SCARLET KIRMIZI

PART 7

Two updates in one day. Cool!!

Bugünün şarkısı Christina Aguileradan. Oldies goldies...

Fighter....

Eğlenceli heyecanlı bölümler yakında. keep in check..

-----------------------------

Scarlet gördüğü manzara karşısında durduğu yerde kalakaldı. Kafasını hafifçe çevirip tek eli ile gözlerini kapattı. Gayet samimi ve özel bir an paylaştıkları belli olan yarı çıplak çiftin karşısında, farkedildiğinden kaçarak çıkma ihtimali de kaybolmuştu.

Sarışın, modelleri aratmayan fizikteki kız doğrulduğu yerden kızgın bakışları ve rahatsız ses tonu ile

"Sen de kimsin?" dedi.

"Be..ben çok özür dilerim. Odaları karıştırdım." özürünü kimse ile gözgöze gelemden hızlı adımlarla geldiği yöne doğru yürüdü.

Scarlet yüzünün kulaklarının utançtan kıpkırmızı kesildiğini ve alev alev yandığını hissediyordu. Dairenin kapı koluna uzandığında omzundan bir elin tuttuğunu hissetti. İrkilerek geri döndü. Karşısında uzun boyu, simsiyah kısa dalgalı saçları ve deniz mavisi gözleri ile az önce sarışın modelle aynı sahneyi paylaşan genç adam duruyordu.

Süzen gözlerle Scarlet'e baktı. Daha önce onu görüp görmediğini hafızasında tarıyor gibiydi. Tok ve emreden bir ses tonu ile;

"Adın ne?" diye sordu.

Scarlet genç adamın rahatsız edici bakışlarından kaçarak gözlerini aşağıya indirdi.

"Ben gerçekten üzgünüm. Bana burayı tarif ettiler. Ya da ben bir yerde yanlış dönmüş olmalıyım. Lütfen ben hiç gelmemişim sayın lütfen. Bişey de görmedim zaten."

Adam Scarlet'in sözlerini duymamış gibi sorusunu bu defa daha ısrarlı bir ses tonu ile sordu.

"Adın ne dedim."

Scarlet o odadan hemen çıkmak istiyordu. Hatta o binadan da. İş görüşmesi ise şu an hiç umurunda değildi. Sadece rahat nefes alabileceği bir ortam istiyordu. Ve karşısındaki yarı çıplak genç adam bu konuda hiç yardımcı olmuyordu. Adını söyleyip kurtulacaksa sorun değildi.

"Scarlet... Adım Scarlet..." dedi.

Genç adamın yüz ifadesi hiç değişmedi. O sırada az önceki kız terasın kapısında belirdi.

"Blake?"

Adı Blake olduğu anlaşılan yirmili yaşlarının başlarındaki genç adam kıza cevap vermedi. Onun yerine Scarlet'ten bakışlarını ayırmadan kapıya eğildi ve geçebileceği kadar araladı.

Scarlet bakışlarını üzerinden çekmeden "Şimdi git ve yolunun seni nereye götürdüğüne dikkat et." dedi.

Scarlet kuruyan boğazını bir yutkunma ile yumuşattı ve arkasına bakmadan kapıdan hızla çıktı. İki adım sonra kapının arkasından yavaşça kapandığını duydu. Klaus'u aramak için cep telefonunu kulağına götürdüğünde az önce çıktığı merdivenlerden koşar adım aşağı iniyordu.

Klaus çok bekletmeden telefonu açtı.

"Scarlet neredesin. Tuvalete düştün sandık..." arkadan başka birinin kıkırdamasını duyuyordu.

"Kayboldum." Scarlet'in sesindeki utanç hattın diğer tarafında duyuluyordu.

"Ok seni girişten almaya geliyorum. Girişi bulabilirsin değil mi?" Klaus'un muzip sesine bu defa arkadan "Oğlum bu iş oldu. Kızı görmeme bile gerek yok." diyen bir erkek sesi eşlik ediyordu. Her iki ses de fazlası ile eğlenceli geliyordu. Scarlet Klaus'a katılırsa eğlence malzemesi olacağını anlamıştı. Her ne kadar kendi hatası da olsa az önce yaşadığı utançtan sonra başka bir dalgayı çekemezdi.