Previous chapter
Το τηλέφωνο μου ξαναχτύπησε. Μάλλον τα παιδιά είχα φτάσει και έπρεπε να πάω να τα πάρω. Κοίταξα την Χρύσα μια τελευταία φορά για επιβεβαίωση ήθελα να είμαι σίγουρος ότι δεν θα είχε πρόβλημα.
Συνέχεια
Τους βρήκα λίγο πιο πάνω από το σπίτι της Χρύσας. Τελικά είχαν καταλάβει επακριβώς τις οδηγίες που τους έδωσα από το τηλέφωνο. Φίλησα γρήγορα τη Στεφανία και έκανα ένα νεύμα στον Άρη. Δεν τον ήθελα εδώ ειδικά κοντά στη Χρύσα μετά από όλα αυτά που συνέβησαν.
Προχωρήσαμε όλοι μαζί προς το σπίτι κουβαλούσα την βαλίτσα της Στεφανίας ανέβηκα τα σκαλοπάτια και χτύπησα το κουδούνι. Ο Τάσος άνοιξε χαρούμενος την πόρτα
- σχεδόν χαρούμενος και αρκετά σφιγμένος την πόρτα - και το μάτι πήρε τη Χρύσα στο βάθος να στρώνει το τραπεζάκι του σαλονιού." Μα καλά δεν την ενοχλεί καθόλου που ήρθε με το έτσι θέλω ο μαλακας σπίτι της και μάλιστα μέσα στη γιορτές. Τι παίζει με αυτή τη κοπέλα; "
Μπήκαμε όλοι μέσα και πίσω μας η πόρτα άφηνε έναν εκκωφαντικό θόρυβο και τότε μόνο η Χρύσα σήκωσε το κεφάλι και μας κοίταξε όλους έναν έναν.
<< Χαίρομαι παιδία που ήρθατε στο σπίτι μου για τις γιορτές. Λοιπόν Στεφανία έχω ενημερώσει τον Στέλιο για το δωμάτιο που θα κοιμηθείτε μαζί. Εξάλλου ζευγάρι είστε δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα. Για εμάς τους τρεις θα κανονίσουμε μετά τον ύπνο μεταξύ μας. Στέλιο πήγαινε με τη Στεφανία στο δωμάτιο να τακτοποιηθεί δύο εβδομάδες θα περάσει εξάλλου εκεί μέσα. Και αν θες να κάνεις ντουζ ή μπάνιο έχω ανάψει ήδη θερμοσίφωνα μπαίνεις απευθείας. >> είπε σε απόλυτη ηρεμία σαν να ήταν σε νιρβάνα και να μη καταλάβαινε τι συμβαίνει γύρω της.
Βοήθησα τη Στεφανία να τακτοποιηθεί στο δωμάτιο και εγώ ανέβηκα γρήγορα πάνω. Η εικόνα που είδα ήταν το λιγότερο σοκαρίστηκη για την κατάσταση που ζούμε οι τρεις τους να κάθονται και να γελάνε και οι Χρύσα να κάθεται να φτιάχνει καφέδες σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
" Αυτή η κοπέλα έχει βάλει σκοπό της ζωής της να με τρελάνει. Δεν υπάρχει άλλη λογική εξήγηση για όλη αυτή την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά. "
Εκείνη την στιγμή ένα χέρι ακούμπησε τον ώμο μου και πετάχτηκα ελαφρώς. Γύρισα και αντίκρισα την Στεφανία.
<< Μην απορείς με τη συμπεριφορά της. Πονάει πάρα πολύ αλλά δεν το αφήνει να φανεί. Είναι μαχητρια παρατήρησε τα μάτια της και θα καταλάβεις τι εννοώ. Την ξέρεις καλύτερα από εμένα έτσι κι αλλιώς. >> είπε και με προσπέρασε φέρνοντας άλλη μια κεραμίδα στο κεφάλι μου.
Η Στεφανία πλησίασε και αγκάλιασε διακριτικά την Χρύσα από τους ώμους και εκείνη αντί να φωνάξει ανταπόκριθηκε σε αυτή την κίνηση απόλυτα τρυφερά.
" Θεέ μου τι αμαρτίες πληρώνω και βιώνω τέτοιες καταστάσεις παράλληλου σύμπαντος. Κάποιος είναι από πάνω και με κοροϊδεύει δεν μπορώ να βρω πιο λογική εξήγηση για όλα αυτά που συμβαίνουν. "
Πλησίασα και εγώ στο σαλόνι και έκανα νόημα στη Χρύσα να φτιάξει και σε εμένα έναν καφέ. Μου τον έτεινε και τον έβαλα ανάμεσα στα χέρια μου κάθησα κοντά στη φωτιά και την σγαρλισα για να μη σβήσει.
Τα κορίτσια πλησίασαν και έπιασαν τις θέσεις τους ανάμεσα μας. Η Χρύσα μου έκανε νόημα τη θέση δίπλα στο τζάκι. Ήξερα ότι τη θεωρεί δική της εξάλλου έχεις και το μαξιλάρι της δίπλα. Σηκώθηκα και κάθησα στη θέση της ενώ εκείνη στη δική μου και έριξε το κεφάλι της στον ώμο του Τάσου.