İNCİ (TAMAMLANDI)

32.Bölüm (Part 2)

İşte bölüm. Sizi bölümle baş başa bırakmadan önce medyadaki kapak ve yardımları için suncakceyda ya teşekkür ediyorum. Birde Fyzayamn çok teşekkür ederim :)

Keyifli Okumalar

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

32.Bölüm (Part 2)

O utanç verici andan sonra bütün gece Afet anneden kaçtım. Kadını ne zaman görsem pancar gibi oluyordum. Tabi Afet anneden kaçmam bir kişinin gözünden kaçmadı. Gülnur durumu fark edip Sevda teyzeye sormuş. Afet anne kardeşine her şeyi anlatmış. Sevda teyzede Gülnur'a anlatmış. Gülnur yanıma geldi.

''Yavrum, Demir abi ne yapmış öyle.''

''Hiç sorma Gülnur. Anneme rezil etti. ''

''Halam öyle şeyleri kafaya takmaz. Hem siz evlisiniz. Kız sen yine şanslısın. Bizi bunak Donatella yakaladı. ''

''Ne? Nasıl oldu?''

''Düğün günü Fabio gelin odasına geldi. Herkes çıktı sanıyoruz. Bu Donatella lavaboda imiş. Neyse, biz Fabio ile romantik anlar yaşıyoruz. Bu beni öperken Donatella bizi gördü.''

''Çok utanmışsındır.''

''Kız gülmekten utanmaya vakit mi kaldı? Donatella gözlüğünü takmamış. Fabio'ya 'Oğlum gelin dururken cansız mankeni niye öpüyorsun?'' dedi. ''

''Şaka yapıyorsun?''

''Çok ciddiyim. Sen bide git bu lafı tüm aileye söyle. Tabi herkes beni öptüğünü anladı. Babamın suratına bir süre bakamadım.''

''Afet annem yapmaz öyle şey.''

''Yapmaz.''

****

Kına gecesini sorunsuz bir şekilde bitirmiştik. Daha sonra bizim ailenin kadınlarıyla Sevil teyzenin evine geçtik. Afet annenin evinde erkekler kalacaktı. Bizde burada kalacaktık.

Bütün kızlar salonda oturmuş, muhabbet ediyorduk. Afet annemler de kendi düğünlerini anlatıyordu. Onların zamanını dinleyince baya imrendim. O zamanlar daha güzel oluyormuş. Ama benim kına gecemde güzel olmuştu. Ortam baya güzeldi ama Sevda teyze hepimizi odalara göndermişti. Yarın erken kalkacağız. İyice dinlenmemiz gerek.

Ben bu gece teyzemle uyuyacaktım. Bu evde son bekar gecemdi. Yarından itibaren sevdiğim adamla olacaktım. Gelin olan arkadaşlarım baba evinde son gece çok kötü oluyor diyordu. Haklılarmış. Evet, burası baba evim değildi ama ailem buradaydı. Ve ben gerçekten kendimi kötü hissediyordum. Evet, evlendikten sonra da bu eve gelmeye devam edeceğim ama artık evli bir kadın olacağım.

Banyodaki işlerimi bitirip odama geçtim. Elmas bu gece annesiyle uyumak istedi. Galiba bana çöken hüzün ona da çöktü. Teyzem çoktan yatağa girmişti. Bende hemen yanına yattım. Teyzeme sımsıkı sarıldım. Teyzem başımı öptü.

''İnci'm seni kucağıma aldığım gün dün gibi. Böyle yumuk yumuk ellerin vardı. Tombiş tombiş yanakların, siyah ama güneşte kahveye dönüşen saçların vardı. Küçücük bir bebeğe göre aşırı saçların vardı. Gece hiç ağlamazdın. Bu beni bazen korkuturdu. Gece arada sırada uyanır nefesini dinlerdim. Cennet kokunu içime çekerdim. Sonra sen yürümeye, konuşmaya başladın. İlk cümlen 'Anni'' idi. Sonra sen büyüdün. İlk okula gitmeye başladın. Okula başladığın ilk günü hatırlıyorum. Etrafa endişeli gözlerle bakıyordun. Seni sınıfına götürdüğüm an ''teyzoş beni bırakma. Ben çok korkuyorum'' demiştin. Sonra yıllar böyle geçti. Benim minik, cennet kokulu kızım büyüdü. Koca kız oldu ve yarın sevdiği adamla evleniyor. Hala inanamıyorum. Sen ne ara büyüdün?''