mijn moeder schepte nog een beetje eten op voor haar zelf. En we aten beide zwijgend.
Nadat we klaar waren met eten bracht ik mijn bord naar de keuken en vertrok weer naar mijn kamer om Xaviéra te bellen.
Telefoon ging een aantal keer over maar ze nam niet op.
2e keer ook niet en ik begon een beetje te stressen.
3e keer nam ze eindelijk op.
Xaviéra ?!
"Ja" zei ze met een schorre stem.
Back to The story
Nadat Xaviéra had vertelt wat er was vroeg ik of ik langs moest komen.
'Nee hoeft niet' had ze geantwoord.
Ik wist wel al dat Rashaen naar Spanje zou gaan het gaat om geld.
Hij had ook gevraagd als ik mee ging maar ik wil niet weer in die shit belanden. Ik wil er voor m'n ma en familie zijn.
Xaviéra pov
Ik lig nog steeds in bed het is al 21:24 ik heb net met Jamal gesproken wat me wel goed heeft gedaan.
Rash pov
Ik kom net van de kapper en ik besloot om toch nog langs Xaviéra te gaan.
Daar stond ik dan voor de deur. Ik belde aan en haar tante opende de deur. Ze begroete me blij en gaf me 3 kusjes op m'n wangen.
"Kom verder schat" zei ze
Ik groette de rest in de woonkamer, Ginio keek me niet zo blij aan.
"Xav is boven" zei Ginio z'n ma
Ik knikte ongemakkelijk en liep naar boven.
Ik liep de kamer van Xaviéra in en stond voor haar bed. Haar ogen waren rood en ze keek me teleurgesteld aan, ik nam plaats op haar bed en aaide over haar hoofd.
Xaviéra keek me nog steeds aan en zei niks.
Tranen rolde over haar wangen. Ik zuchtte diep "Xav ga zitten" ze luisterde niet naar wat ik zei.
"Xav kom op" ze ging zitten, ik nam haar direct in mijn armen en gaf Xaviéra kusjes op d'r hoofd tot dat ze was gestopt met huilen.
"Oke zoals je weet ga ik morgen avond weg om een aantal redenen. Het heeft niks met jou te maken en ik wil je nog steeds als mijn vrouwtje hebben, daar veranderd niks aan. Ik hou van je en je bent anders dan de rest dat maakt je zo speciaal. Wollah ik weet niet wat er met me is, maar ik ben ook mijn baan kwijt, omdat ik er vaak niet was. Je weet ik ben niet goed in dit ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar één ding weet ik zeker. Sorry voor alles vooral sorry voor vandaag en dat ik niks van me liet horen. Voor dat ik weg ga wil ik nog graag met je zijn babygirl. Kom je mee naar m'n huis?"
Xaviéra knikte met haar hoofd en leunde met haar hoofd tegen mijn schouder.
"Moet je nog spullen inpakken?"
'Nee hoeft niet' zei Xaviéra zacht.
"Oke"
'Ik moet me wel even omkleden'
"Oke ik wacht beneden op je ja?"
'Nee hoeft niet'
Ze stond op en verwisselde haar pyjama voor een Nike trainingspak.
"Ready"
Xaviéra knikte en zo liepen we naar beneden.
Beneden deed ze de deur van de woonkamer open. 'Ik blijf bij Rashaen slapen'
D'r tante keek Xaviéra aan "waarom zijn je ogen rood" 'is niet belangrijk tante, fijne avond'
Fijne avond zei ik ook maar.
'Hoe ben je gekomen'
Ik wees naar de auto en klikte het open.
We stapten beide in.
~Xaviéra pov~
In de auto heerste een stilte. Het was niet ongemakkelijk maar ook weer wel. Ik besef gewoon dat Rashaen weer weg gaat en ik weet de reden niet.. Ik wil dat het weer als eerst word. Ik wil dat Rashaen weer de mijne word.
"Waar denk je aan Xav"
Aan niks' zei ik terwijl ik naar buiten staarde.
We stonden voor een stoplicht. Rashaen plaatste zijn hand op mijn been en ik keek er naar.
