ZamansıZ

Z.18

Eve geldiğim gibi Yaprak ve Selen de benim yanımda durmuşlardı. Marketten aldıkları sürü sürü abur cuburları hunharca yiyorduk, bir yandan da konuşuyorduk. Önümde duran Nutella kavanozuna kaşığımı bilmem kaçıncı kez daldırırken sinir ve gerginliğim hâla hat safhadaydı.

Hayır bunu ne durumda olup da yapabilir, diye düşünürken aniden gelen aynaya bakma dürtüsüyle ayaklandım. Boydan aynanın karşısına geçip, neyimin o kızdan eksik olduğuna baktım.
Tamam uzun sarı saçlarım yoktu belki, ya da onun kadar iyi fiziğim de yoktu ama ben böyle memnundum.

Suratımı asarak yerime oturdum ve önümde duran soğuk bira şişesini alarak kafama diktim. Berbat acı tadı boğazımı yakarken, o görüntü hala aklımdaydı. Ares'in o kıza dokunması, sanki ondan hoşlanırcasına tepki göstermesi..
Düşündükçe kalbime saplanan ağrı yerini, ümitsizliğe bırakıyordu. Gözümden düşen bir damla yaşı umursamadan, yeni girdiğimiz kış ayının, hafif soğuk esintisini hissetmek için pencereyi açtım. O sırada Selen ve Yaprak 'napıyo la bu değişik' bakışıyla beni süzüyordu.

Derin bir nefes aldım ve ardından içimdeki sıkıntıları dışarı çıkarırcasına nefesimi geri verdim. Ne yazık ki işe yaramadı. Pencereyi kapattım ve kendimi batman sembolleriyle döşenmiş mindere fırlattım.

Birayı tek dikişte bitirerek, zaten berbat durumda olan midemin, daha da bok olmasını sağlayarak, huzursuzluk ile gülümsedim. Kısa süre sonra midemin ağrısı çoğaldığında depar atarak tuvalete koştum ve içim dışıma çıkana kadar istifra ettim.

İç sesimin; " Aman yarabbi o nedir? " demesine karşılık mal gibi anırdım ve gülerek işime devam ettim.

Biranın sarhoşluğuna kendilerini kaptırmayan kuzenlerim tuvaletin kapısında dikilerek sırayla,

-" Vallahi bu kız delirdi Selen? "

+" Kendi kendine mi gülüyor o? "

Onların bu tepkileri daha da gülmemi sağlıyordu.

Bir kaç dakika sonra tuvaletten yalpalayarak çıktım ve kendimi salondaki koltuğa atıverdim. Sarhoş olmam bile o lanet görüntüleri gözümün önünden silmeye yetmiyordu. Yüzümü buruşturarak, yavaşça uykuya daldım.

Uyumadan önce tek hissettiğim ise ardı ardını kesmeden yüzümden yastığa doğru süzülen göz yaşlarımdı.

Ares'in Ağzından...

Yüzüme attığı fotoğraflar hâlâ aklımdaydı. Onun orda ne işi vardı, sikeyim böyle işi. Belliydi bi bok olacağı, telefonumu elime alarak tam mesaj gönderecektim ki telefonuma gelen bir bildirime gözüm takıldı,
Bu Serin'in telefonuydu. Kendi telefonunu telefonuma bağlamıştı. Demek..
Okkalı bir küfür savurdum.

Şimdi her şey mavf olmuştu işte. Fena sıçmıştım. Oturduğum yerden kalkarak üst kata odama çıktım ve kendimi normalde bu sabah sevgilimle uyandığım, şuan sadece soğuk çarşaflarla iç içe geçirdim. Yarın mutlaka bu işi halledecektim. Serin'siz bir uyku kabus gibi gelecekti şimdi bana..

Zar zor kapattığım gözlerimin önüne Serin ve onun hayal kırıklığıyla dolu dolu bakan gözleri geldi.

''''''''''''''''''''''''''''''''''

Sabah uyandığım gibi Arda ve Kuzey'i aradım her şey boka sarmadan düzeltmem gerekti ve bu sefer basit bir şey değil gerçekten özel bir şekilde yapıcaktım.

- Alo Arda,

+ He?

- Uyuyo musun lan sen?

+ Ne uyuması abi azcık uzanıyodum, güzel popomu yere daha yeni oturttum.

- Sana şuan bişi derdim de işim gücüm var, uzatmıyorum direk konuya giriyorum. Serin bana fecci bir şekilde kızgın ki bu sefer haklı sayılır.