Γαμώτο δεν αντέχω άλλο. Έλεγα απο μέσα μου και τον είδα να πλησιάζει το προσωπό μου.
Χρύσα pov
Με φίλησε ένιωθα τα χείλια μου πανω στα δικα του και τα χέρια του να σφύγγουν την μέση μου για να είμαι πιο κόντα του. Πόσο πόνο και πόση αγανάκτηση έβγαλε αυτό το φιλί. Δεν ήθελε πολλά εμένα εκείνον και οτί δεν είχαμε καταφέρει να πούμε. Όλες οι ανείπωτες κουβέντες που κανένας απο τους δυο δεν κατάφερε να πει.
<< Πρέπει να φύγω! >> είπε μόλις σπάσαμε το φιλί μας και σηκώθηκε γρήγορα να φύγει
<< Είσαι δειλός ρε. Φοβάσαι. >> του φώναξα << Δεν παλεύεις για ότι αγαπάς απλά κάθεσαι να το χάνεις μέσα απο τα χέρια σου. Είσαι εγωιστής. Φοβάσαι την αγάπη. Φύγε ξανά λοιπόν. Άντε. >> του είπα και γύρισα την πλάτη μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι μέχρι που άκουσα την πόρτα να κλείνει.
Τόσο εύκολο του ήταν να φύγει λοιπόν. Δεν σκέφτηκε καν αν πληγώνει κάποιον μόνο το γαμημένο του εγώ αλλα δεν εχεί και άδικο σε μια εγωιστική κοινωνία μόνο ένας εγωιστής επιβιώνει. Και αυτό θα κάνω και εγώ. Δεν θα τον αφήσω ξανά να μπει στη ζωή μου με το ετσι θέλω. ΤΕΡΜΑ. Η απόσταση είναι δύναμη και αν καταλάβει ποτέ το λάθος του ας γυρίσει ως τότε εγώ δεν θέλω επαφές με την πάρτη του.
Πλευρά αφηγητή
Εκείνη την ημέρα η ηρωίδα μας έμεινε στο κρεβάτι και έκλαψε για τον έρωτα που ποτέ δεν θα κατάφερνε να κάνει δίκο της. Δεν άνοιξε σε κανένα κουδούνι και δεν σήκωσε κανένα τηλέφωνο. Εμείνε κουκουλώμενη εως το βράδυ που άρχισε να την ψάχνει ο Στέλιος και την βρήκε με πρησμένα μάτια στην αγκαλιά του κρεβατιού της και της αγαπημένης της κουβέρτας. Δεν χρειαζόταν κατί αλλο για να καταλάβει οτί η αδελφή του προσπαθούσε να ξεπεράσει μια απόρριψη εξαλλου δεν ήταν και χθεσινος στο αθλημα ήξερα πως να την στήριξη και αυτό θα έκανε αν και θα παιζόταν και η φιλία τους μέσα απο αυτή του την επιλογή.
