SHUT UP OR I'LL KISS YOU

CHAPTER 1 "Tomorror

KYLIE

Hinila niya ako sa braso at di ko namalayan na napasandal na ako sa pader. Hindi ko siya mamukhaan. Tanging mata lang niya ang nakikita ko.

Ang mga mata niya na sa akin lang nakatitig.

Ikinulong niya ako gamit ang mga braso niya. Unti unti siyang lumalapit sa akin..

"Kylie.."

Unti unti siyang lumalapit. Malapit na talaga..

Napapikit ako..

"Kylie-yah.."

Unti unti niyang inilalapit ang mukha niya sa mukha ko.

"Kylie.. yung spaghetti mo oh. Nilalangaw na.."

Huh? Anong spaghetti? Nilalangaw? HUH?

"KYLIE!!!!!"

"AASDFGHJKL:!!!!" Nagising ako sa pagkakatulog ko ng biglang may sumigaw sa tabi ko. Panaginip nanaman. Lagi na lang siya yung napapanaginipan ko. Eh mata lang naman yung naaalala ko sa kanya. ~_~

"Kylie naman! Wag ka na nga kasing magtrabaho. Scholar ka na nga eh." Sermon ng kaibigan kong si Krystal. Wag na daw ako magtrabaho kesyo scholar ako. Sus. Hanggang pagtanda ko ba may scholarship ako?!

Hindi ko na lang siya pinansin. Inaantok pa ko eh. >_>

Sinubsob ko na lang ulit yung ulo ko sa lamesa. Na ikinagalit niya ulit,.

"Matutulog ka nanaman? Ano k aba! Kumain ka na nga. Sayang tong binili kong spaghetti! Akala ko pa naman magugustuhan mo." She pouted.

"Wag ka ngang gumanyan. Di bagay." Asar ko sa kanya. Sinimulan ko ng kainin tong binili niya.

"Napaka neto. Wag ka ng magtrabaho ha! Kita mo nga. Dumadami wrinkles mo. Tapos yuck! Look at your eyes. Sino ba sumuntok sayo? Laki ng blackeye mo!"

"Hoy. Ikaw ha. May damdamin din ako. Masasapak kita." Sagot ko sa kanya. Oo na. Madami na akong wrinkles at malaki ang eyebags ko. So what? Pinagpaguran ko kaya to!

I'm Kylie Lee. Half Korean. Half Filipino. Pero hindi ako marunong magkorean. So what?! Nanay ko Filipino. Korean tatay ko. Pero wala na tatay ko. Nangapitbahay. May isa akong kapatid. Girl. At kasing ganda ko din. :D Tsk. Scholar ako sa EXOtic Art School. Ang weird ng pangalan noh? Ewan ko din. Wag niyo ko tanungin wala akong kaalam alam dyan.

Art school to. Yes. Tuturuan kang magsayw at kumanta. May academics din noh. Kapag natrain ka nan g mabuti pwede ka ng lumayas. Joke. Pwede ka ng sumabak sa pagshoshowbiz. :D

Dahil sa angking ganda at talent sa pagsayaw at pagkanta, naging scholar ako. Mahirap lang kami. Di ba obvious? Scholar nga eh. -__- Pero ayokong magshowbiz. Gusto ko lang makapagtrabaho at maging successful na.

I'm a waitress sa isang coffe shop. Wala ng choice eh. Tapos---

"KYAHHHH!!!!!! KYLIE!!!" Jusko naman tong si Krystal. Parang nakakita ng engkanto. Kung makasigaw! Wags.

"Ano nanaman ba?" Tanong ko sa kanya habang kumakain pa din ng spaghetti. Favorite ko to noh. Wag siya.

"YUNG EXO!!!!~ KYAHHH!!!! ANG GWAPO TALAGA NILA!! LALO NA SI KAI!!!" EXO? Ah. Yung may-ari ng school na to? Gwapo? Tss. Parang di naman halata. -___-

Hindi ko na lang siya pinansin ulit at tinuon ang atensyon ko sa pagkain ko. Hindi ko talaga gusto ang EXO nay an. Masyadong mahahangin. Isa nga lang ata yung mabait dyan eh.

"UY!!! SI KRIS OH!!! ANG COOOLLLLLL!!!!"

Pagkatapos niyang sabihin yun, napalingon kaagad ako kung nasan ang EXO. At tama nga, ang Cool niya. Si Kris, ang crush ko.