Flashback Ik zag Zinédine over het schoolplein lopen. Wat komt hij hier nou weer doen ? Hij zag mij ook en liep mijn kant op. Hij groette Appie met een boks. "Xaviéra wat is er wéér met je ?"
Xav ik wacht op je in de auto ja. Ik knikte. Hij gaf Zinédine een mannelijke omhelzing.
Je ogen zijn rood en je straalt echt woede uit..
Back2back.
Ben geschorst van school om shit en alles komt nu gewoon op me af ik mis mijn moeder. Word gewoon gek als ik m'n ex zie. Alles m'n pa is ook niet in NL amang zit nog Spanje of ik weet niet waar. Wollah Zinédine ik weet niet wat er met me is ik weet het echt niet" bracht ik er met tranen uit.
Zinédine pakte mijn hand vast en trok me zachtjes van het stenen muurtje af. Ik keek naar de grond. Zinédine tilde mijn kin op met zijn vinger. "Ik weet dat je, je leven nu niet helemaal op een rijtje hebt maar je moet weten dat ik er voor je ben ik ken je misschien niet eens zo lang maar ik heb echt het gevoel dat ik je al jaren ken. Je bent een mooie dame maar ik zie alleen maar verdriet en pijn in je ogen zo wil ik je echt niet zien.
Zinédine trok me in een knuffel, Ik voelde zijn zachte lippen op mijn voorhoofd. Ik veegde mijn tranen weg.
"Dankjewel" zei ik zachtjes.
Dankjewel voor wat ? Ik doe dit omdat ik om je geef Xaviéra. "Ja en ik schaam me nu echt.." Hoezo ? "Omdat ik gewoon voor jou heb gehuild is toch echt schande ik huil echt niet graag in bijzicht van andere mensen" Wauw Xaviéra is niet erg je gevoelens moet je uiten, maar ik moet gaan Xav app me als er iets is ja ?
Ik knikte en gaf hem nog een knuffel. Zinédine gaf me een knipoog en liep weg.
Snel liep ik naar de auto.
"Wie was dat ?" Anouar keek me met een strak gezicht aan en begon te rijden. Wow rustig...Zinédine. "Van waar ken je hem ?" 'Bij de bushalte leren kennen' zei ik geïrriteerd. Waarom praat je met random jongens ? Wat is er mis in die hersenpan van jou Xaviéra ?? Ik zuchtte diep een antwoord gaat hij niet van me krijgen aangezien ik nu al helemaal geïrriteerd ben. Boos staarde ik naar buiten. Thuis aangekomen stapte ik snel uit de auto en opende de deur.
Thuis verwisselde ik direct mijn kleren voor een simpele trainingspak. Net toen ik op mijn bed wou gaan zitten ging mijn telefoon over. "Onbekend"
Ik: Hallo met wie spreek ik ? Uhm hey schat ik zou graag met je willen praten vandaag nog als het kan.. ik twijfelde.. Ik: nja is goed hoe laat en waar ? Het liefst nu of ja eigelijk zo snel mogelijk en gewoon bij mij thuis Ik: ik ben er met een half uurtje Isgoed bedankt schat
Ik hing op Zuchtend pakte ik mijn gympen uit de kast
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik trok mijn bomberjack aan en liep naar beneden. Ik liep de woonkamer in en pakte mijn Vespa sleutels. "Waar ga je naartoe ?" Vroeg Abdel. "Ik weet niet man" antwoordde ik. Ey luister dan zuster ga niet gek doen ik wil alleen weten waar je naar toe gaat ik ga je niet tegen houden.
"Jij meld me anders ook niet wat JIJ naar toe gaat Abdel"
Je word echt brutaler shit man je doet fucking verwend. Ik rolde met mijn ogen en verliet het huis. Na ongeveer 12 min was ik bij mijn bestemming.. Met veel tegenzin belde ik aan. Rashaen zijn moeder opende de deur en ontving mij hartelijk. Ik schonk haar maar een gemaakte glimlach. Mijn schoenen deed ik uit en plaatste die in de gang.
We zaten aan tafel en Rashaen's moeder keek me aan. Lieverd zeg me alsjeblieft dat jij me kan vertellen wat er met Rashaen aan de hand is. Hij eet niet, hij is agressiever, hij rookt, hij wilt niet praten helemaal niks Xaviéra dit is niet mijn zoon zo ken ik hem niet. Dit was alleen zo toen mijn man was overleden.
Ik staarde levenloos voor me uit tranen stroomden over mijn wangen. Rashaen zijn moeder pakte mijn handen vast. "Praat alsjeblieft Xaviéra het doet me pijn om jullie allebei zo te zien zo gebroken. Zeg iets Xaviéra Please..
Hij heeft het uitgemaakt.. Hij heeft het uitgemaakt zei ik nog zachter.
Ik zag zijn moeder schrikken. Ze stond op en liep rondjes. Ben je serieus Xaviéra ?! Mijn god deze jongen he. Rashaen Chyrone Monteiro.
"Wat is er met mij ?" Hoorde ik een jongens stem zeggen.
Ik stond langzaam op en draaide me om naar waar het geluid vandaan komt. Rashaen keek me verbaasd aan. Zijn ogen waren helemaal rood waar ik van schrok. Rashaen's moeder veegde haar tranen steeds weer weg en liep naar haar zoon toe. "Waarom Rashaen waarom ? Was ze niet goed genoeg voor je ? Want beter ga je niet krijgen met dit gedrag van jou! Dat ze al een relatie met jou aan is gegaan is al een wonder dan nu fuck je die hele torie op. Ik snap jou niet weet je wat laat het maar.. Ze liep naar de gang en kort daarna hoorde ik de deur dichtvallen
Ook ik veegde mijn opkomende tranen weg wat totaal geen zin had. Ik zit echt in een ongemakkelijke situatie. Rashaen stond in de deuropening. Ik liep er langzaam naar toe om rustig naar huis te gaan.
"Xav..." Denk niet dat ik het uit heb gemaakt om een ander. Ik heb niet alles op orde in mijn leven op dit moment. Je verdiend sws.. Fuck dat. Ik ga morgen weg en.. En ja ik ga je missen en ik wil je gewoon niet zo achterlaten.
"Daar had je eerder aan moeten denken je hebt het uitgemaakt om een shit reden terwijl ik nog wou doorzetten maar als jij die moeite niet doet gaat het natuurlijk niks worden. Ik wens je volgende vriendin zeker succes met jou."
"Denk niet dat er een volgende vriendin komt."
Hoe The fuck bedoel jij ??! Genoeg meisjes hier die je willen er zullen genoeg bitches zijn die blij zijn dat het klaar is tussen ons Rashaen en dan nog komen zeggen "denk niet dat er een volgende vriendin komt" ach rot op. Zei ik met tranen.
Xaviéra kijk me aan alsjeblieft. "Nee nergens voor nodig" zei ik door mijn tranen heen. Rashaen pakte me bij mijn kin vast zodat ik hem verplicht aankeek in zijn rode ogen. "Ik hou van je onthoud dat" Hij veegde mijn tranen weg met zijn duimen terwijl er een traan van hem op mijn vest viel.
Wow ik heb altijd al een zwak gehad voor jongens die huilen vooral voor mensen waar ik echt om geef. Al ben ik ZO boos op Rashaen ik kan hem hier niet zo laten staan. Ik ging op mijn tenen staan en veegde zijn tranen weg. Daarna omhelsde ik hem stevig en liet mijn hoofd op zijn borstkast rusten. Rashaen schrok van mijn acties maar hield me toch stevig vast.
Ik liet Rashaen los ik zag dat hij staarde naar mijn lippen voordat ik het wist waren ze op die van mij. Ik haat je mompelde ik. "Mag wel ja, leef je leven ik zie je ooit wel"
Ik trok mijn schoenen aan.
Je weet het eh bij je volgende vriendje ofzo kleed je netjes en als hij iets doet wat jij niet wilt Loes' hem direct want je bent een mooi meisje daar maken de meeste gebruik van.
Ik zuchtte diep. Rashaen ik ben echt boos en teleurgesteld nooit verwacht dat dit zo zou lopen. Succes met jou leven en praat met je moeder. Ik stapte op mijn Vespa en reed van de oprit af..
35 likes & 15 comments is nieuw deel ik waardeer het heel erg 😴❤️
