4 Stinet

E pamundur te treten

Hyne te gjithe brenda. Dhe filluan te hiqnin atletet. Te gjithe ishin shume te gezuar, qe prap grupi ishte i kompletuar. Pavarsisht per disa dite, por prap ndiheshin te karikuar. Sepse te gjithe ata se bashku krijonin nje miqesi elastike, qe ne situata dhe ne momente te ndryshme mirnin formen e tyre duke mos e prishur asnjehere ate. E forte, duke i thyer dhe duke mos i depertuar, ata qe donin ti lendonin, ose ta prishnim lidhjen e tyre. Ishin nje dhjetekendesh ku cdo kend, brinje, kulm puthiteshin shume mire me karakterin e secilit pret tyre. Secili pre tyre, ishte dhe perbente nje element shume te rendesishem per grupin. Miqesi e vertete qe nuk thoshnin jo per gjerat e gabuara apo per rreziqet e mundshme, por te shoqeronin duke te dhene mbeshtetjen e tyre. Cdo te keqe ata e shperbenin, lendimet i ndalonin, dhe lekundjet i stabilizonin. Te 10-te ata ishin si 4 elementet thelbesore, qe nuk rrinin dot pa njerin prej tyre. Kishin nje lidhje mbase te pa dukshe per te tjeret, por per ata shume e forte, nje lidhje te celikt. Duart e ndryshme mesi prisnin, qe midis gishtave te rreshkiste esenca e tyre vitale, esenca e tyre e vetevetes, esenca e vete jetes miqesore. Por ata......ata vinin barrjera, barrikada, pengesa, mantele, rrjeta qe ato duar asnjehere nuk i kishin kaluar ato, dhe asnjehere nuk kane per ti kaluar ato. Lidhjen qe ata kane krijuar, ka zene rrenje ne zemren e secilit prej tyre.

Depertuan duke u futur me mire ne shtepi dhe.

Josh:sot do kenaqemi me te vertete shume.

Barbara:po shume.

Gioseppe:dhe lejen e morem, dhe mund te vazhdojm pa problem.

Bastien:shume e vertete.

Rabea:hejjjjj guys, po tani cfare do bejm?

Zach:besoj se tani do behemi gati apo jo?

Nathalia:po po.

Lily:Josh shyqyr qe na the qe te visheshim holle, dhe vetem me nje xhup siper.

Josh:s'ka gje.

Nathalia:se jo per gje, por skatenohemi me shume dhe me mire keshtu.

Josh:hahahahaha poooooo.

Byrohert:hajde tani, people te ndajm detyrat.

Dhe te gjithe thane po.

Barbara:po sikur ne vajzat te hedhim neper pjata ushqet, dhe pijet.Ndersa djemt ta bejn kete vend ketu me te rehacem, si thoni?

Rabea:mua me ngjane nje ide shume e mire.

Po thane te gjithe nje goje. Dhe filluan punen. Vajzat moren qeskat me ushqimet dhe pijet, dhe u futen te gjitha ne kuzhine per ti pergatitur ato. Ndersa djemt sa do fillonin te rregullonin vendin.

Josh:o djema, do me falni pak te ngjitem lart te dhoma ime.Sa te zhvishem dhe te bej nje dush, se sic e shikoni vajta bleva me uniformen e shkolles, dhe nuk jam nderruar akoma ok?

:ok pa probkem. -I thane ata te githe.   

Josh:shume faleminderit djema, jeni me te miret.

Dhe u ngjit lart. Ajoe degjoj nga kuzhina, ne fakt e degjuan te gjitha vajzat, sepse ka nje ze te fort, terheqes qe te bente per vete dhe te embel gjithashtu. U mendua sa u mendua, duke ndihmuar te tjerat me sistemimin e gjerave. Ndenji sa ndenji duke u sorollatur ne kuzhine. Sa me ne fund tha:

"Une do vete mbrapas Joshit."

Dhe doli nga kuzhina sa do ngjiste shkallet per te dhoma. Vajzat dolet me radhe nga kuzhina, duke u bashkuar me djemt, qe dhe ata u habiten nga ajo qe tha. Dhe filluan ta ngacmonin pak. E kuptuan, kuptohej shume mire.