SCARLET KIRMIZI

PART 4

Günlerden Cuma idi. Kate'in evine yerleşeli üç gün olmuştu ve Scarlet henüz okula uğramamıştı. Her geçen gün okulu bırakma fikri daha ağır basıyordu. Okul, terkettiği apartmanına fazlası ile yakındı ve okula gitmek ortalarda gözükmek demekti. Kurt'e verdiği sözden çok kendine saldıran adamların civarda olması fikri onu bulunduğu eve sabitlemişti. Evet üç gündür – birkaç defa bahçeyi turlamak dışında- bu evden çıkmamıştı. Evde yalnızdı. Bu süre içinde Kate'in ağabeyi ve babası da eve uğramamıştı. İçten içe Kate için üzülüyordu. Hem kendisine hem de birgün önce gelen yardımcı kadına karşı fazlasıyla sıcak davranıyordu. Yalnızlığını paylaşacak birine ihtiyaç duyduğu belli idi. Ama o kendisi miydi ya da ne kadar daha burada kalacaktı bilemiyordu.

Giriş katındaki salonda bir duvarı boydan boya kaplayan kitaplıktan okumak için kitap arıyordu. Evde en sevdiği oda bu salondu. Sakinleştirici bir havası vardı. Önünde bulunduğu kitaplık büyük ekran Lcd'nin etrafında inişli çıkışlı olarak yükseliyordu. Kitap olmayan bazı küçük raflarda çoğu masküler ve hayvan figürlü gümüş biblolar bulunuyordu.

Işık, kırmızı kalın güneşlikleri yarısına kadar çekilmiş uzun dar pencerelerden içeri sızıyordu. Biri girişteki antreye diğeri küçük bir koridor ile mutfağa açılan iki kapının bulunduğu duvarlar ise bordo renge boyanmıştı. Bu haliyle günün her vakti salon ikindinin o loş havasını veriyordu.

Televizyonun karşısında büyük L şeklinde büyük rahat bir koltuk vardı ama Scarlet ilk gördüğünde camın önüne çapraz konulmuş ayaklı tekli koltuğa vurulmuştu. Yumuşak kahverengi deri koltuğun ayak kısmını uzatıp kendine güzel bir yer hazırladıktan sonra kütüphaneden bulduğu kitabı yanı başındaki küçük masaya bırakıp kendine içecek almak için arka taraftaki mutfağa yöneldi.

Mutfak uzun bir dikdörtgen şeklinde idi ve alt katın arka bahçeye bakan tarafını tamamen kaplıyordu. Bu uzun dörtgenin sol tarafı mutfağa, sağ tarafı ise yemek masasına ve servislerin bulunduğu dolaplara ayrılmıştı. Yemek masasının olduğu kısmın her iki tarafı boydan boya sürgü camla çevrili idi. Bu hali ile mutfak sanki bahçenin içine kondurulmuş gibi görünüyordu.

Salon ne kadar karanlık ise mutfak aksine o kadar aydınlıktı. Dışarıdanki öğle güneşi sürgü camın hemen devamında başlayan kahverengi karoları aydınlatıyordu. Scarlet yemek masasının sandalyelerinden birine dayanarak dışarıdaki bahçeyi bir süre seyretti. Sonbaharı seviyordu. Doğanın sevdiği tüm renkleri sonbaharda ortaya çıkıyordu. Yeşil, sarı, kahverengi ve kırmızı. Baharın çiçekleri de güzeldi ama hangi dört rengin tonları insana birarada bu kadar huzur verebilirdi. Ağaçların dibine düşen birkaç sarı yaprak Scarlet'e özlediği sonbaharı müjdeliyordu. Salonda bıraktığı kitabı ve mutfağa almak için geldiği meyve suyunu unutup sürgülü camı açarak bahçeye çıktı.

Gözüne takılan kuru yaprakları eline topladı. Hepsi o kadar güzeldi ki. Elleri ile damarlarının üzerinden geçti. Bahçenin diğer tarafına doğru yürüdü. İlk geldiği gün ilk gözüne çarpan ve sonrasında birkaç defa ziyaret ettiği söğüdün dibine geldi. Salkım salkım dalları ile söğüt en sevdiği ağaçtı. Söğüdün dallarını eli ile sevdikten sonra sırtını gövdesine dayayıp oturdu. Elinde hala kuru dallar vardı. Kucağına yaydı. Hafif bir esinti söğüdün dallarında tatlı bir hışırtı oluşturuyordu. Elindeki iki kuru dalı kulaklarının arkasından rüzgardan hafif dağılmış saçlarına taktı. Bu hali ile Romalılara benzemiş olmalıydı. Dudaklarında hafif bir tebessüm ile rüzgarı ve dalların hışırtısını daha iyi hissedebilmek için gözlerini kapattı.

Klaus kıyafetlerini temizleri ile değiştirmek için evine gelmişti. Kapıdan girdiği gibi odasına koştu. Kirli çantasını her zamanki yerine, kapının arkasına yerleştirdikten sonra dolabından yeni bir sırt çantası alıp içine birkaç takım temiz kıyafet koydu. Yardımcıları Martha hayatlarında olmasaydı ne yapardı bilemiyordu. Kate'in onun için çamaşırlarını yıkayıp ütülemeyeceğinden adı gibi emindi. Çantasını rastgele kıyafetler ile istifledikten sonra saatine baktı. Kardeşinin gelmesine daha iki saat vardı. Onu görmeden gitmek istemiyordu. Beklerken bir duş almaya karar verdi.