geen relaties had met niemand altijd gaat het fout.
Rashaen liet me los en liep rondjes door de kamer.
Rash pov
Er kwam een dokter binnen.
"Ow mevrouw Sánchez is wakker" zei ze ongeïnteresseerd.
Ze keek op en keek mij aan "oh hey eigelijk zijn de bezoekuren voorbij ik loop wel met je mee naar buiten" zei ze tegen mij terwijl ze met een pluk van d'r haar speelde en op haar lip beet.
Ik keek d'r aan en trok mijn wenkbrauw op.
Ze liep naar het bed van Xaviera.
Ondanks hoe zwak Xaviéra ook is op dit moment keek Xaviéra haar echt vies aan.
"Je raakt mijn vrouw niet aan ye kkr hoer. denk je ik ben dom en zie niks met elke kil praten en bij hem hangen nog kaatsen in het ziekenhuis met een lik denk je ik zie niks ? Donder op van hier en stuur een andere dokter"
Ze liep met een rood hoofd de kamer uit en binnen 2 min stond er een andere dokter in de kamer een wat oudere Nederlandse vrouw.
"Oh wat goed mevrouw Sánchez is wakker"
Hallo aangenaam " Marléne Starke"
Rashaen Monteiro. We schudde elkaar de hand.
Wat bent u van Mevrouw Sánchez.
Met een zware twijfel zei ik toch uiteindelijk maar "haar vriend"
Bedoel je vriend van vrienden ? Of vriendje ?
"Vriendje"
Ohhh wat leuk mooi koppel.
Ik schonk haar een glimlach.
Ik durfde Xaviéra niet aan te kijken en keek daarom maar naar mijn ring.
De dokter ging haar gang bij Xaviera en checkte alles.
Toen ze klaar was zei ze "let op je vrouwtje he ze moet het rustig aan doen" ik knikte
Ze gaf me een schouder klop en verliet de kamer.
In wat voor ongemakkelijke situatie heb ik mezelf gebracht ik weet niet eens als Xaviéra me nog wilt na wat ik heb gedaan Kanes man.
Heel ongemakkelijk dit maar weg gaan doe ik niet.
Voorzichtig keek ik naar Xaviera precies op dat moment keek ze mij ook aan recht in mijn ogen.
"Ik wil niet dat je weg gaat" zei ze
Ik ga ook niet weg.
"Waarom bepaal jij voor mij dat ik je vriendin ben ?" Zei ze met een schorre stem.
Ging gewoon vanzelf ik ga er alles aan doen om jou weer de mijne te maken.
"Hm Waar is Abdel ?"
Ik weet niet hij is vandaag niet geweest al die andere dagen wel en Amine & Anouar 2 keren.
"En m'n vader ?"
Moet ik dit wel zeggen ? Dacht ik bij mezelf. Nee laat maar.
Uhm hij is net een uurtje geleden weg gegaan.
Xaviera knikte rustig.
Gaat het wel' vroeg ik bezorgd.
"Ja" zei ze zwak met een stem die verraadde dat ze zou huilen"
Ik ging naast haar bed staan en krabde aan mijn hoofd. Alles wat ik nu doe, doe ik met een twijfel. Ik pakte haar hand vast en speelde met haar haar die droog aanvoelde. Dit is gewoon niet Xaviera die ik ken.. En het doe mij pijn om haar zo te zien terwijl het deels door mij komt.
Xaviera ik hou van je.. Huil niet alsjeblieft ik kan daar niet tegen en je weet het..
STEMMEN G
