Nog gefeliciteerd trouwens..
"Dankjewel Xav"
Hoe was je birthday ?
"Was wel Lit ik ging turn up, maar het was wel anders zonder jou ik heb je gekheid wel gemist, voelde raar om je niet uit te nodigen"
Tja is al geweest laat t ben blij dat je een leuke dag hebt gehad.
~
Bij Rashaen aangekomen belde ik aan.
Ik was op één of andere manier heel zenuwachtig.
Rash deed de deur open en ik schrok gewoon.
Ik bleef sprakeloos in de deuropening staan en keek Rashaen geschrokken aan.
"Loop je nog door of wat"
Ik stapte naar binnen en trok mijn schoenen en jas uit. Nog steeds zei ik niks en liep ik zwijgend de woonkamer in.
Rashaen stak een jointje aan.
Rashaen.. Waarom blow je weer..
"Gaat het jou wat aan?"
Rashaen zie je niet hoe slecht jij eruit ziet? Je negeert mij wanneer ik je app of bel wat voor onzin is dat?
"Xaviéra ik heb geen zin in jou helemaal geen zin in niemand kkr op"
Broer ik weet niet tegen wie jij zo praat, want wie zei een paar maanden geleden. "Ik ga er alles aan doen om je weer de mijne te maken??"
Wie zei dat !? Ja jij maar nog steeds zie ik geen enkele kaolo verandering Rashaen. Weet je het hoeft ook niet. Ik weet niet eens als ik nog een relatie met je wil ik heb zoveel liefde voor jou Rashaen, maar kijk hoe je met me doet. Dit doet me wel pijn..
Paar maanden geleden zat je nog huilend aan m'n bed nu mag ik opkankeren was alles wat je toen hebt gezegd wel echt ? Of was het een leugen. Ik ga niet voor je liegen je hebt me gesteund en geholpen maar als je nu weer zo gaat doen is het klaar Rashaen Chyrone Monteiro. En ik maak geen grap. Zei ik met tranen.
Rashaen stond zuchtend op en sloeg zijn armen om mij heen. Ik begon te huilen al mijn frustratie eruit. Rashaen en ik zeiden niks tegen elkaar hij gaf me enkel kusjes op mijn voorhoofd.
Hij rook naar alcohol en wiet.
Ik duwde Rashaen rustig van me af en bekeek hem van top tot teen.
Zijn broek zat laag dus ik zag dat een scheerbeurt wel nodig was. Zijn baardje was niet verzorgd en zijn haar.. Laten we daar maar niet over praten weken niet geknipt.
Ik pakte Rashaen zijn handen vast.
'Rashaen ik wil je niet kwijt, ik heb misschien wel een grote mond en alles maar je weet hoe het zit'
Rashaen keek me alleen maar aan en zei niks.
Hij staarde gevoelloos voor zich uit.
Zijn telefoon haalde hem uit zijn gedachte.
'Ewa'
...
Ewaja ik kom zo
...
Si
Ik keek Rashaen teleurgesteld aan 'ik vind dit echt jammer. Wanneer een mattie van je belt kan je wel opnemen en praten, maar wanneer ik met je wil praten is het een probleem'
'Je kan me niet eens normaal zeggen wat er met je is Rashaen'
'Xaviéra dit is belangrijk ik ga morgen ook weg'
Waar ga je naar toe ?
'Ik ga naar Spanje voor een maand gewoon tijd voor mezelf. '
'Rashaen heb je niet van de vorige keer geleerd ? ga je nu weer iemand anders zoeken die voor me kan zorgen en doet alsof hij een relatie met me wilt ?'
Wollah ik word zo gek van jou ik mis je begrijp je dat niet ? Ik heb je nodig en je laat me alweer Rashaen. 'Ik ga er alles aan doen om je weer de mijne te maken' dat is wat je tegen me zei Rash.
"Wilde je nog een relatie dan"
'Jaaaa Rashaen ja maar nu heb ik mijn twijfels heel erg ik was er nog zeker van dat we bij elkaar zouden komen' maar ik denk dat we beide beter onze eigen weg kunnen gaan dat lijkt me beter.
Ik uhm.. Ja ik wil geen contact meer met je..
Ik liep naar de gang waar ik mijn jas en schoenen aantrok en het huis verliet.
Onderweg naar huis dacht ik na.. Het leven is veel ste kort voor dit soort onzin.
Thuis aangekomen liep ik rechtstreeks door naar boven. Ik trok mijn kleren uit en gooide ze op de vloer. Ik trok een oversized sweater aan wat ik ooit van Anouar had gekregen en dook in bed met mijn deken over mijn hoofd.
Hoe iemand je dag kan verpesten jeetje..
Ik heb pijn, veel pijn.. Hoe kunnen mensen zo zijn. Zijn liefde was misschien wel schijn bedrieg ik weet het niet. Maar wat ik wel kan zeggen 'het doet pijn' hij was mijn alles en dat alles is nu weg. RCM en XCS is officieel voorbij voor mij.
~
Xaviéra kom je eten ?? Werd er geroepen door mijn oom. Ik gaf geen antwoord en bleef zwijgend in bed liggen. 'Ginio ga Xaviéra ff halen' hoorde ik m'n oom zeggen.
De voetstappen op de trap verraadde dat Ginio naar boven kwam.
Xaviéra we gaan eten kom je?
'Nee'
Wat is er Xaviéra ?
'Niks Ginio'
We eten pasta carbonara he
Ik gaf geen antwoord.
Ginio liep mijn kamer uit en ging weer naar beneden.
Ik dacht na over alle mooie, leuke dingen die ik heb mee gemaakt samen met Rashaen.
Dagen dat we samen waren dat ik bij hem thuis was. Dagjes weg met z'n tweetjes.
Dit was de druppel alle leuke herinneringen kwamen naar boven en ik barste in tranen uit.
~
Rashaen pov
Kanes man als ik zo door ga, ga ik Xaviéra echt kwijtraken. Ik heb gewoon veel aan m'n hoofd ik zie er slecht uit, wil niet met mensen praten. Gewoon niks. En door alles gedraag ik me echt dom tegen over Xaviéra. Wollah haar woorden hebben me geraakt. En het klopt een paar maanden geleden zat ik aan haar bed te huilen en ik zei dat ik er alles aan zou doen om haar weer de mijne te maken. Maar iets houd me tegen.. Wat weet ik niet. Plus daar naast ben ik ook mijn baan kwijt, omdat ik te vaak niet op kwam dagen. Het enige wat ik nu op dit moment nodig heb is geld. Fasta money. Maakt niet uit hoe ik er aan kom.
Xaviéra zet ik even aan de kant. Ik weet dat zij de ware voor me is dus ik maak me geen zorgen dat ze een lange relatie met een andere jongen zal krijgen. Al gebeurd het wel dan weet ik dat ze niet zo gelukkig zal zijn en toch iets zal missen in haar relatie.
Ik maak me alleen zorgen over hoe zij zich nu voelt. Ik denk dat ik vanavond of morgen toch nog even langs ga bij haar om te kijken hoe het gaat.
Laat mij me eerst maar gaan verzorgen en m'n koffer inpakken.
Pov Jamal
Ik ben blij dat het weer goed is tussen Xaviéra en mij. Alleen voelt het zo anders, het is niet meer die band die we eerst met elkaar hadden. Maar ik denk dat, dat wel goed komt.
Jaaamaaaall !! Eten yallah.
Riep mijn moeder vanaf beneden.
Zuchtend stond ik op en liep naar beneden.
Mijn moeder en ik waren vandaag alleen de rest van het gezin is er niet.
Mijn moeder keek me aan toen we aan tafel zaten.
"Schat is er wat ?"
Nee hoezo ma?
"Oke lieg niet tegen me"
Ik zuchtte weer "ik weet niet wat er is maar iets zit mij dwars ik heb het gevoel dat er iets met Xaviéra is"
'Oh bel Xaviéra dan eventjes na dat je hebt gegeten, dan kijk je wat er aan de hand is het zal vast niks ernstig zijn en misschien is er ook helemaal niks. Maak je niet zo veel zorgen'
mijn moeder schepte nog een beetje eten op voor haar zelf. En we aten beide zwijgend.
Nadat we klaar waren met eten bracht ik mijn bord naar de keuken en vertrok weer naar mijn kamer om Xaviéra te bellen.
Telefoon ging een aantal keer over maar ze nam niet op.
2e keer ook niet en ik begon een beetje te stressen.
3e keer nam ze eindelijk op.
Xaviéra ?!
"Ja" zei ze met een schorre stem.
Sorry dat ik zo weinig update 😢 hou van jullie ❤️
